Anonim : Umutsuz (yarı texting) TAMAMLANDI

39.Bölüm

♡♡

Bu ne ölmesinden bahsediyodu anlamamıştım.

Benimle yaşayınca mı ölecekti?

"Benimle yaşayınca mı ölecektin söylesene,bakıyorumda bensiz gayet güzel yaşamışsın be um,miraç"  ağzını açmasına bile izin vermeden arabama ilerlemeye başladım.

"Kanserdim dila,farketmedin,farketmediniz"

Bu sefer olduğum yere mıhlandım. Olamazdı olsa farkederdim.

Kesin kendini haklı çıkarmak için yapıyodu.

"Yapma miraç bunu bana yapma ne kanseri,eğer kanser olsan farkederdim"

"Farketmedin dila,son zamanlarda hep uyuyodum,ilaç kullanıyodum hep kusuyordum ama sen ben senin yanında ölürken fatketmedin"

"Yok olamaz ben farkederdim,banane demi bunlar"

Bunların bahane olması için içimden bir sürü dua ettim.

"Yemin ederim değil. Dilam bitanem yemin ederim hastaydım aylarca uzaktan ilaçlarla tedavi gördüm kimseye söyleyemedim çok yandı canım,sana söyleyemezdim mutluydun biz mutluyduk seni üzemezdim"

"Yapma Umut biz evlenirken hastalıkta sağlıkta demedik mi, bu ne demek,hastaydın ve bana söylemedin,ya ölseydin söylesene ! Ömür boyu gözüm yollarda mı bekleyecektim, ya ölseydin umut"

"Ölmemek için bıraktım sizi, üzülmeyin diye,siz üzülürseniz ben yapamazdım,savaşamazdım,kanser ilerlemiş böbreğe sıçramıştı gitmek zorundaydım,haber vermedim çünkü zamanla geçecekti emindim sadece senin biraz hızlı geçmiş"

Son cümleyi kısıkça söylemişti..

Keşke başka bi kadına gitseydi,keşke benden soğuyup beni terketseydi ama o..

O ölümden dönmüştü..

"Ama nasıl yani nasıl iyileştin"

"Böbreğimin birini aldılar 1 yıl 3 ay tedavi gördüm sırf sana gelebilmek için çabaladım dila. Bakma bana yabancıya bakar gibi, Ben hâlâ 12. sınıfta anonimden mesaj attığın o çocuğum." Umutun sözleriyle daha çok duygulandım. Omzumda saçma sesler çıkaran oğluma daha sıkı sarıldım.

"Yapma dila izin ver inanmıyorsan raporları mı göstereyim:

"Niye gelmedin o zaman 2 aydır niye gelmedin ben sensiz 1 gün bile dayanamazken 2 aydır niye gelmemişsin"

"Geldim dila,beraber yaşadığımız evin önüne kaç kere geldim,ama o kapıyı çalamadım,o eve giremedim"

"Yapamadım dila affetmemenden korktum,plan yapacaktım,birsürü sana kendimi affettirmek için ama ben sana gelemeden sen bana geldin dila hemde bi bebekle"

"Kucağında bi bebek var, kimden dila o ki ona benim ismimi verecek kadar çok sevdin niye dila niye beklemedin"

"Ben hastalıkla savaşırken sadece ölürümde sana gelemem diye korkmuşken neden dila?"

"Ben orada hastane köşelerinde sürünürken sen siz kendinize bi hayat kurmuşsunuz, sevindim bi yandan üzülmemene ama canım yandı dila"

"Ben neler çektim,önce senin yanından gittimya orada tam o yatakta kalbimi bıraktım,sonra böbreğim gitti sonra sana gelemem diye düşünmekten aklım"

"Söyleseydin umut, üzülürdüm elbet ama biz daha niye evlendik ki, Sağlıkta yanındaydım ama ya hastalıkta?

"Senin yanında olsam elbet üzülürdüm ama senin kollarımda erimene üzülürdüm ,sen gittin ben daha çok üzüldüm. Hasta olsanda yanında kalırdım ama sen yokken yokluğunla yaşadım"

"Ben nasıl nefes aldığımı bile unutmak üzereydim umut bu bana revamıydı,lütfen söyle"

"Gözümün önünde acı çekmene nasıl dayanacaktım." Umut belkide haklıydı ama şuan sinirim kendimeydi.

O gözlerimin önünde hastayken farketmememeydi, o ölmek üzereyken benim ondan nefret etmemeydi tüm sinirim.

"Ben nasıl,nasıl olur da farkedemedim?"

"Farkedemezdin Dila. Ben doktordum saklamaya çalıştım,üzülme istedim,bil istemedim ama iyileşemedim,gün geçtikçe daha kötü oldum tek çarem iyileşip geri dönmekti ama dönemedim döndüm ama.."

"Döndüm evi izlediğim zaman Umutu gördüm kucağında ama inanmadım, birsürü hediyeyle kapına çok gelip döndüm, affetmezsin diye."

"Hastanede seni kucağında bebeğinle görünce çok geç kaldığımı farkettim"

"Hayalimdeki yuvaya sahipsin dila,ben sadece özür dilemek istiyorum, sana bi kez daha geç kaldığım için"

Gözünden akan bi damla yaşla içim acımıştı.

Arkasını dönmüş giderken omuzumda ağlayan umudumun içine doğmuş gibiydi.

Biz zaten  birbirimize yeterince geç kalmamışmıydık.

Ne anlamı vardı engelleri büyütmenin.

"Umuut!"

Yavaşça arkasını döndü "Efendim dila"

"Umut yani bebeğim, o ikimizin bebeği"