17.Bölüm

1.3K 58 5
                                    

♡♡♡

Aradan günler geçmişti bu gün son sınavımız matematik vardı. 

Gece boyu ders çalışmış ama yine pek bi şey anlayamamıştım.

Uykulu ve yorgundum. Umut ben yazmadığım sürece bana yazmıyodu umuta değilde bizi bir araya getirmeyen yollara kırgındım.

Ne yaparsam yapayım onu bir türlü unutamayan kalbime dargındım.

Bazen oluyodu böyle,hayattan soğuyup sıkılmalarım,umutsuzluklarım aslında ben hep umutsuzum .

Bu garip hallerimin geçmesi bi hayli zor oluyodu. Ne kadar üzülürsem üzüleyim kimsete belli etmeden atlatıyordum.

Yavaş adımlarla okula girdim. Koridorda miskin miskin yürürken aklıma yer edinen düşüncelere engel olamıyordum.

Sınıfa girdiğimde hızla masama geçtim.

Dorukla laçin kantine inmişti bende Edaya çıkabilecek soruları soruyodum.

Onun defterimde işaretlediği yerlere 7 ders boyunca laçinle birlikte çalışmıştık.

Sınav son saatteydi.

Sınıfa giren nöbetçi öğrencinin verdiği kağıt el el dolaşmaya başlamıştı.

Sınıfa gelen kağıtta adımı bulduğumda 11.C  29. sıra .

Yazan yeri unutmamak için avcumun içine yazmıştım.

Bizim çocuklarla sınıftan çıktık. Edayla aynı kata giderken Laçin ve Doruk bizden ayrılmıştı.

Sınıfa girip yerimi sayıp buldum. Ne vardı sınavı sınıfta yapsak.

Ders zili çaldığında yanımda kim oturacaksa hala gelmemişti. Sınıfın kapısı açıldığında ingilizce hocası ve arkasından Umut girmişti.

Umarım yanımda oturmazdı . Allahım nolut ya o gün bu gün değil.

Uykum vardı ve sınava odaklanamazdım.
Umut gelip yanıma oturduğunda içimden bismillah çektim.

İyi ki kalbimizin sesini kimse duymuyordu. Yoksa şuan fena rezil olmuştum.

Umut göz ucuyla bana bakıp önüne döndü. Onların matematik sınavı geçen hafta yapışmıştı ve şuan edebiyat sınavındalardı.

Hoca kağıtlarımızı dağıttığında çözmeye başlamıştım. Sadece 4 soruyu emin olarak çözmüştüm ve gerisi boştu.

Birden önümden kağıt çekilip bi kağıt konduğunda gözlerimi büyüttüm.

Önümdeki kağıt neredeyse ful boştu. O an yapmışken tam yapalım dedim ve tüm kağıdı doldurdum.

Eşit Ağırlıkçı olduğum için bu konuları fazlasıyla ezberleyip pekiştirmiştim.
 

Doldurduğumuz kağıtları değştirdiğimizde o hızla kağıdında ne yaptığıma bile bakmadan kağıdı verip çıkmıştı.

Benim elimde olsa bu kağıdı asla vermez yıllarca saklardım.

Aklıma gelen fikirle hızla hocaya baktım. Telefonuyla uğraştığını görünce telefonumu çıkarıp sınav kağıdımı çektim.

Mutlulukla telefonu çantama attım. Bi anda içimdeki tüm hüzün ve mutsuzluk geçmişti. Umut benim için bir şey yapmıştı. Bu onun da çıkarları doğrultusunda olsa bile yapmıştı.

Aptal bi gülümsemeyle sınav kağıdına baktım. Her şeyi doldurmuştu.

Yazısına bir müddet aşık aşık baktıktan sonra  sınav kağıdını hocaya verdim ve çıktım.

Hızla içimden gelen dürtüyle bir haftanın üzerine umuta yazmaya başladım.

Anonim: canımın köşesi umudum.(11.45)

Anonim: nasılsın(11.45)

Umudum: daha yazmazsın sanıyodum.(11.47)

Anonim: dünya tersine dönse vazgeçmem ben umudum.(11.47)

Umudum:sen bilirsin(11.48)

Anonim: nasılsın sınavın nasıldı (11.48)

Umudum:aslında kötüydü ama yanımda oturan kız sağolsun doldurdu kağıdımı. (11.50)

Gelen servisime binip yerime otururum.

Anonim: niye yardım etti benim sevdiceğime bakalım(11.51)

Umudum:onunda matematik yazılısı vardı çözememişti bende edebiyat çözememiştim birlikte çözelim dedim.(11.52)

Anonim: umarım o kız ne kadar şanslı olduğunun farkındadır(11.52)

Umudum:sanmam,beni farkettiğini bile sanmam..(11.53)

Ona görüldü attım ve mutlu mutlu kafamı cama yasladım. Hareket eden servisle kafam cama toslamıştı. Ah be hayat iki dakika romantizmi yaşatmıyordun.

Servis evin önünde durduğunda servistekilere iyi akşamlar diyip çıkmıştım servisten.

Onlar bendeki bu ruh değişimine şaşırmışlardı. Sabah neredeyse ağlayarak bindiğim bu servisten akşam gülerek iniyodum.

Eve girdiğimde koşarak mutfağa girdim. Bulaşıkları dizen anneme  öpücükler verdim.

Umuta pasta yapacaktım ama neli severdi bilmiyodum.

Odama koşar adım çıkarak üzerime bi tayt ve tişört geçirdim.

Düz saçlarımı tepeden at kuyrupu yaparak mutfağa girdim. Anneme pasta yapacağımı söylediğimde şaşımış ama sevinmişti.




Beceriksiz gördüğü biricik kızının iş yaptığını görmek onu duygulandırmıştı.

2 saatin ardından çikolatalı pasta yapmıştım.

Bi saklama kabına koyup bi poşetin içine koydum.

Odamdan siyah kapşunumu alıp üzerime geçirdim.

Hızla anneme gözükmeden çantasından 20lik alıp evden çıktım.

Yolumun üzeri olan bakkala girip umuta sevdiği için bi kola aldım. Aklıma gelen fikirle artan parayla uzun şeker kolalı lolipop ve sevdiğim bikaç aburcuburdan almıştım.

Onlarıda poşetime attım.

Yürüye yürüye 5 dakikaya evlerinin önüne gelmiştim yine geçen gün yaptığım gibi poşeti hızla kapının önüne koydum. Kenara geçip umutu aradım.

Kolumu ağzıma bastırdım.

"Efendim" yorgun sesine düşmüştüm.

"Kapının önüne bi bak istersen" telefonu yine yüzüne kapatmıştım.

Duvarın arkasından görünmediğime emin oldum.

Kapı açıldığında bu sefer umutu görmüştüm. Yavaşça etrafı inceledi. Hızla duvarın arkasına iyice gizlendim.

Poşeti aldı ve yine etrafa baktı. Kimseyi göremeyince eve girmişti.

Telefonumu çıkarıp wattsapa girdim

Anonim:seni seviyorum afiyet olsun canımın içi(19.40)

Müzklerimi karıştıra bastım .

Aşıl "Bi Gülüşün Var " çalarken hırkama sıkıca sarılıp yürümeye başladım.
















Anonim : Umutsuz (yarı texting) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin