"ခွန်းသ...ဟျောင့်...ခွန်းသ" ဆိုပြီး သော်ခတစ်ယောက် ခွန်းသ အိမ်ရှေ့ကနေ အော်ခေါ်နေသည်...
"အမ်...သော်ခ မင်းရုပ်ရှင်ရုံမှာကျန်ခဲ့တာမဟုတ်လား"
"အင်း.. တံခါးဖွင့်ပေး ပြောစရာရှိတယ်"
"အမ်...အင်း..အင်းး..." ဆိုပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့သော်ခက ရှေ့က နေ အရင်ဝင်သွားတာမို့ ခွန်းသ တံခါးမြန်မြန်ပိတ်ပြီး အနောက်က လိုက်ရတော့သည်..
အိမ်ထဲရောက်တော့ သော်ခက ဧည့်ခန်းထဲက Sofa ပေါ် ထိုင်နေတာမို့ သူ့နားသွားထိုင်လိုက်တော့..
"မင်းအမေရော မရှိဘူးလား"
"အင်း ဒီနေ့ပြန်မလာဘူး.."
"အဲ့ဒါဆို ငါ့နဲ့ လိုက်အိပ်..."
"ဟို...ရပါတယ်..ငါတစ်ယောက်တည်းအိပ်လို့ရတယ်.."
"မရှည်နဲ့ လိုက်အိပ်ဆိုအိပ်ပေါ့...ပြီးတော့ ပြောရဦးမယ်...ငါဖုန်းဆက်တာဘာလို့မကိုင်တာလဲ ဟမ်..."
"အမ်...မင်း..ဖုန်းဆက်သေးတာလား"ဆိုပြီး...ဖုန်းဖွင့်ကြည့်မှ ဟုတ်တယ်ဟ Miss Call က ၁၀ခါတောင် သူလည်း Taxi ပေါ်မှာ စိတ်တွေလွင့်နေတာရော ဖုန်းက Silent လုပ်ထားတာကြောင့်ရောမကြားလိုက်...
"အေးလေ ခေါ်ရတာပေါ့ မင်းက တစ်ယောက်တည်း ဘယ်မှ မှမသွားဖူးတာ ဒီက မင်းအဖေက စိတ်ပူရတာပေါ့"
"မင်းက ငါကိုစိတ်ပူနေတာလား " ဆိုပြီး သော်ခမျက်နှာနားကပ်ပြီး မျက်လုံးလေးပြူးကာ မေးနေသော ခွန်းသ ကြောင့်
"အဟမ်း...ဖယ်စမ်းပါ စိတ်ပူတယ်ဆိုတာ မင်းတစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ငါပါ အမှုပတ်နေမှာဆိုးလို့"
"သြော် အဲ့လိုလား..🙄"
"အေး..အဲ့လိုပဲ.."
"ဟိုကောင်မလေးရော..."
"သူဘာသာပြန်သွားပြီ...မင်းကိုမေးရဦးမယ်..ဆင့်..မဟုတ်ဘူး...သဒ္ဒါဆင့် မင်းကို ဘာတွေပြောလိုက်သေးလဲ"
"အဲ့ကောင်မလေးကလေ ကြည့်တော့သာ ချစ်ဖို့ကောင်းတာ စကားအကြမ်းတွေပြောတတ်တယ်ကွ...ပြီးတော့ သူက ငါ့တို့ကျောင်းက ပဲမလား"
"အင်း..ဟုတ်တယ် မေမေ့သူငယ်ချင်း အန်တီ ကျော့သဒ္ဒါ ရဲ့ သမီး..."
"သြော်..."
"အင်း..မင်းကိုဘာပြောသွားသေးလဲလို့...သူရိုင်းတာပြောသွားရင်လဲ မင်းကပဲခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်ပါကွာ..."
"ဟား...ငါက အစထဲက ခွင့်လွှတ်ပါတယ်ကွာ..သူကမိန်းကလေးပဲ...ပြီးတော့ သူက မင်းကိုကြိုက်နေတာကွ.. ငါမင်းကို ဖွင့်ပြောထားတာကိုလည်းသူသိတယ်..အဲ့ဒါ မင်းကို ရအောင်ယူပြမယ်တဲ့..ငါကသူ့ရဲ့ ပြိုင်ဘက်မဟုတ်ဘူးတဲ့ ဟား..ဟား...ကလေးဆန်တယ်ကွာ"
"သြော်..အဲ့ဒါကြောင့် သူမှားသွားတယ်ပြောတာကို..."
"ဘာမှားတာလဲ"
