"No matter what happens, see you at home Lia"
Gender discrimination, oppression, violence, rights, bullying, cyber bullying, suicide, victim-blaming, drugs and depression. Lia was not happy when she accidentally made contact with Stefano. A transfe...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
The Sunset- Unang Yugto
Siguro ay dahil natin sa gulat at takot ay Wala akong nagawa kundi pumayag kay Theo. I never seen him mad before, madilim ang mukha niya at salubong ang makakapal niyang kilay habang naka-titig saakin.
Hindi ko maiwasang hindi mapaisip sa pinapakita niya, pero hindi ko naman siya masisi. Magulo ang lahat at nadala na naman ako sa galit.
Para akong sinasakal sa mga ginawa ko, Hindi ko rin naman masisi ang sarili ko. Stefano is giving me a mix emotions. Naiiyak ako, gusto ko lang naman ng tahimik na buhay.
Lumayo ako sa mga gulo at nanatiling tahimik I forget my past and buried it. Naging maayos at mabait naman ako, palagi akong nagsisimba at nagdadasal. I listen to my Grandmom and never dare to speak, nag-karoon ako ng maayos na nga kaibigan kahit pinepeke nila ako. Maayos ang buhay ko noon.
I already said this I don't want an attention, attention lang ng mga magulang ko ang gusto ko. My guilt is eating me alive, Hindi ko kasalanan pero 'yon ang pinapamukha saakin ng mundo.
On Sunday, February 14, araw ng mga puso ay mabigat ang puso ko. I gave up on Theo and let him do what he wants. Ang kinakatakot ko lang ngayon ay ang magiging reaction ng Lola ko.
I already write and memorized my testimony for today, para kahit dito naman ay gumaan ang pakiramdam niya dahil maayos na ang testimony ko. I'm wearing a white dress, simple lang at walang ruffles, mataas ding naka-pusod ang kulot at mahaba kong buhok, sa pambaba naman ay naka-sneakers ako.
Last night I gave Theo the address of our church, nauna siyang dumating keysa saakin. Mamaya pa mag sisimula ang worshipping. Katabi ko si Theo, tahimik at prenteng naka-upo, I can see his visible confusion in his eyes. Hindi ko alam kung ano ang religion niya pero satingin ko ay ngayon lang siya naka-punta sa mga ganito.
My hands are shaking in nervousness, I'm bothered of what's going to happen next. Alam kong napapansin na ni Lola na magkakilala kami ni Theo. It's literally obvious! Ayaw kong lumingon pero huli na ang lahat dahil narinig ko ang pagtikhim niya.
"Who is he Amalia?" Napalunok ako ng marinig ang boses ni Lola. Napa-kurap ako at sumulyap kay Theo na naka-tingin din saakin bago sumagot kay Lola.
"K-kaklase ko la" I answered, nqpataas ang kilay niya. Theo cleared his throat and to my horror he bow his head and introduce himself.
"Theo po, Lia's friend" he introduced. Napakagat ako sa ibabang labi ko at mahinang napa-mura sa isipan ko. This is gonna be worse.
