"No matter what happens, see you at home Lia"
Gender discrimination, oppression, violence, rights, bullying, cyber bullying, suicide, victim-blaming, drugs and depression. Lia was not happy when she accidentally made contact with Stefano. A transfe...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
The Sunset- Unang Yugto
"I always wonder why are you always so good at pretending" he chuckled.
Napalunok naman ako at napa-kagat ng labi para pigilan ang sarili ko sa pagsasalita. Naramdaman ko ang pagbaling ng tingin niya saakin, bahagya siyang nag-lakad palapit saakin at tumayo sa gilid ko.
Mas lalo naman akong hindi maka-galaw sa kinaupuan ko, the tears I shred earlier is now dry because of cold air.
Ngumisi siya at hindi tinanggal ang tingin saakin habang naka-mulsa.
"Do you know Avery? What do you think happened to her?" He asks. Napalunok naman ako sa kaba.
Nag-tiim ang bagang ako at agad tumayo handa na sanang mag-lakad paalis ng pasimple niyang hinarangan ang daanan ko gamit ang paa niya.
"I know you saw it. I guess you remember me now huh? Avery?" Humarap siya saakin at bahagyang pinantayan pa ako ng tingin.
Lumunok ako.
"I don't know what you're talking about and I don't know Avery" Patay malisya ko at nilagpasan siya. Humalakhak naman siya at agad akong sinundan.
Huminga ako ng malalim at mas binilisan pa ang paglalakad papasok, napa-singhap ako ng muli siyang humarang sa daanan ko at nilagay ang kamay sa pader. Napatigil ako pero agad ding tumalikod para umiba sana ng daan pero muli niya din akong sinundan at hinarang gamit ulit ang kamay niya.
I exhaled.
"Stefano" I warned. Nararamdaman ko na ulit ang luha ko, alam kong ako ang tinutukoy niya pero utang na loob wala akong maalala.
Kumunot ang noo niya at tinignan ako ng maigi.
"I know you saw it, don't pretend as if this did not happen a long time ago" Siningkitan niya ako ng mata. Muli akong napalunok at hindi umimik.
Parang sumisikip ang dibdib ko dahilan para bumilis ang pag-hinga ko, I'm not dumb to not know what he's saying of course alam ko! But I already buried that all in the grave. Sobrang sakit no'n but I can't remember anything. Masakit din 'to para saakin! Mahirap! Kung ano man ang nagawa ko sakanya.
"W-walang tao dito, mas maganda kung gumawa k-ka ng gulo kung saan m-maraming tao" nanginginig na sagot ko sakanya.
"What?"
"Your doing this for clout right? Again? I-i'm just saying na walang tao dito-"
"Bullshit, Lia I know you remember everything You're Avery and I'm not doing this for clout! For goodness sake just admit it!
"Na ano?!"
"Admit it that you bully me when we we're in grade school, that you remember me!"
Napa-kunot ako ng noo at napabaling sakanya ng tingin. So that's it, huh. I bullied him.
