If I were a BOY . . . [Completed]

Part 49

(Unicode)

"ကျွန်​တော် မသွားလို့မရဘူးလား ​ဖေ​ဖေရာ"

"​ဖေ​ဖေ ဒီတစ်ခါတကယ်ကိုမအားလို့ပါသားရယ်။တကယ်ကို ဒီတစ်ခါပဲ"

"​ဖေ​ဖေတို့ ​ကျောက်​​မျက်ရတနာစျေးကွက်အ​ကြောင်းကို ကျွန်​တော်က ​သေချာသိ​သေးတာမဟုတ်ဘူး​လေဗျာ။ပြီး​တော့ ဒီလထဲမှာ ခရီးအသွားအလာများတယ်ဗျ။ agency မှာကျွန်​တော်မရှိလို့မဖြစ်တာ ​ဖေ​ဖေသိသားနဲ့"

ရဲ​သွေး သူ့အ​ဖေကို အတင်းပင်အငြင်းစကားဆို​နေမိသည်။​ဖေ​ဖေက ​ကျောက်အ​ရောင်းအဝယ် ကိစ္စနဲ့သူ့ကို US ကိုသွားဖို့​စေလွှတ်လာသည်။ ဘိုးဘွားပိုင်​ကျောက်တွင်းလုပ်ငန်း​တွေကို သူစိတ်မဝင်စား​။သူစိတ်ဝင်စားက ဘယ်ကိုခရီးထွက်ရမလဲရယ်၊တခြားသူ ခရီးထွက်ဖြစ်​အောင် မိမိဘယ်လိုကူညီချိတ်ဆက်​ပေးနိုင်မလဲဆိုတာရယ်။ဒါ​ကြောင့်ပင် သူက Travel Agency အ​သေးလေးတစ်ခု ​တည်ထောင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

"မင်းမသွားလို့မဖြစ်ဘူး ရဲ​သွေး​မောင်။ ဒီတစ်​ခေါက်​တော့သွားကိုသွားရမယ် ။ကျန်တဲ့ကိစ္စ​တွေကို​မေ​မေ ဝင်မ​ပြောဘူး ခုက မင်းအ​ဖေ ​ခရီးထွက်ဖို့အဆင်မ​ပြေ​သေးတာမင်းသိသားနဲ့"

"ဟုတ်ပါပြီ ​မေ​မေရာ ဟုတ်ပါပြီ။သားဘဲ သွားလိုက်ပါ့မယ်"

​စီးပွား​ရေးလုပ်ငန်းကိစ္စ​တွေနဲ့ပတ်သတ်ရင် ဘာတစ်ခုမှဝင်​ပြောခြင်းမရှိတဲ့ ​မေ​မေကပါဝင်​ပြောလာ​တော့ ရဲ​သွေးငြင်းလို့မရ​တော့​ပေ။လုပ်ငန်းကိစ္စနဲ့ဆို​ပေမယ့် ခရီးထွက်ဖြစ်သွားတာ​ပေါ့ဟုပင်​တွေးကာ အိမ်ပေါ်တတ်ပြီး ခရီးသွားဖို့သာ ပြင်ဆင်လိုက်​တော့သည်။

ရဲ​သွေး ​ရန်ကုန်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ​လေဆိပ်ကို​ရောက်​နေသည်မှာ ၁၅ မိနစ်ခန့်ရှိ​​နေပြီဖြစ်၏။နိုင်ငံတကာခရီးသွား​လာသူတွေနဲ့ စည်ကားလျက်ရှိတဲ့ ​လေဆိပ်က အတန်ငယ်​တော့ ဆူညံ​နေသ​​ယောင်။ရဲ​သွေး နားကြပ်တပ်ပြီး တစ်ချက်​မှေးမယ်ကြံလိုက်ပေမယ့် မျက်လုံး​ထောင့်မှာ​ပေါ်လာတဲ့အဖြူရိပ်​လေးတစ်ခု​ကြောင့် ထိုအရိပ်​လေးဆီကို အာရုံ​လွှဲ​ပြောင်းလိုက်​​လေသည်။Hoodie အဖြူ​ရောင်​​လေးနဲ့​ကောင်ငယ်​လေးက​တော့ သူ့ကိုသတိထားမိသည့်ပုံမရ​ပေ။