Πάθος Για Εκδίκηση!

1. Μοιραία νύχτα!

Ερμής!

Λένε πως οι πράξεις σου καθορίζουν το παρόν και το μέλλον σου. Πως το παρελθόν σε κάνει αυτό που είσαι και σε οδηγεί στο σήμερα. Παίζεις, μαθαίνεις και πολεμάς. Δεν αισθάνεσαι , δεν σκέφτεσαι. Δεν αντιστέκεσαι. Διαλέγεις! Την μέρα ή την νύχτα. Ακολουθείς το δικό σου μονοπάτι και μαθαίνεις να ζεις μέσα σε αυτό. Το σώμα με την καρδιά έρχονται σε σύγκρουση με το μυαλό και την συνείδησή σου. Μα όταν πέσεις πρέπει να βρεις την δύναμη και να ξανά σηκωθείς ακόμα πιο δυνατός. Στην δική μου περίπτωση πιο καταστροφικός.

Δεν σε αφήνω να με αγγίξεις ξανά. Προστατεύω το σώμα μου από το χάδι και τα όνειρα με τους εφιάλτες μου. Η αδυναμία δεν με λυγίζει. Δεν σε αφήνω να δεις την σκοτεινή καρδιά μου. Δεν θα υπάρξει φόβος και πόνος ξανά. Είναι όρκος και υπόσχεση σε εμένα. Δεν κλείνω τα μάτια στον κίνδυνο. Τον αντιμετωπίζω. Δεν υπάρχουν όρια στο κακό.

Η νύχτα είναι ο κυρίαρχος του δικού μου κόσμου. Η καρδιά μου δεν είδε και δεν έμαθε ποτέ το φως. Μεγάλωσε στην σκιά και στον φόβο. Ο φόβος έγινε πόνος , θυμός, μίσος και οργή. Εκείνη δηλητηριαστηκε από το σκοτάδι. Χωρίς χρώμα έπαψε να χτυπάει. Ο τρόπος της για να μην αιμορραγεί. Στα μάτια μου η οργή και κανένα άλλο συναίσθημα. Δεν νιώθω, δεν πονάω πλέον. Κάθε ανάμνηση στο μυαλό είναι η δύναμη που έχω για να πατάω την σκανδάλη. Κρατάω το όπλο και μετρώ ως το τρία. Σταματώ να αναπνέω και γίνομαι ο Ερμής Φορεστερ.

Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου. Κατέβηκα και με αργό βηματισμό συνέχισα να προχωράω προς την προβλήτα. Σήκωσα το όπλο που κρατούσα σε εκείνον. "Σερέτη! Όλα τελείωσαν για εσένα." Φώναξα και πυροβόλησα μόλις με κοίταξε στα μάτια.

"Ερμή Φορεστερ..." είπε ο Νίκος με σιγουριά και τελειώνοντας την δουλειά του. Γύρισε και με κοίταξε. " σε περίμενα." Είπε και σήκωσε τα χέρια του ψηλά για να μην αμυνθεί.

"Μην μου το κάνεις τόσο εύκολο... Το δικό σου τέλος θα το απολαύσω περισσότερο." Του δήλωσα και όπλισα χωρίς να με σταματάει τίποτα.

"Αυτό θα το δούμε!" Είπε χωρίς φόβο και εγώ τον πυροβόλησα στην καρδιά χωρίς να χάσω τον στόχο μου. Περίμενα εκεί για ένα λεπτό. Ήθελα να τον δω να πέφτει στον δρόμο πριν κρύψω το όπλο και φύγω. Περίμενα πολύ καιρό για αυτή την στιγμή. Κοίταξα προς τον ουρανό και έβαλα το πιστόλι στην ζώνη του παντελονιού μου. Ύστερα επέστρεψα στο διαμέρισμά μου σκεπτόμενος πως μόλις είχα πετύχει τον στόχο μιας ζωής.