Πάθος Για Εκδίκηση!

7. Σώζοντας την Αφροδίτη!

Αφροδίτη!

Άρχισα να βήχω δυνατά και να ζαλίζομαι ακόμα πιο πολύ από την μυρωδιά της βενζίνης. Ήθελα να φωνάξω, μα δεν μπορούσα. Η φωνή μου δεν είχε δύναμη από την ένεση και η αναπνοή μου ήταν λίγη. Ακόμα και το σώμα μου ήταν μουδιασμένο. Έκλεισα για μία στιγμή τα μάτια μου για να βρω τις δυνάμεις μου και να κρατήσω το οξυγόνο στο σώμα μου.

"Αφροδίτη!" Άρχισε να φωνάζει το όνομά μου ο Ερμής και να τρέχει προς την πόρτα μου. Την χτυπούσε για να μπορέσει να την ανοίξει, όμως η Αλεξάνδρα άρχισε να βάζει φωτιά στα έπιπλα κοντά της για να το προσέξει εκείνος.

"Ερμή!" Είπα κουνώντας μόνο τα χείλη μου στην προσπάθειά μου να τον φωνάξω. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει ασταμάτητα για εκείνον μόλις άκουσε την φωνή του. Ήταν η πρώτη φορά που ήθελε να βγει απο την θέση της και να βρεθεί κοντά του.

"Όχι... Όχι!" Έλεγε εκείνος με πανικό καθώς έβλεπε τις πρώτες φλόγες στην άκρη του σπιτιού. Άρχισε να χτυπάει με τον ώμο του την πόρτα για να την σπάσει. Κάθε φορά όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο θυμωμένα. Μέχρι που την άνοιξε με αρκετή φορά και έτρεξε αμέσως κοντά μου. "Αφροδίτη κοίτα με. Είσαι καλά άγγελέ μου; τι σου έκανε;" έλεγε εκείνος κρατώντας το πρόσωπό μου στα δύο του χέρια. Τα μάτια μας συναντήθηκαν καθώς προσπαθούσε να με ελευθερώσει. " Είμαι εδώ και δεν σε αφήνω. Κάνω τα πάντα για σένα. " Είπε και τότε έπιασε το όπλο του. Άρχισε να πυροβολεί τις χειροπέδες στην μέση για να ελευθερώσει πρώτα τα χέρια μου. "Θα σε πάρω από εδώ. Στο υπόσχομαι."

"Βαρέθηκα να σε περιμένω μωρό μου! Έμαθα από τον καλύτερο , δεν νομίζεις; " Είπε η Αλεξάνδρα βγαίνοντας από το δωμάτιό μου εκείνη την στιγμή. Ο Ερμής χωρίς να το καθυστερεί έκανε αυτό που ξέρει καλά. Άρχισε να λυγίζει τη σκανδάλη εναντίων της. Όμως ελάχιστα γιατί η Αλεξάνδρα άναψε τον αναπτήρα ξανά. "Εγώ στην θέση σου δεν θα το έκανα αυτό. Πέτα το όπλο Ερμή και απομακρύσου. " έλεγε εκείνη με τον αναπτήρα να τρέμει στα χέρια της.

"Αλεξάνδρα παράτα τα. Νομίζεις πως μπορείς να τα βάλεις μαζί μου;" είπε ο Ερμής με ηρεμία και σιγουριά. Εκείνη άρχισε να κατευθύνεται σε εμένα χωρίς να σκέφτεται πως ανά πάσα στιγμή ο Ερμής θα την πυροβολούσε.

" Το όπλο Ερμή , αλλιώς την ανατινάζω. Πόσο γρήγορα λες να την εξαφανισω με τόση βενζίνη επάνω στα ρούχα της; "Είπε ξανά εκείνη και τότε εκείνος άρχισε να κατεβάζει το όπλο του αργά. Το άφησε πάνω στο τραπεζάκι του καναπέ χωρίς να κάνει καμία απότομη κίνηση.