Πάθος Για Εκδίκηση!

8. Φυλακιζοντας τον έρωτα!

Αφροδίτη!

"Ερμή είναι παγίδα ... Ερμή σε χρειάζομαι... βοήθησέ με! " έλεγα στον ύπνο μου όλα τα λόγια που δεν μπόρεσα να του πω μέσα στην φωτιά. Είχα κλείσει μέσα στις γροθιές μου το σεντόνι επειδή φοβόμουν. Δεν πίστευα πως ο Ερμής θα ερχόταν για μένα και ένιωθα να βρίσκομαι ακομα εκεί. Το σώμα μου ίδρωσε αρκετά, νιώθοντας πως ζεσταίνομαι. "Ερμή πρόσεχε! Δεν θέλω να πάθεις κακό. Όχι δεν θέλω..." έλεγα κλαίγοντας και τα δάκρυά μου έβρεχαν το μαξιλάρι.

Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με χαϊδεύει στο πρόσωπο και να προσπαθεί να με ξυπνήσει. Σταμάτησε ακόμα και το σώμα μου από το να τρέμει. "Αφροδίτη ξύπνα..." μου έλεγε ο Ερμής και μόλις άνοιξα τα μάτια μου πετάχτηκα από το κρεβάτι αναπνεοντας πολύ γρήγορα. "Ένα όνειρο ήταν άγγελέ μου. Ηρέμησε τώρα. " Είπε εκείνος και κάθισε στο κρεβάτι δίπλα μου.

"Φοβόμουν τόσο πολύ μέχρι να σε δω εκεί." Του έλεγα κρατώντας το χέρι του επάνω μου για να ηρεμήσω. "Ερμή σε ευχαριστώ που με έσωσες, αν δεν είχες έρθει..." έλεγα εγώ και χωρίς να το σκεφτώ άρχισα να καθοδηγω το χέρι του στο κορμί μου, στα σημεία που εκείνος ήθελα να με αγγίξει. Αναπνέαμε και οι δυο το ιδιο έντονα, σαν οι ανάσες μας να είχαν γίνει μία. Το κορμί μου άρχισε να ανταποκρίνεται στο άγγιγμά του με φλόγα. Ήξερα με όλες μου τις αισθήσεις το πόσο ταίριαζε επάνω μου. Φλεγόμουν μόνο στην προσμονή για το χάδι του από τα χέρια του και ειδικά από τα χείλη του. "Ερμή..." είπα με βαθιά αναπνοή το όνομά του για να βρω την δύναμη και να τον σταματήσω.

"Άφησέ με..." είπε εκείνος και εγώ πήρα το χέρι μου από το δικό του. Εκείνος ανέβηκε αργά το χέρι μου με τα δάχτυλά του και κατέβασε την ραντα από το νυχτικό μου ελάχιστα. "Δεν έχω αγγίξει καμία άλλη γυναίκα με αυτόν τον τρόπο... Δεν μπορούσα. Γιατί είσαι τόσο απαγορευμένη για εμένα; τοσο διαφορετική;" είπε πλησιάζοντάς με σε απόσταση αναπνοής, μα αυτό το γιατί σταμάτησε την καρδιά μου. Και κάθε φορά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να του αντισταθώ. Ειδικά οταν πιάνω την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή για εκείνον. Το μυαλό μου παλεύει να την κρατήσει πίσω. Το σώμα μου απλώς δεν με υπακούει. Όμως πονάει από την συνείδησή μου. Είναι ο δολοφόνος υης οικογένειάς μου.

"Δεν έπρεπε να σηκωθείς από το κρεβάτι... ο αδερφός σου ,σου συνέστησε ξεκούραση." Έλεγα εγώ για να απομακρυνθώ. Σηκώθηκα από το κρεβάτι για να τον βοηθήσω να ξαπλώσει.

"Δεν μένω ούτε δεμένος στο κρεβάτι εγώ. " Είπε δείχνοντας το χέρι του και τότε εγώ έπιασα τον νάρθηκα από την πολυθρόνα.