Πάθος Για Εκδίκηση!

22. Οι απειλές στέκονται εμπόδιο στην ευτυχία!

Αφροδίτη!

Στεκόμουν μπροστά από το παράθυρο πίνοντας λίγο από τον ζεστό και απογευματινό μου καφέ. "Όσο και να αντισταθώ δεν ξεφεύγω από εσένα δαίμονά μου. Σε χρειάζομαι για να αυτοκαταστραφω μαζί σου ... " έλεγα μέσα στις σκέψεις μου και τότε η πόρτα στο δωμάτιό μου χτύπησε.

"Αφροδίτη μου , έφερα τα πράγματά σου ..." είπε η Ελπίδα και αμέσως άφησα την κούπα μου στον καθρέφτη για να την βοηθήσω. Άνοιξα την ντουλάπα και έπιασα μερικές άδειες κρεμάστρες. "Αφροδίτη χρειάζεσαι ξεκούραση... Μπορώ να τα κάνω και εγώ αυτά. "

"Είμαι πολύ καλύτερα... Εξάλλου δεν αντέχω να μένω στο κρεβάτι και να μην κάνω τίποτα. " Είπα τακτοποιοντας τα πρώτα ρούχα και μόλις έπιασα την ζακέτα μου το κινητό μου άρχισε να χτυπάει. Άρχισα να το ψάχνω κάτω από τα ρούχα για να απαντήσω.

"Τηλεφώνησε και το μεσημέρι που εσύ κοιμόσουν." Μου είπε εκείνη προσέχοντας το αυθόρμητο και ερωτικό χαμόγελό μου και ύστερα βγήκε από το δωμάτιο για να μιλήσω ελεύθερα.

"Τι κάνει ο άγγελός μου; "είπε ο Ερμής μόλις απάντησα.

"Σε περιμένει γιατί του λείπεις πολύ!" Του απάντησα και από τον τρόπο που ανάσαινε στο ακουστικό κατάλαβα πως χαμογελάει. "Το μεσημέρι είχα ξανα πυρετό μα τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Βλέπεις χρειάζομαι την φροντίδα σου. "Του εξήγησα και ύστερα κάθισα στο κρεβάτι, στα λυγισμένα πόδια μου. "Πως πήγε η συνάντηση;"

"Πρέπει να περάσω από το εργοστάσιο για να υπογράψω κάτι χαρτιά και να τελειώσω. " Είπε εκείνος και άκουσα την πόρτα του αυτοκινήτου του να κλείνει. "Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως σε λίγο θα είμαι επιτέλους κοντά σου... " τα λόγια του έκαναν την καρδιά μου να χτυπάει πολύ γρήγορα και τα μάτια μου να βουρκώνουν από την θλίψη του έρωτα.

"Ανυπομονώ!" Του απάντησα παίρνοντας μία δυνατή αναπνοή. "Ερμή αν με χρειάζεσαι ,μπορώ να έρθω να σε βρω. Σε λιγότερο απο δεκαπέντε λεπτά θα είμαι κοντά σου. " έλεγα ενώ βρισκόμουν σε ετοιμότητα να βγω επιτέλους από το δωμάτιο.

"Πάντα σε χρειάζομαι και σε θέλω δίπλα μου, αλλά θα μείνεις στο κρεβάτι για να αναρρώσεις." Έλεγε εκείνος καθώς οδηγούσε.

"Θα κάνω ένα μπάνιο μέχρι να γυρίσεις και θα σε περιμένω στο κρεβάτι μας... " έλεγα δαγκωνοντας ελάχιστα τα χείλη μου.

"Σ'αρέσει να με βασανίζεις, έτσι δεν είναι; " είπε εκείνος μετά από μία δυνατή αναπνοή στο ακουστικό.