Πάθος Για Εκδίκηση!

23. Προστατεύοντας την αγάπη!

Αφροδίτη!

Το βράδυ αυτό ήρθε χωρίς να το καταλάβω και με βρήκε ακόμα ξαπλωμένη στο κρεβάτι με ένα μαξιλάρι στην αγκαλιά μου. Έπαιζα με την άκρη της ζακέτας μου καθώς δεν μπορούσα να κοιμηθώ για άλλη μία φορά. Μόλις ένιωσα τον λαιμό μου να στεγνώνει, φόρεσα τα μποτάκια μου και πήγα προς την κουζίνα για να πιω λίγο νερό. Σκούπισα τα μάτια μου και άνοιξα το πάνω ντουλάπι για να πιάσω ένα καθαρό ποτήρι.

Τότε ένιωσα ένα χέρι να χαϊδεύει τρυφερά την μέση μου και να κρατάει το δικό μου. "Νόμιζα πως θα είχες κοιμηθεί μέχρι τώρα!" Είπε ο Ερμής και κοιταχτήκαμε στα μάτια επειδή βρισκόμασταν αρκετά κοντά.

"Δεν... Δεν μπορούσα..." είπα με δυσκολία και απομακρύνθηκα παίρνοντας πρώτα το βλέμμα μου. Στάθηκα μπροστά από την βρύση και ένιωθα τον Ερμή να με αγγίζει δειλά στα μαλλιά. Να βρίσκεται τόσο κοντά μου , σε σημείο να ακούω και να νιώθω επάνω μου την ανάσα του. Το σώμα μου άρχισε να ανατριχιάζει ευχάριστα στο άρωμά του και στην παρουσία του. Άφησα το ποτήρι στον πάγκο της κουζίνας και κρατήθηκα από εκεί για να αντέξω σε κάθε πειρασμό που με βάζει αυτός ο άντρας.

"Ούτε εγώ πριν σε δω, πριν νιώσω το σώμα σου πάνω στο δικό μου. " Είπε εκείνος πλησιάζοντάς με ακόμα πιο πολύ. "Θέλω τα χείλη μου να φιλήσουν τον λαιμό σου ..." έλεγε και ταυτόχρονα μεριαζε τα μαλλιά μου. "... το δέρμα σου..." συνέχισε αγγίζοντας αργά το κορμί μου κάτω από την μπλούζα που φορούσα. Ισα - ισα να νιώσω την φωτιά του. " Όλο σου το σώμα..." Είπε στο τέλος και με γύρισε μπροστά του. "Πες μου τι είναι αυτό που φοβάσαι..."

"Φοβάμαι ως που μπορεί να φτάσει ο θυμός σου αν μάθεις την αλήθεια. "

"Την αλήθεια;"

"Αυτό που χρειάζεται να ξέρεις είναι πως ο Αλέξης δεν θα μας αφήσει να ήμαστε μαζί. Θα προτιμούσε να θέλω τον οποιοδήποτε εκτός από εσένα. " του είπα εγώ και εκείνος κράτησε απαλά το πρόσωπό μου με το ζεστό του άγγιγμα.

"Μην φοβάσαι τίποτα όσο είσαι μαζί μου. Εμένα μου αρέσει να παίζω με την φωτιά. Κανείς δεν είπε πως θα είναι εύκολο για εμάς... Εγώ το μόνο που θέλω είναι την αγάπη σου." Έλεγε εκείνος και τότε έβγαλα από την τσέπη του τζιν μου το κλειδί του δωματίου μου.

"Κράτα το εσύ αυτό! Καίγομαι είδη σε μία φωτιά. Με ή χωρίς εσενα. " Του είπα και πήρα το ποτήρι μου για να φύγω.

"Ξέρεις ότι δεν το χρειάζομαι για να μπω, έτσι;" έλεγε εκείνος με ένα πονηρό χαμόγελο την στιγμή που τον προσπερνούσα.