Yalan Sevgiler

Bu Da Kim?

Dondurma yemek için çok güzel bir yer bulduk bahçesi o kadar güzeldi ki  

YİĞİT

-evet hanımlar nasıl yersiniz dondurmalarınızı?

Diye sordu ben her zaman karışık severdim bu yüzden karışık dedim derya abla sütlü çikolatalı istedi yiğit dondurmaları almaya gitti karşı masadaki çocuk o kadar dikkatli bakıyordu ki bana rahatsız olmuştum ya ben abartıyorum bana öyle geliyordu ya da cidden abartılı bakıyordu derken ters ters baktım ve kafasını çevirdi sinir olmuştum. Derya abla bir şey mi oldu diye sordu yok sadece lavaboya gitmem gerek hemen dönerim dedim. Çabuk ol diye seslendi arkamdan telefonumu masada bırakmıştım inşallah biri aramaz lavaboya girip çıktım aynada tipime baktım cidden beğenmiştim kendimi güzeldim. Ellerimi yıkayıp çıktım tam masaya doğru gidecekken biri kolumdan tutup çekti beni çok korkmuştum kalbim adeta çıkacaktı çığlık atmak istedim ama ağzımı kapatmıştı gözlerimi açtığımda bu adam o masada bana öküz gibi bakan adam olduğunu fark ettim o kadar sıkı tutuyordu ki hareket edemiyorum. 

Birden bana sen eylülsün dedi ismimi nerden biliyordu kimdi bu adam  çok güzelsin gibi sözler diyordu elinden kaçmak için çırpınıyordum korkuyordum ya bir şey yaparsa. ne istiyordu benden  benimle geleceksin dedi. ağzımı o kadar sıkı kapatmıştı artık midem bulanıyordu çığlık atamıyorum tek duam biri gelsin yoksa bu psikopatın işi belli olmazdı. Birden psikopat beni bıraktı dengemi kaybedip yere düşmüştüm afalladım birden adam yerde yatıyordu kafamı kaldırıp baktığımda yiğit adama tekme atıyordu birden yanıma çömeldi
- iyi misin Eylül beni duyuyor musun?

Afalladım adam kaçıyordu .

-iyiyim iyi ki geldin çok teşekkür ederim

Deyip sarıldım çok korkmuştum

-tamam korkma ben buradayım şimdi gel elini yüzünü yıka ve annemin yanına gidelim bu olanlardan onun haberi olmasın korkmasın

Dedi elimi yüzümü yıkadım kendime geldim olanlar şaka gibiydi ama  şimdilik aklımdan çıkarmaya çalıştım korkuyu üstümden attım ve derya ablanın yanına gittik sonunda geldik

-Eylül canım Nerde kaldın

Diye sordu bir yalan uydurmalıydım
Ama ne ?  birden yiğit atladı

-Bir teyzenin çantasını tutuyormuş anne ya  neyse hadi dondurmalarımızı yiyelim

Dedi iştahım yoktu aklım sadece o adam ismimi nerden biliyordu kimdi ne istiyordu benden  dondurmalarımızı bitmişti arabaya bindik yiğit kafayı cama yaslayıp dalmıştı çok tatlı uyuyordu içimden sanki hoşlanıyorum bu çocuktan ben desem de saçmalama Eylül diyordu eve gelmiştik yiğit'i uyandırıp eve geçmiştik ben direkt odama geçtim üstümü değiştirip makyajımı sildim olayın şokundan bir türlü çıkamadım.  uyumaya çalışıyordum ama gözüme uyku girmiyordu birden odamın kapısı açıldı birden korktum ama gelen yiğit'i

-ne oldu yiğit hayırdır

-merak ettim seni iyimi sin

-olay aklımdan çıkmıyor ne yapacağım gram uyuyamıyorum

Yanıma geldi oturdu dizime yat dedi bir anda çekindim çekinme ya  yat işte dedi yattım saçımı okşadı kısık bir sesle şarkı mırıldanıyordu sessi çok güzeldi cidden uykum geliyordu. Gözümü açtığımda sabah olmuştu uyuyup kalmıştım  yiğit burada değildi hemen kalkıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim güzel bir kahvaltı hazırladım ve derya ablayı uyandırmaya gittim sonrada yiğit'i ikisinde uyanmış kahvaltıya geleceklerdi yiğit geldi iyi misin prenses diye sordu iyiyim dün için teşekkür ederim dedim tebessüm ederek rica ederim dedi derya abla gelince konu kapandı kahvaltı yaptık ve sofrayı topladım odama gidip hazırlanmaya başladım 2 gün sonra üniversite açılacaktı o geldi aklıma birden heyecan bastı bizim üniversite aynıydı yiğitle arabaya bindik ben yiğit ve derya abla  kafeye gelmiştik