Yalan Sevgiler

YENİ KIYAFETLER

Kafe o kadar doluydu'ki bir an farketmemiştim yanlarına gittim hoş geldiniz hayırdır bu gün izinli değilmiydin derya hanım dedim gülerek

-iyiki tek gelmişsin ben bu kafenin bu kadar dolu olduğunu hiç görmedim dedi yiğit bana bakarak

- sen ne kadar zayıfsın be hiçbir şey yemiyor musun?

 Dedi ne alaka ki şimdi bu çok mu zayıftım

-kaç beden giyiyorsun sen ya pantolonunu rahat bulabiliyor musun bayan zayıf  

Gülerek söyledi

bedenimle dalga geçmeye devam etti çok zayıfsın kilo al diye aslında kilolu değildim balık etliydim fakat annemi kaybettikten sonra zayıfladım yengemde aç bıraktı tabi bunları söyleyemezdim sadece acı acı gülüp geçtim

-canım kafe sana emanet biz biraz dolaşıp eve geçeceğiz bir şey ister misin?

Diye sordu derya abla

yok sağ olun bir şey istemem dedim müşteriler bir bir gitmişti saat sekiz olmuştu kimse gelmiyordu telefonum titredi. Mesaj atan derya ablaydı kimse yoksa kapat ve eve gel diye mesaj atmıştı sevinmiştim çünkü bugün baya yoğundu yorgundum içeriyi toplayıp kafeyi kapattım eve gidiyordum sokaklar bu saate neden bu kadar boştu sanki gece yarısı korkmuştum biri çıkıp saldıracak gibi hissetmiştim hızlı hızlı yürümeye başladım derya abla arıyordu açtım

-Nerede kaldın güzelim

-abla sokaklar neden bu kadar boş ve karanlık

-bazen oluyor öyle ben telefonu kapatmayacağım merak etme hızlı hızlı yürü taksi bulursan bin

Dedi ama zaten az kalmıştı eve birden durdum ilerde bir şey kıpırdadı sesler geliyordu. Cidden korkuyordum birden bir ses duydum çığlık attım moda oldu sanki bende çığlık atmak telefon elimden düştü ve kapandı o sesin ne olduğunu merak ettim ve oraya doğru yürüdüm sanki yürek yemişim çöp kutusunda iki kedi kavga ediyormuş aman yarabbim bundanmı korktum telefonum kapandı açılmıyordu eve az kalmıştı bir sokak sonra evdeydim hızlı hızlı yürüdüm ve sonunda eve geldim kapıda beni bekliyorlardı korkmuşlardı derya abla bana bakarak  

-bir şeyin var mı ne oldu çığlık atıp kapandı ulaşamadım iyi misin söyle ablana hadi korkma

 
-abla sakin ol iyiyim sadece kediden korktum telefonum düştü ve açılmıyor Yiğit yanıma gelerek 

-ne kadar korktuk biliyor musun sen  dedi

-ne yapabilirim yiğit telefonum açılmıyor Dedim 

içeriye girdik sofra hazırdı elimi yüzümü yıkadım ve sofraya oturdum tam bir aile olduğumuzu hissetmiştim yemekleri yedikten sonra sofrayı toplayıp bulaşığı yıkadım derya abla odama gitmemi söyledi neden olduğunu anlamamıştım ama gitmiştim odaya girer girmez yatağımın üstünde rengarenk bir sürü poşet vardı Derya ablayla yiğit geldi hayırlı olsun dedi bir sürü kıyafet almışlardı bana ama neden ben alırdım dedim

 yiğit

-benim için bütün kıyafetlerinden vaz geçtin iki gündür aynı şeyleri giyiyorsun içim rahat etmedi Dedi teşekkür ettim ikisine de odamı topluyordum derya abla seslendi

-Eylül gelirmisin Yanınıza

 gittim hazırlanmıştı ikisi de bir yere gidiyorlardı beli ki

-hadi üstünü giyin de hep beraber dondurma yemeye gidelim 

demişti hiç Reddetmedim çok yorgundum ama olsun onlarla yorgunluğumu unuturdum poşetleri açtım içinde hep etek şort askılı şeyler vardı sürekli pantolon giyen bedenim Reddediyordu bunları resmen sonunda pantolon ve güzel bir üst bulmuştum hemen giydim küçük poşete makyaj malzemesi vardı ve hafif bir makyaj yaptım ben ve yiğit araba arkasına oturmuştuk yiğit bana eğilerek çok güzel olmuşsun dedi kalbim yerinden çıkacaktı adeta saçmalıyordum farkındayım ama hoşuma gitti işte ne yaparsınız