Ölüm

35 5 0
                                    

Bana inanmamış gibi baktı. Gözlerinin içine bakarak


-gerçekten bana sadece arkadaşım hasta yanına gidiyorum dedi.
Belimden tutup kendine çekti beni


+merak etme sana inanıyorum


Dedi gözleri o kadar güzeldi ki kendimi kaybetmekten çok korkuyordum o yüzden utanıp hemen çekildim hadi gidelim dedim ayakkabılarımı giydim ve çıktım arabaya bindim ve yiğit geldi telefonunu arabaya bağladı ve çok güzel bir şarkı açtı çok sessizdi ikimizde konuşmuyorduk. Birden konu açmak için aklıma gelen ilk soruyu sordum 


-eee yarın okulumuz açılıyor mutlu musun?


+offf hiç hatırlatıp da moralimi sıfıra indirme ya

 
-tamam tamam öyle olsun bakalım ee nereye götürüyorsun bakalım beni

 
+bak şurada bir kahvaltıcı var orası güzel burada yemek ister misin?


-fark etmez başkan sensin

 
Dedim bana baktı güldü ve telefonunu aldı indik yürüdük içeri girdik içerisi o kadar güzeldi ki ben hiç böyle bir yere gelmemiştim cam kenarına oturdum menüye bakıyordu yiğit o ara gözüm camdan karşıdan karşıya geçecek olan kadına takıldı annem gelmişti gözümün önüne annemi çok özlemiştim birden bire çok kötü oldum gözlerim istemsizce doldu yiğit bana baktı

+neden ağlıyorsun bir şey mi oldu ?


-yok hayır bir şey yok öyle daldım gözüm doldu diyerek geçiştirdim

 
Siparişlerimizi verdik ve kahvaltılar gelmişti bir güzel yedik baya yedik hem de bir saate yakın oturduk
-yiğit kalkalım artık kafeyi açalım

 
Dedim olur dedi hesabı ödedi ve kalktık arabaya bindik tam kafeye giderken yiğitin telefonu çaldı bakmadı araba kullanırken konuşmayı pek sevmiyorum dedi üst üste çalınca dayanamadı açtı
Arabayı sağ çekmişti yüzü bembeyaz olmuştu ne oldu yiğit diye bağırsam da bana yanıt vermiyordu en sonunda telefonu elinden aldım ve

 
-buyurun kimi aramıştınız dedim karşıdan bir kadın sesi geliyordu
Siz derya hanımın nesi oluyorsunuz?


Kızıyım dedim bana kızım diyordu manevi annemdi o benim

 
-malesef bugün saat 13.30 sıralarında annenizin cesedini bulduk anneniz intihar etmiş dedi ve adresi verdi boğazımda bir düğümle tamam diyebildim ve telefonu kapattım yiğit bana bakıyor sanki beni suçluyordu

 
+lan hani annem arkadaşına gitmişti 

 diye kollarımdan tutup hırpalamaya başladı tepki vermiyordum ağlıyordum 2. Annemi de kaybetmiştim birden arabayı sürmeye başladı o kadar hızlı sürüyordu ki yavaş ol ne olur yiğit diye bağırsam da duymuyordu bir anda karşımızdan gelen arabaya çarptık sadece yiğitin
Eylül
Diye bağırmasını duydum 

YİĞİT...
Gözlerimi açtığımda her yerimde ağrı vardı hava lastiği ve emniyet kemeri sayesinde hafif yaralanmıştım yanıma baktığımda Eylül yoktu Eylül diye bağırmaya başladım etraf bir sürü insan doluydu bir kaç adamın sayesinde hurdaya dönmüş arabadan çıktım bir topluluk halka yapmıştı oraya doğru gittim Eylül yerde kanlar içinde yatıyordu

Yalan SevgilerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin