Yalan Sevgiler

SINAV ZAMANI

Sonunda sınav günü gelmiş çatmıştı. Çok çalışmıştık tabi'ki bir iki haftaya çalışıp kazanılacak bir sınav değildi bu daha öncede de çalışıyorduk ama araya annemin ölümü girince her şey aksadı sınava girmek için zeynoyla sabahın köründe kalkmış güzelce kahvaltı yapmıştık. İçim içime sığmıyor içimde çok güzel bir his vardı ilk defa kahvaltılarımız bittikten sonra hazırlanıp sınav olacağımız okula gittik. Çok heyecanlıydık ikimizde birden dayıma benzeyen bir adam bana bakıyordu daha iyi bakınca bu adam gerçekten'de dayımdı yanına gittim ve
-ben çalmadım
Dedim dayım bana baktı
-merak etme biliyorum sen böyle bir şey yapacak kız değilsin zaten kolye arkadaşında çıktı
Dedi içime bir su serpildi
-dayı kızını dövdüğüm için hiç pişman değilim eğer bunun hesabını sormaya geldiysen yine olsa yine döverim
Dedim gülerek
-hayır yanında olduğumu gör diye geldim dedi ve telefonu çaldı telefonla konuşup bana döndü
-benim gitmem lazım ama akşam seni almaya geleceğim deyip bir şey dememe fırsat bile vermeden gitti Zeyno'nun yanına giderken telefonum çaldı telefonu tam çıkarmaya çalışırken cebimden birine çarptım telefonum yere düşüp kırıldı
-ya önüne baksana bee körmüsün diye bağırdım
-özür dilerim kardeşimin peşinden koşuyorum cidden kusura bakma deyip telefonumu yerden alıp bana verdi ve koştu gitti telefonumun Allah tan koruyucu ekranı vardı da çok bir şey olmamıştı ama çocuk çok yakışıklı masmavi gözleri vardı. Beni benden aldı. Kendime gelip Zeyno'nun yanına gittim. Ve sonunda sınava girmiştik hayata ilk defa şansım yaver gidiyordu çünkü hep bildiğim sorular çıkıyor çalıştığımız yerlerden çıkıyordu. Sonunda bitmişti sınav bütün sınavlarımız bitmiş artık sonuçları bekliyorduk. Dayım beni yanına aldı. Hiç mutlu değildim burada ama yapacak bir şey yok sabır etmeliydim Esra bana ter ters bakıyor sanki her an beni öldürecekti.
Odama gittim yatağım yoktu yukarı çıkıp aşağıda yatağım yok dedim ben gidince direkt yatığım yatağı atmışlardı mecburen koltukta yatacaktım ki bu daha iyi o lanet korkunç yerde yatmaktansa bir kaç hafta sonra Zeyno aradı çok heyecanlı ve mutlu bir sesi vardı Eylül sınavlar açıklanmış baktın'mı? diye. Hayır bakmadım hemen bakacağım dedim ve kapattım telefonu Dayım geldi yanıma beraber baktık. Sınavı kazanmıştım fazlasıyla şehir dışında okuyacaktım. Biraz zaman geçtikten sonra her şey hazırdı eşyalarımı topladım ve yeni şehrime gitmek için hazırlandım. Çok ama çok heyecanlıydım hem buradan kurtuluyor hemde kendi ayaklarımın üstünde duran bir kadın olacaktım. Otogara gidecektim fakat önce annemin mezarına uğramak istedim bu yüzden önce annemin yanına gidip vedalaştım. Hiç gidesim gelmemişti ama gitmek zorundaydım hayatımı kurtarmak zorundaydım.