Bölüm 41

2.3K 130 44
                                    

Ben size kendi hikayemi anlatmak istedim. Tüm varlığımla aşkımı, masumiyetimi, mutluluğumu, üzüntümü, kederimi ve en çokta ona duyduğum inançtan bahsettim.

Evet bu benim hikayemdi. O ise benim bu hikayemde aşkım, yaşama sevincim, mutluluğum ve en çokta hayal kırıklığım oldu.

Hayatın size neler getireceğini kimse bilemezdi ama bu kadarını hiç tahmin etmedim.

Ben Zeynep Tuana. Ve.. bu benim hikayem. Tüm saflığı ile size anlattım.

O, Bekir. İlk gördüğümden beri kalbimin atışlarını değiştiren, ondan uzak durmaya çabalamama rağmen bana kendini hızlıca yaklaştıran bu adamın çıkmaz sokağından doğru yolda nasıl ilerlediğini, onun dönüşümünü benim ağzımdan okudunuz.

***

Adana havaalanının çoğunluğunu Umre yolcuları oluşturuyordu.

- Halil koşma oğlum, düşersin diyordu.

Ben ise henüz kucağımda uyuyakalmış altı aylık bebeğim, güzel kızım, siyah saçlarını ve kömür gözlerini sevdiğim Ayşe' yi taşıyordum.

Uçağımız indiğinde Medine' ye, kokusunu içine çektik Sevgili' nin. Halil' in elinden tuttu Bekir sıkıca.

- Haydi bakalım namaza oğlum, diyerek kucakladı.

Tebessümle arkalarından bakarken seslendi;

- Güzel gözlüm gelsenize...

SON 

BEKİR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin