Gözlerimi açmaya çalıştığımda annem yanı başımdaydı. Eve nasıl geldiğimi hiç hatırlamıyordum. Kaç gündür bu yatağın içindeydim onu da bilmiyordum. Tek bildiğim bir şey vardı çok acı çekiyordum. Kocaman bir kaya getirmişler, tam karnımın üstüne koymuşlar gibi hissediyordum ve doğrulamıyordum. Annem;
- İyi misin kızım? Dedi.
'İyiyim anne' diyemedim. Sadece ağladım. Çok ağladım. Günlerce ağladım.
Kulağımda yankılanan iki cümle vardı.
"Ben sana hiç seni seviyorum dedim mi?" ve "Çok yakında evleniyorum..."
Gözlerimi kapattım. Uyumak istedim. Ebediyen uyumak istedim. Günlerce yataktan çıkamadım. Defalarca serumlar takıldı. Yemek yiyemiyordum bu yüzdende çok zayıflamıştım. Dışarı çıkmıyordum. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Hayata küsmüştüm. Namazlarımı kılamıyordum. Ailem çok endişelenmeye başlamışlardı. Ne olduğunu da bilmiyorlardı. Onlara anlatamazdım ki. Ne diyecektim ben aylarca kandırıldım. Onun oyununun içine düştüm. Ona inandım mı diyecektim? Onu ben çok seviyorum mu diyecektim?
Günler sonra telefonumu elime aldım. İstifa ettim telefonla arayarak çok sevdiğim işimden. Mahir bey ve arkadaşlarım çok üzüldüklerini anlatan mesajlar yolladılar ama hiçbirine cevap yazamadım.
Kendime yavaş yavaş gelmeye başladığım bir gün telefonu elime aldığımda, Mert' e ait internetteki kişisel hesabında onun nişan fotoğraflarını gördüm. Hem de birkaç ay önce tesadüfen karşımıza çıkan o sarışın kız ile. Arzu' ydu. Ve... ben o gün sevgimi, kalbimin içine bir mezar açarak oraya gömdüm. Bekir öldü dedim hıçkırarak ağlayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEKİR (TAMAMLANDI)
SpiritualBekir. Eski sevda demeye çok utandığım, her gün Allah' a ona inandığım günlerden dolayı beni affetmesi için yalvarmama sebep olan bu kömür gözlü genç adam. Şimdi yine yanımdaydı. Onu dinlememi istiyordu. Anlatacak neyi vardı ki? Biz yıllar önce o ya...
