LUA'S POV
"Surprise, my moon!" masiglang bungad sakin ni Mama nang inihatid niya ako sa ka-re-renovate na kwarto ko sa mansion.
It was a sky blue, pastel pink, and gray colored room with a rockable bed, a hanging swing chair on the balcony, an extension room for my closet and bathroom, a mini-living room, vanity area, and a study area. My we bare bears collections and books are well-arranged on bin shelves in the corner.
"Am I in heaven, Ma?" I amusingly asked.
"No, honey. It's all yours!" tugon ni Mama at nakangiti pa ding humawak sa bewang ko.
"My room looks different now." na-a-amazed kong pahayag habang pinagmamasdan ang buong kwarto ko sa panibago nitong arrangements.
"Do you like it, hon?" nakangiting tanong ni Mama Luna sa akin.
"No. Of course, I love it, Ma! Thank you so much!" natutuwang sambit ko at saka yumakap sa kanya.
"How about me, honey? Where's my hug?" masayang tanong ni Dada mula sa likuran ko.
"Dada! Thank you po!" masayang tugon ko at yumakap din sa kanya.
"You're welcome, honey. Anything for my princess." sambit ni Dada at yumakap din sa akin sabay halik sa sentido ko.
Iginayak ko si Dada papunta kay Mama para mayakap ko silang dalawa, "I love you both!"
Matapos nila akong itour sa bagong renovate na kwarto ko ay nagyaya si Mama na kumain na nang early dinner na niluto niya para sa pagbabalik ko habang kinukuwento nila ang mga nangyari dito habang wala ako noong nakaraang isang buwan para sa yearly training ko.
"Madalas na pumunta dito si Aris para tanungin ka, nagtataka tuloy ako kung bakit hindi siya napadpad dito ngayon." pagpuna ni Mama at lumingon sa akin na kinukwestiyon na parang may alam ako.
"I heard they were having a family dinner now." komento ni Dada na busy sa kanyang pagkain.
"Ow! Sayang naman, nandito pa man din yong palaging hinahanap niya." pasimpleng biro ni Mama habang nakatingin sa akin mula sa kabisera niya.
Tahimik lang akong kumakain habang nakikinig sa kwento nila para sa akin. Tumatango o ngumingiti lang ako kapag kailangan nila nang response ko.
"Aray!" nasasaktan kong sambit nang masagi nang maid ang balikat ko na may pasa na fresh pang galing sa training ko.
"I'm sorry, Miss. Sorry po! Hindi ko po sinasadyang masagi po kayo, pasensya po!" natatarantang paumanhin nang maid namin.
"I'm fine. Nagulat lang ako." inassured kong tugon habang hawak ang balikat ko.
"Isabel, go to the kitchen. Let Manang Veline to serve us here." malumanay na utos ni Dada sa maid.
"Y-yes sir. I'm sorry ulit, Miss." anito bago tuluyang umalis.
Tumango lang ako habang nakapikit at hawak ang balikat ko.
"Are you sure you're okay, honey?" nag-aalalang tanong ni Mama.
Umiling ako sa kanya at hinubad ang suot kong cardigan para makita nila ang malaking pasa ko sa balikat.
"I got a bruise from my training. I accidentally hurt myself in the wood when we go out for training. I didn't notice until the bruises came out yesterday." paliwanag ko sa kanya.
"My honey, let's go to the hospital. You need to see a doctor now that might be a serious bruise." worried na sambit ni Mama.
"Manong Rigor, pakiready ang sasakyan at dadalhin natin ang anak ko sa hospital." mabilis na utos ni Dada.
BINABASA MO ANG
RAINBOW ACADEMY
Teen FictionRAINBOW ACADEMY is a school where a bitter-sweet story hides and seeks, death and happy endings. The two major rules are that students and teachers are not allowed to tell everybody about the colorful stories outside of the school - and do not trust...
