XXIX

539 48 131
                                    

29.Bölüm;Kum

"Biz ne kadar tartışırsak tartışalım birbirimizi hep çok seviyoruz ve seveceğiz."

Onu öpmek yerine gözlerine baktım "Kural bir,ve bunu hiç unutma bu oyunu ben oynuyorum o yüzdende senin kurallarına uymayacağım." deyip ayağa kalktım.

Yukarı çıkıp odama girdim.Çantamı odama bırakıp odamın giyinme odası olan bölüme girip bir eşofman üstünede tişört giydim.

Odamın kapısı birden açılınca sıçradım karşımdaki Kerem'i görünce şaşkınca baktım "Ne oldu sana?" gömleği ıslanmıştı,ıslandı diyede üstüne yapışmıştı,kasları belli oluyordu ve Esila ölüyordu..

"Üstüme su döktüm." kaşlarımı çattım "Tamam gömleğini çıkar ben sana vericeğim bir şeyler." giyinme odamın en arkasına gidip kilitli olan küçük dolabı anahtar ile açtım.

Burda Abimin bir kaç tişörtü ve Annemin bir elbisesi vardı.Babam onların tüm eşylarını atmıştı ama ben dayanamayıp bunları ayırıp saklamıştım.

Onları her özlediğimde eşyalarını koklayıp hasret gidermeye çalışıyorum.Elime abimin bir tişörtünü alıp kokusunu iyice içime çektim.Gözümden bir damla yaş akınca anında sildim.Konu Annem ve Abim olunca çok sulu göz oluyorum.

Dolabı yine kilitleyip ayağa kalktım.Yatağımda oturan Kerem'e elimdeki tişörtü uzattım "Yarın bana geri verirsin değil mi?" diye sordum o tişörtü giyerken "Ama kıymetliymiş seninde malın." yutkunup yanına oturdum "Yok ondan değil bana kalsa senin olsunda,Abimin Tişörtü o yüzden."

Şaşkınca bana baktığında gözlerimi kaçırdım.Beni göğsüne çekip sımsıkı sarıldı "O kadar temiz bir kalbin var ki." dedi ve duraksadı "İyi ki hayatıma yeniden girdin." burukça gülümsedim.

"Keşke çoçukluğumu hatırlasam." diye mırıldandım. "Keşke." dedi o da.

"Belki hatırlatamam ama,fotoğraflarımızı gösterebilirim." ona baktım "Gerçekten mi?" gülümseyip başıyla onayladı.

"Evde albüm var,gösteririm bir ara." başımı kaldırıp yanağına bir öpücük bıraktım "Teşekkür ederim." gülümsedi,yine gülüşünü izledim.

"Kerem,bana bir söz verir misin?" meraklı bakışlarını bana dikti "Ne sözü?" yutkundum "Hani bana yaralırını saracağım diye söz vermiştin ya,şimdide bana yaralarımı sarana kadar yanımdan ayrılmayacağına dair söz ver."

Gülümsedi geri çekilip Elimi eline aldı "Söz." dedi ve elimi öptü.Başımı kaldırıp yine yanağına bir buse bıraktım "Sağ ol."

****

Aradan bir hafta geçmişti ve şu an Kerem başını dizlerime koymuş uyuyordu.Gülümseyerek ona baktım ve saçını okşadım.

Şu bir hafta öyle güzel geçmişti ki,Kerem ile çoçukluk fotoğraflarımıza bakıp çok eğlenmiştik.Sinemaya gitmiştik,Piknik yapmıştık ve şuan da da Sahildeydik.

Kerem bugün çok yorulmuştu,aklıma geldikçe gülesim geliyor.Benim ayağım Beden dersinde burkulunca Kerem beni tüm gün sırtında taşımıştı.

Okulada bugün Ferhat ile beraber geldiğinden Ferhat okul çıkışı bizi satıp Müge ile gidince,Okuldan sahile beni sırtında taşıyarak gelmişti ve tabii hiç durmadan Ferhata sövmüş ve ayrıca çok yorulmuştu.

O yüzden de şu an dizimde uyumasına izin veriyorum.

Efe bir haftadır ne okula geliyordu nede telefonlarımı açıyordu.İlk başta baya kafaya takmıştım ama Kerem sayesinde sonradan hiç umursamamıştım.

Sahte Sevgili OperasyonuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin