Aklıma eskiden düşündüğüm şeyler gelince bir iç çektim. 'Işte onlar çok tehlikeli,hem bana geçmişi hatırlatıyor hemde aklımı başımdan alıyorlardı. Simsiyah gözleri bir uçurumu andırırken her o harelere baktığımda o uçurumdan atlamak için can atıyord...
"Sen şöyle gül,ben Ayı da olurum,Köpekte,Kedide,Hayvanda.Sen yeterki gül.Yeterki mutlu ol.Ağlama,böyle gül."
Keremin ağzından;
Hemşire yanıma geldi "Artık çıkmanız gerekiyor beyefendi." başımla onaylayıp Esila'nın anlına uzun bir öpücük bıraktım.
Elini bırakmak istediğimde daha çok sıktı ve gözünden bir yaş süzüldü "Ben gitmiyorum Rapunzelim,seni bekliyeceğim." deyip yanaklarını öptüm.Elimi sıkmayı bıraktığında zar zor yanından ayrıldım.
Tam gidecekken yine yanına gidip anlını ve elini defalarca öpüp geri çekildim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yutkunup gözlerimide ondan ayırıp odadan çıktım.Üstümdeki şeyleri çıkarıp Hemşireye uzattım ve Ferhatların yanına gittim.
Hala uyuyorlardı.Aradan bir saat geçmişti uyumaları çok normaldi çünkü daha saat gece dörttü, hava bile aydınlanmamıştı.
Tam kantine gidecektim ki "Kerem bey." diye bir ses gelince arkamı döndüm.Bir hemşire gülümseyerek yanıma geldi "Esila hanım uyandı az sonra normal odaya alıcağız."
Gülümseyip başımla onayladım.
Uyanmıştı..gitmemişti.
Hemen oturup beklemeye başladım.Yüzümde saçma sapan bir gülümseme vardı ve gitmiyordu.Kalbim çok hızlı atıyordu,hem sevinçten hemde heyecandan.
Hemşire yanıma gelince ayaklandım "Durmadan sizi soruyor,gidelim isterseniz." dedi ve yürümeye başladı hemen onu takip ettim.
Demek Esila hanım beni soruyordu..
Kapının önüne geldiğimizde Hemşire bana döndü "Çok yormayın lütfen hastayı." deyip gitti.Derin bir nefes alıp kapıyı açtım.
Başımı içeri sokup Esilaya baktım,odayı inceliyordu ve beni fark etmemişti bile. "Pişt." dediğimde bana baktı.
İçeri girip kapıyı kapattım ve yanına gittim "Ağrın var mı?" başını onaylamazca salladı.Ona doğru eğilip yüzünü avuçlarımın arasına aldım.
"Niye beni çağırmadın?" kısa bir süre gözlerime bakıp yine gözlerini kaçırdı.Her ne kadar ağlamamaya çalışsada gözleri dolu doluydu.
Yanağını baş parmağımla okşayıp yüzünü iyice kendime doğru çevirdim "Bana bak Esila." dediğimde gözlerime baktı "Sana kızmayacağım." titrek bir iç çekti "Ben seni çağıramadım çünkü Babam yoksa sana bir şey yapardı." dedi ağlayarak.
Gözyaşlarını silip yanaklarını öptüm "Bir dahakine ne olursa olsun beni çağır." başıyla onayladığında anlını öptüm ve ellerimi çektim.
