7.Bölüm;Buna değer
"Çünkü Buna değerdi.Hatta değmeyi bırak can bile verilirdi O küçük kız için."
Burnumu çektim ve Keremin kollarından kurtuldum.Hiç gözlerine dahi bakmadan odadan çıktım ve aşağı indim.
Mutfağa girmemle kahvaltı masasını görmem bir oldu.Feriha Abla döktürmüştü yine.
Çenesini omuzuma yaslamış iştahla Masaya bakan Küçük bir Ayı gördüğümde,Feriha abla aklımdan uçup gitmişti.
Kerem masayı gözleriyle süzerek ıslık çaldı "Bu ne ya,bunların hepsi sana mı?" diye sordu ve yüzünü bana çevirdi yüzlerimizin arasında o kadar az mesafe vardı ki,nefesi yüzüme vuruyordu.
"Evet bana." dedim o ise kaşlarını kaldırdı "Sen bunları kesin yemiyorsundur." dediğinde başımı salladım "Sabah çok yemem ben." değip masadaki yerime oturdum Keremde yanıma oturdu.
"Ne demek sabah yemem?Asıl en çok sabah yemek yenir." Çayımdan bir yudum aldım "Ne yapayım sevmiyorum?" Kerem omuz silkti ve eline ekmek alıp ekmeğe nutella sürüp afiyetle yedi.
Ona baktığımda kıkırdadım tüm ağzı çikolata olmuştu "Ne?Niye gülüyorsun?" dediğinde ayağa kalkıp elime bir mendil aldım ve yine yanına oturdum.
Bana üsten üsten meraklı bakışlar atıyordu.Hala anlamamıştı gerizekalı.
Elimdeki mendille ağzını silmeye başladığımda sanırım artık anlamıştı.İşim bitince "İnsan gibi ye ayıcığım." dedim ve börekten bir tane alıp yemeğe başladım.
Böreği bitirdikten sonra doymuştum tam kalkacaktım ki Kerem buna engel oldu "Bıraksana beni Mal mısın?" dediğimde sırıttı "Çok az yedin ye az daha bişeyler." ofladım "Sana ne ya."
Bir ekmeğe bolca reçel sürüp ağzıma tıkıştırdığında ona sinirle baktım "Napıyorsun Hayvan öyle tıkıştırılır mı?"
Gülümsedi ve çatalındaki domatesi ağzıma doğru tuttu ağzımı açtığım sırada çatalı kendi ağzına götürdü "Ayı!" diye mırıldandım.
Gülümsedi ve başını yana eğdi "Sahte Rapunzel." gözlerimi kıstım "Hayvan!" O da gözlerini kıstı "Prenses!"
"Gerizekalı." dedim sinirle, "Güzellik." tam bir şey daha dicekken sustum ben ona kötü şeyler dedikçe o bana iyi şeyler diyordu.
Kaşlarımı çatarak ona baktım "Keremin kızı!" dedi son onlarak.İşte bu kötüydü "Esilanın Keremi." dediğimde bana şaşkınca baktı sonra bende dediğimi idrak ettim.
Gerizekalıyım ben!
"Yok öyle demek istemedim,sen Keremin kızı değince bende öyle şey dedim iş-" sözümü kesti "Ben anlicağımı anladım." dedi sırıtarak,kaşlarımı çatıp omuzuna vurdum "Ya Kerem valla öyle demek istemedim ya."
Gözlerini devirdi "Bana deli olduğunu biliyorum Esila." Ona sinirle bakmaya başladığımda yavaşça ayağa kalktı "Ne öyle bakıyorsun ya!Kızım bakma öyle korkuyorum." Koşmaya başlayınca onu kovalamaya başladım.
Ne demek bana deli oluyorsun ya?
Babamın gizli odasına girceği sıra önüne geçip onu durdurmaya çalıştım ama meraklı ayıcık durmuyordu "Kerem oraya girmen yasak!" dediğimde omuz silkip tam kapının kulpuna uzanacakken kollarımı sımsıkı beline sardım.
Öyle hızlı sarılmıştım ki hafifçe sendelemişti. "Bak hiç bir yerde Kamera yok ama o odada var,hem orda kaç tane alarm sistemi var biliyor musun sen?" Bana üsten bakıp kollarını bana sardı "Buna değer." değip burnunu saçlarıma gömdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahte Sevgili Operasyonu
Teen FictionAklıma eskiden düşündüğüm şeyler gelince bir iç çektim. 'Işte onlar çok tehlikeli,hem bana geçmişi hatırlatıyor hemde aklımı başımdan alıyorlardı. Simsiyah gözleri bir uçurumu andırırken her o harelere baktığımda o uçurumdan atlamak için can atıyord...