Sahte Sevgili Operasyonu

XXXV

35.Bölüm;Korkular

-"Tüm korkularını yenelim istiyorum,o minik kalbine daha fazla acı girmesin."

"Sayende acı'nın ne olduğunu unuttum."

"Bugün,korkularını yenmek ister misin?" çok fazla korkum vardı ve onları yenmek çok zordu "Bilmiyorum." elinin tersiyle yanağımı okşayıp "Ben senin yanında olucağım,başarıcağız."

Derin bir nefes aldım "Tamam,ama hep yanımda kal olur mu?" gülümsedi "Hep yanında kalıcağım."

Ayağa kalktı bende arkasından gittim.Keremin odasına girdiğimizde ışığı açtı ve camlara doğru gidip kepenkleri kapadı.

Yanıma geldi "Bu sefer ışığı yanlız kapat." yutkundum ve derin bir nefes alarak ışığı hızlıca kapadım.

Her yer kapkaranlık olunca titrek bir nefes aldım "K-kerem." dedim korkuyla "Burdayım Güzelim." Keremin sesine doğru gidip ona sarıldım o da kollarını belime sardı.

"Derin nefes al ver." dediğini yapmaya başladım ve başımı boyun girintisine yerleştirdim.

Saçlarımı okşamaya başladı "Ben senin yanında olmadığım zaman nasıl kalıcaksın karanlıkta." omuz silktim "Sen olmadığın zaman karanlıkta kalmam."

"Ama yanlız bir şekilde de karanlıkta durmayı öğrenmelisin." omuz silktim "Sen benim yanımdan gitme,o zaman öğrenmeme gerek kalmaz."

Saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı "Gitmem Rapunzelim,gitmem Güzelim."

Bir yere doğru yürümeye başladığında hala kollarım boynuna dolalı bir şekildeydi.İkimizde yatağa yattığımızda beni göğsüne doğru çekti "Tavana bak." dediğinde tavana baktım.

Parlayan yıldızlar vardı. "Bu yıldızlar bizi hep aydınlatacak." Keremin elini yine ellerimin arasına aldım ve yapay yıldızları izlemeye başladım.

****

"Karanlık korkunu tam yenemesekte en azından benim yanımda artık hiç karanlıktan korkmuyorsun." dedi Kerem koltukta yanıma oturup kolunu omuzuma atarken "Başka neylerden korkarsın?" düşünmeye başladım çok şey vardı.

"Gülmeyeceksin ama." dedim ona bakıp "Tamam." dediğinde derin bir nefes aldım "Balonlardan ve palyaçolardan çok korkuyorum."

Kerem gülümsedi "Tamam beni burda bekle." deyip hızla ayaklandı.Beş dakika sonra geri döndüğünde elleri doloydu.

Eşyaları koltuktuğa bırakıp karşıma oturdu "Hangisini önce yenmek istersin?Balon korkunu mu Palyaço korkunu mu?" derin bir nefes aldım "Balon."

Eline kırmızı balonu aldı ve banada yeşil olanı uzattı "Şişir." dediğinde titreyen ellerle alıp şişirmeye başladım.

Bittiğinde rahatsız olmaya başlamıştım bile.Kerem şişirdiğimiz Balonları düğümleyip koltuğa koydu.Bakamıyordum Resmen.

On yaşına girecektim ve tüm arkadaşlarım gelecekti.Annem yanıma gelip yanağımı öptü "Canım kızım beğendin mi?" salonu süzdüm her yerde balonlar ve süslemeler vardı "Çok beğendim."

Babam yanımıza geldi.Kaşları çatıktı ve burnundan soluyordu.Annemde kaşlarını çattı "Ne oldu Sedat?" Babam sertçe Annemin kolundan tuttu "Ben sana anlatıcağım ne olduğunu." Annem yalvaran gözlerle Babama baktı "Sedat,bak ne olur kızımızın doğum günü bügün yapma."

Babam bana baktı "Odana çık Esila hemen!" sıçrayıp Anneme baktım. "Annecim..korkuyorum Babam niye böyle yapıyor?" Annem eğilip benim boyuma geldi "Güzel kızım,korkma şimdi sen git odana en güzel tokalarını seç saçını toplayacağım abinde az sonra gelir tamam mı?" gülümseyip başımla onayladım ve odama doğru yürümeye başladım.