Walang FOREVER 1

wF Chapter 01

After   5  Years...

Coline POV

"Ha Ano! Magpapakasal na---------- kayo!" sigaw ko sa kabilaang linya na kausap ko.

Halos magulantang ako sa Narinig ko galing sa Kabilang Linya.Kasal agad.Grabe,Hindi man lng ako nainform ng maaga.Grabe ha! Hindi naman ata sila Nagmmadali.

"Asjkih." response ng nasa kabilang Linya.

"Ha ano! Teka nga,Itigil mo nga muna yang kalandian mo diyan.Ayusin mo nga pagsasalita mo diyan." Halos hindi ko mapigilan ang sarili ko dahil lang sa Narinig ko galing sa Kabilang Linya.

"Ang Sabi ko Magpapakasal na kami,Nakahanda na lahat,Nakaset na lahat at ang kailangan mo na lang ay ang Bumalik dito at Umattend sa Kasal namin." sagot nung nasa kabilang linya na may kilig kilig pang nalalaman.

 "Sure na ba kayo diyan?" natatakot na ako sa magiging sagot ng nasa kabilang linya.

"Sure na sure na kami at walang makakapagpapabago nun.Dahil kami mismo ang gagawa ng sarili naming Forever.Kaya kung ako sayo Coline,Kung gusto mong masaksihan ang kasal ng kaibigan mo ngayon ngayon palang magimpake kana at magpabook na ng Flight ng makauwi kana dito sa Pilipinas." sabi ko na nga ba eh,hindi ko magugustuhan ang isasagot niya.

Akala ba niya ganun na lang kadali ang Balikan ko ang isang bagay na nagpapaalala sa akin ng mga pinagsamahan namin.Hindi ganun kadali yun,Kahit na Limang taon na akong nananatili dito,Naaalala ko parin ang mga baagay na yun.

Hindi ganun kadaali yun.

"Hoy Coline Nandyaan ka pa ba,Bahala ka na nga.Sinusukatan pa ako ng isusuot ko sa kasal ko kaya wala ako sa mood para makipagbiruan sayo."

[Toot-Toot] 

Call Ended

"Ay Bastos!" nasabi ko na lang kahit binabaan na ako ng kausap ko.

Huu!! Siguro nga kailangan ko nang Bumalik sa Pilipinaas.Kailangan ko na nga siguro siyang Harapin.Kahit hindi pa ako handa.

Ayokong alalahanin muli ang araw na iniwan ko siya pero hindi ko mapigilan,Kasalanan ko lahat kung bakit siya nagkakaganun.Kasalanan ko lahat.

17th Birthday ko noong mga araw na yun,Masaya kaaming kumakain nang biglang may kumatok sa pinto ng Bahay,Binuksan ko iyon,Laking Gulat ko na lang ng si Papa pala ang kumakatok.Hindi ko inaasahan ang pagdating niya kahit alam ko na nandoon siya sa pilipinas noong mga araw na yun.Binati ako ng Tatay ko at Ipinakilala ko rin siya sa mga kaibigan ko,May ilangang nangyari pero hindi ko initindi yun dahil ang sa isip ko Lubos lubos na ang mga nngyayari nung Birthday ko nun.Ilang minuto ang Lumipas ng biglang may tumunog na Cellphone,at yun ay Cellphone ni Ruppert,Tumatawag ang isang hindi pamilyar na boses at sinagot iyon ni Ruppert,Laking Gulat namin ng bigla na lang itong hindi mapakali at agad na itong nagpaalam nang hindi man lang sinasabi ang dahilan niya,sinamahan siya ni Richard at si Cherryl lang ang naiwan sa bahay.ilang minuto din ng bigla akong tinawg ni Papa habang si Cherryl na kausap ko eh Kumakain,agad akong lumapit at tinanong kung ano iyon.Laking gulat ko na lang ng biglang may inabot sa akin ang tatay ko,Isang sobre na hindi ko alam kung anong laman."Ano to?" tanong ko sa kanya ng mahawakan ko ito.

"Oh Anyare sa Girlfriend ko,bakit mukhang Problemado." si Emanuel ang nag-iisang kaibigan ko dito sa Japan.

"Wala May Naisip lang ako." sabi ko sabay akmang pupunasan ang luhang muntik nang tumolo sa mga pisngi ko.

"Hay Naku! Coline sa limang taon nating magkasama kilala na kita,kaya wala kang maitatago sa akin.Sige na sabihin mo na kung ano yun,Makikinig ako."  totoo nga talagang sa limang taaon naming magkasama.Kilalang kilala niya n ngaa talaga ako.