Ruppert POV
Nandito na ako sa Room,Buti nga at wala nang Trapik kanina eh.Siguro kung may Trapik na naman baka kung ano na naman ang mangyayari.
na Dapat na hindi mangyari.kasi ayaw na ayaw ko nang mangyari yung Ganoong Bagay.nakakabuhay nang lahat ng Ugat ko.na hindi naman Dapat.
Nakakabaliw lang kasi kanina pa ako dito sa Room at nagmumuni muni,ang laging gawain ko.Halos magkakalagitnaan na ng School Year halos kukunti pa lang ang kumakaibigan sa akin.Mahiyain kasi ako eh.
Pero siguro mas Okay narin yun,para wala namang Makaalala pagkatapos naming grumaduate.Joke.
Wala pa yung Tatlo,Buti naman para kahit papaano makapagrelax ako.Lagi na lang kasi Ako namomoblema ngayong School Year na to'.
Hello bata pa po ako para mangulubot ang mga Balat ko.
At saka marami pa po akong Pangarap sa Buhay.
Ang Gulo Gulo nang Room namin ngayon,halos may kanya kanya na namang Gawain.mga sari-sariling mundo.May mga naglalandian,nagtitismisan,mga nag-uusap,mga nagkokopyahan ng Assignment at higit sa lahat ang lagi kong ginagawa ang Dakilang Pagmumuni.
Halos ang gulo gulo na nang mga upuan sa harapan dahil sa mga naglalandian doon.Ito namang mga nasa likuran ko halatang nagkokopyahan,yung nasa Gilid naman mga nag-uusap at nag-titismisan.halos Kumpol kumpol sila dun.akala mo jinackpot sa Lotto sa sobrang Mahaharot,para ding mga babaeng naglalandian sa harapan.
Ito namang mga Lalake mga nagtatawanan,halos mga halimaw kung tumawa.Bakit may nakakatawa ba? Halos tuloy naiisip ko na ako ang pinagtatawanan nila.Inggit lang kasi,kasi hindi nabiyayaan ng magandang tanawin sa mukha.
Nakakatawa naman itong mga nasa likuran ko na nagkokopyahan,nag-aaway na.
"Pakopya na,yung huling Number na lang."sabi pa nang isa kong kaklase na kumukopya.
"Eh ayoko,baka mamaya mahuli pa tayo ni ma'am.mahirap na!" sagot naman nung kinokopyahan.
"Wala pa naman si Ma'am ha! at saka maaga pa para dumating yun."sabi uli nung kumukoya.
"Eh bahala ka sa buhay mo.Ayaw kasing gumawa nang assignment sa bahay eh."pagrereklamo pa nung kinokopyahan.
at dun na nagsimula ang awayan nila.Nagaagawan na sila nang Notebook kung nasaan andun yung mahiwagang sagot.
"Ayaw kasing mag-aral nang maayos."bulalas pa nung kinokopyahan.
"Eh sa ayoko eh,Kaya nga ako kumokopya sayo eh."sagot pa nung kumukopya.
"Matuto kang sumagot sa sarili mong paraan.Punyeta."sigaw pa nung kinokopyahan na nakaagaw naman nang atensiyon nang buong klase.
"Bunganga mo!" nanggigigil na sabi nang Kumokopya.
"Pake mo bang Punyeta ka.Bobo kaba bakit ka sa akin kumokopya." bulalasa uli nung kinokoyahan.
Hindi ko na lang sila inintindi,nakakatawa lang yung pag-aaway nila.
Nakuha naman nang atensiyon ko yung mga babaeng naglalandian dun sa Unahan,Sumali pa yung Beki naming Piling Boss.
"Ang Landi Landi niyo."sabi nung Beki.
"Paki mo ba,Pakialamera karing Bakla ka ha!." pagrereklamo pa nung isang Babae.
"Ang landi landi niyo kasi." sabat uli nung Beki.
"Eh Bakit kaba kasi nangingialam.Hindi ka naman kasali ah at saka mukha kang aso kay hindi ka karapatdapat sa Conversation at sa kaflirtihan na to.No pets Allowed."Pagtataboy pa nung isang babae.
BINABASA MO ANG
Walang FOREVER 1
Novela JuvenilColine Sevilla Story --- Forever? Sa tingin mo Totoo bang Nageexist yang salitang yan kung lahat naman ng bagay sa mundo may hangganan. Maging ikaw nga na Nagbabasa nito ngayon,Mamamatay din sa tamang panahon. Oh tanong ko sayo.Totoo bang May Foreve...
