Altın Çocuk ( Draco ile Hayal Et Kitabı)

24.Bölüm

İhtiyaç odasında sabırsız bir şekilde onu bekliyordum. Kim olabilirdi bu kız? İlla biri vardı buna sevinmem gerekmez miydi ama olmuyordu. Kıskançlık bütün vücudumu kaplarken odanın kapısı açıldı. Draco yanıma doğru yaklaşırken hisseleri daha da arttı.

Draco:Burayı alışkanlık haline mi getirdik?

Ben: Bilmem. Bu arada sana bir hediyem var.

Elimden Felix Felicis'i çıkardım ve ona uzattım. Draco şaşkınlık ile alacakken elimi geri çektim.

Ben: Önce bugün neden yalan söylediğini söyle.

Draco: Hatırlatırsam tek yalan söyleyen ben değilim. Sende söylersen olur.

Ben: Önce ben sordum bana güvenmiyor musun?

Draco bana iyice yaklaştı kafasını boynuma eğdi o an tüm vücudum alev alevdi.

Draco: O sendin

Duyduğum ile şok olmuştum kafasını boynumdan kaldırıp gözlerime dikti. Korku ile bana bakıyordu. Beklemediği bir anda dudaklarımı onun dudaklarına değdirdim.

Karşılık almadığım için tam geri çekilecektim. Ama oda beni öptü dudaklarımız birlite dans ediyordu. İkimizde nefessiz kalınca ayrıldık. O hala şaşkın bir şekilde bana bakıyordu bense ona gülümsüyordum.

Ben:Bunca yıl anlamamana şaşırdım.

Draco:(Beni öptü inanamıyorum  sevdiğim kız beni bunca zaman seviyordu.)  sen ?

Ben: Şu koca okulda o lanet baloya gitmeyi istediğim tek kişi sendin Altın çocuk.

Draconun gözleri dolmuştu hem üzgün hemde sevinçliydi büyük bir şok içinde olduğunu tahmin etmeliydim. Gerçi bende pek farklı sayılamazdım. O kadar yıl beni arkadaşı gibi gördüğünü sandığım kişi beni seviyordu.

Draco: Ben çok üzgünüm daha önce anlamam gerekirdi. Bunca yıl yanımda ne çektiğini hayal bile edemem gerçekten çok özür dilerim.

Ben: Önemli değil Altın çocuk seni seviyorum.

Draco: Bana anlatırmısın bu hislerin   nasıl başladığını?

Ona bütün hikayeyi anlattım başımızdan geçen her şeyi benim gözümden söyledim hem mutlu olmuş bir şekilde bana bakıyordu hemde kendinden pişmandı.

Ben: Bu arada iksiri vermeyi unuttum. Al bu senin.

Draco: Gerçekten çok teşekkür ederim. Sevgilim.(piç smile)

Ben: ( aaaa sevgilim dedi ) Bana söz ver bu iksiri sadece yapman gereken şeyi yapamadığında kullan tamam mı.

Draco: Sana söz veriyorum.

Tekrar yaklaştı ve beni öptü karşılık verdiğimde gözleri bana hayranlıkla bakıyordu. Sonunda birbirimizi bulmuştuk.

Ben: Hadi gidelim Sevgilim bizi merak ederler.

Onun elini tuttum ve beraber ortak salona gittik. Pansy bizi öyle görünce ufak çaplı bir kriz geçirdi. Draco pansynin sorgusundan kaçmak için yanağımdan öptü ve erkekler yatakhanesine ilerledi.

Pansy: Bana nasıl söylemezsiniz.

Ben: Daha bugün oldu bir anda sana gelmemimi bekliyordun.

Pansy: Ayyy sonunda oldunuz yoksa mezarda anca söyleyecektin ona.

Ben: Çok ani oldu ama iyi ki olmuş . Şu an aşırı mutluyum pans.

Pansy: Artık sana rahatla Bayan Malfoy diyebilirim ha.

Ben: Doğrusunu istersen bunu demeni isterim ama sen yinede Draco'nun yanında fazla söyleyipte bıktırma.

Pansy'le biraz dah konuşup yattık. Aklımda hala Draco vardı. Bugün olanlar gerçek miydi? Sonunda birbirimize kavuştuk. Artık onun sevgilisi olmuştum. 3 yıldır hayal ettiğim şey olmuştu.

Acaba ilerde gerçekten Bayan Malfoy olabilirmiydim aman tanrım cidden saçmaladım sanırım. Bu düşünceler ile uykuya kendimi teslim ettim.

Yazardan,
Eveet sonunda kavuştular. Ben bile yazarken sırıtmadan duramadım. Umarım sizde seversiniz bu arada 300 okuyucuyu geçtik hergün artıyor ve beni çok mutlu ediyor.  Vote vermeyi ve takip etmeyi unutmayın. Bir sonraki bölümde görüşürüz yeşil elmalar.
🍏🐍💚