[Przed poprawkami]
Nieśmiałość bywa uciążliwa, tak było w tym przypadku. Gdyby nie złamanie ciążącej na nich bariery, w życiu nie pomyśleliby że to co miało miejsce, kiedyś nastąpi. Dziewczyna z idealnym życiem, po niedługim czasie traci ten czas. M...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
𖣔
W dzień wypadu do Hogsmead, Charlotte obudziły krzątające się po pokoju Lily i Marlene. Obudziła się w wyśmienitym humorze mimo wszystko. Wstała i energicznym krokiem podeszła do kufra z którego wyciągnęła lekką czarną sukienkę w błękitne kwiatki z krótkim rękawkiem i kurtkę dżinsową. Ubrała się i założyła buty, a następnie spakowała torebkę. Ostatnie dni były piękne, a dzisiejszy szczególnie. Słońce od rana świeciło i wiał lekki orzeźwiający wietrzyk który przebijał się przez falę gorąca. Współlokatorek nie musiała pospieszać bo te były gotowe od niej kilka chwil wcześniej. Z szerokimi uśmiechami udały się na śniadanie gdzie oczywiście zastały Huncwotów.
- Witaj Evans! - rzekł uradowany James któremu udzielił się ich dobry humor.
- A my to co? - zapytała "oburzona" Marlene.
- Witajcie drogie panie - zwrócił się do nas Syriusz obok którego zasiadła Marlene, a zaraz później ucałował jej dłoń z szelmowskim uśmiechem.
- Widzę że również macie świetne humory - zauważyła Charlotte z śmiechem w głosie która usiadła obok Remusa a z drugiej strony dosiadła się Lily.
Wspólnie odbyli śniadanie w cudownych humorach. Huncwoci zaproponowali wspólnie odbyć drogę na co dziewczyny chętnie przystanęły. Gdy wychodzili z zamku podeszła do nich Kendra, ubrana w śliczną zieloną koszulę, szerokie spodnie a'la dzwony i piękne czarne buty na niewielkim koturnie.
- Cześć - powitała wszystkich z niewielkim uśmiechem.
- Pa! - krzykną Syriusz z zamiarem odepchnięcia.
- Zostaw ją Black - burknęła Charlotte stając pomiędzy Kendrą a Syriuszem - Jak Ci coś nie pasuje to odejdź. Zmierzył Whitmore morderczym spojrzeniem na co ona odpowiedziała mu tym samym, James zrobił to samo, Peter zajadający się kiełbaskami z śniadania udał się za odchodzącym James'em i Syriuszem a Remus pomachał na pożegnanie i odszedł jako ostatni. Kendra ostatni raz spojrzała na nich z odrazą a następnie ruszyły drogą do wioski.
- Zapomniałam was przedstawić. - zauważyła Lotte - Lily, Marlene to jest Kendra Whitmore - przedstawiła na co przyjaciółki się uśmiechnęły ciepło do ślizgonki - Kendra, to jest Lily Evans - wskazała na rudą - a to Marlene McKinnon - dokończyła wciąż idąc.
- Miło nam Cię poznać - rzekła Lily.
- Mi również - odwzajemniła się Whitmore uśmiechając się sarkastycznie, ale w środku czując jak motylki rozsadzają jej wnętrzności. Pierwszy raz ktoś jej coś takiego powiedział, nie spodziewała się tego a zwłaszcza od gryfonki.
Rozmawiając na różne tematy a głównie o nadchodzących SUM-ach. Pojawił się również temat Snape'a który się przyjaźni z Lily, bardzo go zachwalała, ale rozmowa o jego osobie zniknęła równie szybko jak się pojawiła. Kendra czuła się pierwszy raz lubiana i zauważana w gronie dziewcząt, zdziwiło ją że któraś z nich co chwile pyta ją o jej zdania. Była mile zaskoczona, ale również zdawało jej się to dziwne. W końcu Huncwoci nie byli dla niej mili, a gryfonki zdają się nie zwracać uwagi na to z jakiego jest domu. Rozumiała Charlotte, bo ona również jest czystej krwi. Ale dlaczego Lily i Marlene były dla niej takie miłe? Odraza którą jawiła do owych dziewczyn z początku ich poznania się ulotniła się bardzo szybko. A sama Whitmore zaczęła śmielej rozmawiać. Opowiadały sobie różne dowcipy i kawały Huncwotów które je spotkały przy których wybuchały gromkim śmiechem. Można by nawet powiedzieć że zachowywały się jak najlepsze przyjaciółki.
- Lotte? Kiedy w ogóle ty masz urodziny? - zapytała Lily.
- Jak to kiedy? Znamy się pięć lat a ty nie wiesz kiedy? - zdziwiona Charlotte zwolniła kroku co też uczyniła reszta.
- No wiesz... każdemu może się zdarzyć - bąknęła ruda.
- Dwudziestego pierwszego sierpnia - rzekła Brown uśmiechając się szeroko, Evans jedynie kiwnęła głową.
- A ty Kendra, kiedy masz urodziny? - zagadnęła Marlene.
- Dwudziestego ósmego maja - powiedziała.
- To już za dwa tygodnie! - krzyknęła Charlotte łapiąc się za głowę.
- Jak my jej kupimy prezent? - szepnęła Marlen do przyjaciółek tak by Kendra nie usłyszała.
- Spokojnie, jest jeszcze jeden wypad do Hogsmead przed jej urodzinami - odszepnęła Lotte.
Gdy dotarły do wioski, chwilę się naradzały gdzie pójść najpierw. W końcu zdecydowały się na Miodowe Królestwo. Charlotte nie mogła się tym razem powstrzymać, i co było zadziwiające jak na nią kupiła 50 tabliczek czekolady, głównie mlecznej ale również z różnymi dodatkami. Gdy reszta dziewczyn zobaczyła torebkę pełną czekolad opadły im szczęki.
- Ty chyba jesteś większą fanką czekolad niż Lupin - oznajmiła z niedowierzaniem Lily, Lotte tylko zaśmiała się pod nosem i zajrzała do sakiewki z swoim budżetem, który wciąż był duży.
- Ken, co dobrego kupiłaś? - zapytała Charlotte spoglądając z ukosa na Whitmore.
- Dwie paczki fasolek różnych smaków, a truskawkowa to moja ulubiona, jest przepyszna - wyznała.
- To gdzie teraz idziemy? - zapytała Marlene.
- Może... do sklepu z ubraniami - zaproponowała Lily na co Charlotte zaświeciły się oczy.
Z sklepu odzieżowego wyszły całe obładowane torbami. Wszystkie miały ogromne uśmiechy na twarzach. Następnym lokal który odwiedziły, był to sklep malarski. Kendra kochała malować, a najczęściej była to natura. Kupiła tam nowy zestaw farb akrylowych i niewielkie płótno. Gryfonki nic nie kupiły w tym sklepie bo nie interesowały się malarstwem. Następnie wstąpiły do księgarni, gdzie Lotte kupiła kilka ciekawych książek i udały się do Trzech Mioteł.
- Ja stawiam - oznajmiła Charlotte gdy wybrały stolik - Co chcecie? Piwo kremowe? - zapytała, wspólniczki kiwnęły głowami, wiedząc że nie namówią przyjaciółki, natomiast Kendra nie znała jej tak dobrze.
- Ja to zrobię - wtrąciła stanowczo.
- Nie ma nawet takiej mowy - zaprzeczyła kręcąc energicznie głową.
- Nie każ się prosić - spojrzała na Brown morderczym spojrzeniem i wstała od stołu.
- Ja płacę i kropka - mówiła wciąż spokojnym tonem, po czym również wstała. Whitmore ponownie zmierzyła ją spojrzeniem z chęcią mordu - Po połowie. - postanowiła na co Kendra przewróciła oczyma i usiadła.
- No dobra - mruknęła z niezadowoleniem w głosie.
- Twarda jesteś - przyznała jej Charlotte również siadając. Po chwili podeszła do nich kelnerka i zapytała o zamówienie. - Poprosimy trzy piwa kremowe - zamówiła, uśmiechając się serdecznie do najwyraźniej znudzonej kelnerki.
- Ona jest bardziej nudna niż ty - rzekła z szyrderczym uśmiechem Kendra, wskazując palcem na Lotte.
- Daruj sobie Ken - powiedziała z nie znikającym jej z twarzy uśmiechem.
Nie czekały długo na zamówienie. Delektując się smakiem piwa rozmawiały na najróżniejsze tematy które nie miały końca. Czuły się jak by były najlepszymi przyjaciółkami od zawsze.
