stay draco

7. Θάρρος ή αλήθεια;

Δύο μήνες αργότερα

Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα. Πήρε λίγο χρόνο, ώσπου να προσαρμοστώ στα μαθήματα και να καταφέρω να βρω το κίνητρο και το κατάλληλο πρόγραμμα για μεθοδικό και συστηματικό διάβασμα. Όλα όσα έχω διδαχτεί ως τώρα είναι τόσο ενδιαφέροντα που δεν χορταίνω να ανακαλύπτω καινούρια ξόρκια καθώς και να κάνω πρακτική πάνω σε αυτά με τη βοήθεια του ραβδιού μου. Επιπλέον, συνομιλώ μέσω αλληλογραφίας με τον πολυαγαπημένο μου θείο και μοναδικό μέλος της οικογένειας μου, Μάγκνους, ο οποίος δεν σταματά να μου δωρίζει βιβλία με ξόρκια και συνταγές για φίλτρα ακόμη και όλα όσα έχουν να κάνουν με μυθικά πλάσματα. Κάποια από τα τελευταία βιβλία ήταν την μαμάς μου και είχε αφήσει πάνω χειρόγραφες σημειώσεις, χρήσιμες για τις ολοκληρωμένες γνώσεις που επιδίωκα σαν τρελή να αποκτήσω.
Οι σχέσεις μου με τα παιδιά είναι υπέροχες. Είμαι προσιτή για τους άλλους και έχω κάνει αρκετές παρέες. Τα παιδιά που γνώρισα την πρώτη μέρα είναι μαζί μου σε πολλά μαθήματα οπότε έχουμε τη δυνατότητα να μιλάμε ή να βγαίνουμε τα απογεύματα έξω από τους κοιτώνες, παίρνοντας τον ελεύθερο μας χρόνο δημιουργικά στο μεγάλο και απέραντο φυσικό τοπίο του σχολείου. Με την Ερμιόνη μαθαίνουμε ξόρκια η μία στην άλλη και τα εφαρμόζουμε κάτω από ένα δέντρο που έχει γίνει το στέκι μας κάθε απόγευμα. Με την Λούνα πηγαίνουμε να επισκεφτούμε τα πλάσματα του δάσους, βρίσκουμε αφορμή να χαλαρώσουμε και να συζητήσουμε για το πώς πέρασε η μέρα μας. Η Τζινι καμία φορά με παίρνει και κάνουμε βόλτες μέσα στο σχολείο συνομιλώντας με τους πίνακες και εξερευνώντας τα καινούρια βιβλία που εντάσσει κάθε Σάββατο η σχολική βιβλιοθήκη. Ο Ρον και ο Χάρυ με βρίσκουν σχεδόν κάθε βράδυ και με προσκαλούν στο δωμάτιο τους, όπου συχνά είναι και τα δίδυμα της οικογένειας Ουέσλι, Φρέντ και Τζορτζ. Ζωντανεύουν τις βραδιές με τις αξεπέραστες ατάκες τους και τα πετυχημένα ανέκδοτα τους. Το γεγονός οτι είμαι μια κοπέλα του Σλίδεριν δεν τους γεμίζει με προκαταλήψεις και δεν τους ενοχλει. Αυτό είναι που με χαροποιει. Στο μεταξύ στο δωμάτιο από την άλλη εγώ, η Πάνσυ και η Ελένα ήμαστε μια χαρά. Έχουμε μια πολύ καλή σχέση για συγκάτοικοι όμως δεν μπορώ να πω πως έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Η Πάνσυ φέρνει τον Ντράκο συνεχώς στο δωμάτιο. Αυτός φέρνει τους φίλους του και κάθονται ως αργά το βράδυ ξύπνιοι ενώ εγώ προσπαθώ να τον αποφύγω. Οπότε εγώ αλλάζω δωμάτια εκείνες τις ώρες και πηγαίνω με τα παιδιά του Γκρίφιντορ. Τουλάχιστον δεν νιώθω διαφορετική καθώς η Λούνα είναι η μόνη στη παρέα που είναι ανήκει στο Ριβενκλο. Κατά κάποιον τρόπο συμπονουμε η μία την άλλη.