stay draco

11. Βάσανα του μυαλού

"Κύριε Σνέιπ πρέπει να την πάμε στη νοσοκόμα" ακούσω μια φωνή βαθειά στο μυαλό μου. Ανοίγω αποτομα τα μάτια. Οι αισθήσεις μου αρχίζουν να επαναφέρονται σιγά σιγά. Το σώμα μου καταλαβαίνει πως είναι ξαπλωμένο σε έναν σκληρό καναπέ. Ο σβέρκος μου πονάει. Τα μάτια μου βλέπουν καθαρά πλέον. Ο κύριος Σνέιπ βρίσκεται από πάνω μου.

"Βλέπετε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το φίλτρο αν το μυρίζει κάνεις για πολύ ώρα;" γυρίζει στους άλλους και με υποδεικνύει σαν παράδειγμα. Κάνω μια προσπάθεια για να σηκωθώ απότομα. Εκείνος με βυθίζει ξανά στον καναπέ. "Δεσποινίς Κλαρκ κάντε λίγο υπομονή" λέει και εγώ σταυρώνω τα χέρια μου παίρνοντας μια αδιάφορη γκριμάτσα.

"Πηνελόπη είσαι καλά;" φώναξε ο Σέντρικ καθώς ήρθε πάνω από το κεφάλι μου. Άνοιξα το στόμα μου για να του πω πως είμαι μια χαρά.

"Σκορπιστειτε" πρόσταξε ο κύριος Σνέιπ χωρίς να με αφήσει να αρθρώσω λέξη. Όλοι υπάκουσαν. Λίγο αργοπορημένα ο Ντράκο που έφυγε όταν η Πάνσυ τον αποσυντονησε.

"Να σηκωθείς αργά" με συμβουλεύει και εγώ το κάνω. Νιώθω λίγη ζάλη ακόμη από την μυρωδιά της Amortentia όμως μπορώ να μείνω όρθια πλέον. Το χέρι του Σεντρικ ενώνεται με το δικό μου αυθόρμητα και το άλλο αγκαλιάζει τους ώμους μου. Νιώθω προστασία.

"Να μείνω ήσυχος κύριε Ντίγκορι;" λέει κάνοντας τον να νιώθει μια τεράστια ευθύνη για την ακεραιότητα μου. Στη πραγματικότητα δεν ήταν έτσι απλά ο κύριος Σνέιπ έχει την τάση να υπερβάλλει. Αγνόησα τα λόγια του και προσπάθησα να φύγω όμως ο Σεντρικ έμεινε πίσω.

"Εννοείται καθηγητά. Θα την προσέχω σαν τα μάτια μου." εκφράζει με απεριόριστη σιγουριά και γυρίζει να με κοιτάξει. Χαμογέλασε ευγενικά και με πλησίασε ακουμπώντας ξανά τα χέρια του στα ίδια μέρη με πρίν.

Τα επόμενα μαθήματα που ακολούθησαν ήταν αδιάφορα. Πέρασαν παρόλα αυτά γρήγορα και ευχάριστα. Δεν ειδα όμως κανέναν από τους δύο. Ούτε τον Ντράκο ούτε τον Σεντρικ. Όλη την ημέρα ήμουν με την Ερμιόνη μιας και είχαμε όλα τα μαθήματα κοινά. Σχολασαμε από το μάθημα της φροντίδας μαγικών πλασμάτων που διδάσκει ο κύριος Ρουμπεους Χάγκριντ. Είμαι ενθουσιασμένη γιατί μας ενημέρωσε πως στο επόμενο μάθημα θα μας διδάξει πώς να μεγαλώνουμε σωστά έναν δράκο. Από τα πιο αξιαγάπητα πλάσματα κατά την άποψη μου. Ειδικά όταν είναι νεογέννητοι.

Το ρολόι τσέπης μου έδειχνε τώρα ήδη 14:30μμ και ήταν ώρα για το μεσημεριανό. Έτσι κατευθύνθηκα προς την τραπεζαρία μαζί με την Ερμιόνη. Στο διάδρομο άλλαξε θέμα και άρχισε να μιλάει για την συμπεριφορά του Σέντρικ, γεμάτη υπονοούμενα.