"Πρέπει να καλέσω έναν φίλο" καταφέρνει να πει και εγώ προσπαθώ να καταλάβω ποιον φίλο εννοεί.
Ο Ντράκο δεν εξωτερικευει, λόγω του χαρακτήρα του, αυτό το άτομο που έχει φίλους. Οσο κακό κι αν ακούγεται δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μπορεί να τον ανέχεται. Παρόλα αυτά συνεχίζω να τον ακούω μήπως εξηγήσει τι εννοει όμως δεν το να κάνει. Σηκώνεται όρθιος και απομακρύνεται λίγα μέτρα πιο πέρα. Εγώ κοιτάζω τρομαγμένη το πόδι μου που έχει κοκκινήσει από το σφίξιμο. Το δηλητήριο τουλάχιστον μένει προς το παρόν μόνο σε εκείνο το σημείο. Όσο το παρατηρώ προσπαθώ να καταπιω τον αβάσταχτο πόνο που δεν μου επιτρέπει ούτε καν να σηκωθώ και να σκεφτώ κάποιο ξόρκι που θα μπορεί να με θεραπεύσει. Καθώς σκέφτομαι ορισμένες λύσεις απορώ τι κάνει ο Ντράκο. Έτσι κοιτάζω κοφτά προς το μέρος του. Εχει σηκώσει κάθετα το ραβδί του δείχνοντας τον ουρανό και δημιουργεί πράσινες ακτίνες. Λίγες στιγμές αργότερα ένα πλάσμα σε σκούρο χρώμα και φτερά τύπου νυχτερίδας πλησιάζει προς το μέρος μας. Αναταρασσει την ατμόσφαιρα με το πέταγμα του και τα μάτια του γυαλίζουν σαν φωτεινά αστέρια. Προσγειώνεται ανασηκώνοντας το χώμα με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κύματα σκόνης. Μαζεύει τα φτερά του και τεντώνει με περηφάνια το στήθος. Είναι ένα μεγάλο σε έκταση πλάσμα που δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου αλλά είχα διαβάσει πολλά βιβλία για αυτό. Είναι ένας νορβηγικός δράκος με πράσινα γυαλιστερά μάτια που ξεχωρίζουν. Είναι εντυπωσιακό. Ο Ντράκο χάιδεψε για λίγο στη μουσούδα του με στοργικοτητα και μετά πανηγύρισε θριαμβευτικά. Ο δράκος αλλάζει ύφος. Από σοβαρός με διαπεραστικό βλέμμα μετατράπηκε σε ένα γλυκό και επηρεασμένο από τον αφέντη του πλάσμα. Σε μια στιγμή μπόρεσα να δω τον δράκο να αγκαλιάζει τον Ντράκο με τα φτερά του και να τον τυλίγει έτσι ώστε να εμφανίζεται άχνα μόνο το κεφάλι του που κάνει ιδιαίτερη διαφορά με το σκουρόχρωμο δέρμα του δράκου.
Επομένως εκείνος φτάνει κοντά μου και τοποθετει το ένα του μπράτσο κάτω από τις κλειδώσεις των ποδιών μου. Το άλλο μπράτσο βαστάει γερά τώρα και την πλάτη μου. Πριν καλά καλά το καταλάβω βρίσκομαι γαντζωμενη στα χέρια του και κατευθύνομαι αργά προς τον δράκο του. Είμαι φοβισμένη και αυτό ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Ο δράκος ήρθε από το πουθενά και αποσο φαίνεται υπακούει πίστα τον Ντράκο. Γυρίζω ωστόσο να τον κοιτάξω. Τα χέρια μου έχουν δεθεί ασυναίσθητα γύρω από τον λαιμό του χωρίς καν να το αντιληφθώ. Τα απομακρύνω γρήγορα κι εκείνος γελάει πονηρά.
YOU ARE READING
stay draco
Fanfiction"Είσαι διπολικός και αυτό σε καθιστά τοξικό απέναντι στους άλλους" [...] Η Πηνελόπη Κλάρκ, αποτελώντας την εξαίρεση για την οικογένεια της, είναι κάτοχος μαγικών ικανοτήτων. Η πιο ικανή σχολή για μάγους και μάγισ...