14. Στη βιβλιοθήκη

165 17 0
                                    

Γυρίζω το κεφάλι μου καθώς απομακρύνομαι από το σώμα του. Ήταν οδυνηρό όμως έπρεπε να το κάνω. Προσπαθησα να δείχνω πως δεν τον κοιτούσα καν. Απ'οσο φαίνεται ήταν αρκετά πειστική κίνηση διότι η Πάνσυ με το που είδε εμένα ηρέμησε. Σαν να μην την ένοιαζε που ήμασταν μόνοι μας εγώ και ο Ντράκο. Όχι ότι συνέβη κάτι ιδιαίτερο, απλά η άγνοια και η αδιάφορη στάση της με έκαναν να ξεχάσω για λίγο τι ακριβώς ήταν προγραμματισμένο να συμβεί.

Δεν το πιστεύω. Πήγα να φιλήσω τον Ντράκο Μαλφόι. Μόλις το συνειδητοποίησα. Όταν με ακούμπησε ήταν σαν να έχασα κάθε κύτταρο του εγκεφάλου μου. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα και δεν θυμάμαι αν κι εγώ ανταποκρίθηκα στις κινήσεις του. Μακάρι να μην συνέβη κάτι τέτοιο διότι για ακόμη μια φορά θα παρακαλέσω τη γη να με εξαφανίσει από πάνω της. Πότε δεν είχα στο μυαλό μου να φλερτάρω με κάποιον που ήδη βγαίνει με άλλη κοπέλα. Μάλιστα ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε ένα κοντινό μου πρόσωπο. Αν και όχι τόσο συμπαθητικό αλλά η Πηνελόπη που ξέρω δεν θα επέτρεπε κάτι τέτοιο να συμβεί. Χάνω τα λογικά μου κάθε φορά που ακούω κάτι για αυτόν ή ακόμη χειρότερα όταν βρίσκομαι κοντά του. Μακαρι να μπορούσα να το ελέγξω όλο αυτό. Δεν θέλω να πιστέψω τι μπορεί να συμβεί την επόμενη φορά που δεν μπει κάποιος στη μέση. Ίσως δεν συγκρατηθώ και ειλικρινά μετά θα έχω τύψεις για όλη μου τη ζωή. Κανένα φιλί δεν θέλω να σπαταλήσω για αυτόν τον αχάριστο και ασυγκράτητο έφηβο.

Κουναω το κεφάλι μου ενώ προσπαθώ να φανω άνετη. Η Πάνσυ πλησιάζει και δεν μπορώ να προβλέψω κάποια από τις κινήσεις της. Ίσως να είχα στο πίσω μέρος του μυαλου μου την διαστημική σφαλιάρα που θα δώριζε γενναιόδωρα στο Ντράκο. Παρόλα αυτά όταν στέκεται δίπλα μας και στρέφει το κεφάλι της προς εκείνον φαίνεται ικανοποιημένη, γιατί επιτέλους τον βρήκε.

"Σε έψαχνα παντού πασά μου" λέει παιχνιδιάρικα και εγώ χωρίς να μπορέσω να συγκρατηθώ χασκογελάω. Αυτό το πασά μου θύμιζε τις κοπέλες που χόρευαν οριεντάλ σε κάποιον σουλτάνο, υπακούοντας στις προσταγές του. Καθώς χαχανιζω τοποθετώ το χέρι μου μπροστά από στόμα μου για να κρυφτώ όμως είχαν ήδη παρατηρήσει πως γελούσα εις βάρος τους.

Επομένως κατεβάζω αργά το χέρι ισιώνοντας τον γιακά μου. Ξεροβηχω για να καθαρίσω το στόμα μου και κοιτάζω και τους δύο. Μένουν ακίνητοι καθώς με παρατηρούν εξωνυχιστικα. Περιμένουν να σταματήσω και μετά από λίγο σοβαρεύω.

"Βρίσκεις κάτι αστείο;" με ρωτάει η Πάνσυ καθώς φαίνεται αρκετά θυμωμένη και τα καλοσχηματισμένα φρύδια της ενώνονται μεταξύ τους.

stay draco Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt