stay draco

9. Οικογενειακά προβλήματα

Μετά από τό ατύχες συμβάν ο διευθυντής Ντραμπλντορ μας έδωσε εντολή να πάμε να μαζέψουμε υπνοσακους από τα δωμάτια μας για να κοιμηθούμε όλοι στη τραπεζαρία. Περισσότερο για προστασία. Το γεγονός ότι άρχισε να πεθαίνει κόσμος εξ αιτίας αυτού του άνδρα με είχε προβληματίσει ιδιαίτερα. Η φιλοδοξία του ήταν ικανή να μας σκοτώσει όλους έναν έναν. Η περιέργεια μου ωστόσο με έκανε να θέλω να ερευνήσω τα βιβλία του σχολείου για να καταλάβω πλήρως περί τίνος πρόκειται. Το μόνο που άκουσα και κράτησα στο μυαλό μου είναι πως αυτός ο άνθρωπος φοίτησε στο σχολείο μας. Ήταν μάλιστα στον κοιτώνα του Σλίδεριν. Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος, δίπλα από την Ελένα. Έκανε τα πάντα για να ξεφορτωθεί την υστερία μου γιατί ήδη το μυαλό μου είχε σκεφτεί σκηνικά που ούτε κατά διάνοια ήθελα να φέρω ξανά σε συζήτηση. Τα όνειρα μου ησύχασαν το φόβο και τον τρόμο που με στοίχειωνε.

"Πηνελόπη... Πηνελόπη"ακούω μια ανήσυχη χροιά να προφέρει επαναληπτικά το όνομα μου. Ανοίγω γρήγορα τα μάτια μου. Ήταν ο Κράμπε. Ένας από τους φίλους του Ντράκο. Τι να ήθελε από μένα τέτοια ώρα; Δεν είχαμε μιλήσει ποτέ. Τινάζομαι δημιουργώντας λίγη φασαρία. Ευτυχώς κανείς από τους υπόλοιπους δεν ξύπνησε. Μου είπε να κάνω ησυχία κλείνοντας το στόμα μου.

"Ο Ντράκο"λέει το όνομα του και εγώ στέκομαι ακίνητη προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς ήθελε να μου πει. Όμως δεν συνέχισε.

"Τι;" του δίνω το κίνητρο να συνεχίσει και με προτρέπει να τον ακολουθήσω ως την έξοδο της μεγάλης πόρτας που οδηγούσε στο τεράστιο χολ. Πλησιάζω σιωπηλά και βγαίνω με ήρεμες και αργές κινήσεις από τη τραπεζαρία, ώστε να μην με δει κανείς. Κλείνω προσεκτικά την πόρτα και έρχομαι πιο κοντά του.

"Τι έγινε; Γιατί με ξύπνησες τέτοια ώρα;" αναρωτιέμαι και εκείνος με κοιτάζει επίμονα. Επιτέλους αποφασίζει να μιλήσει.

"Ο Ντράκο είναι μεθυσμένος. Είναι στις τουαλέτες των αγοριών. Φωνάζει συνεχώς το όνομα σου."μου εξηγεί. Τι; Για ποιον λόγο εμένα; Θα μπορούσε κάλλιστα να ζητήσει να δει τα κορίτσια όπως για παράδειγμα την Πάνσυ. Είναι πιο κοντά μεταξύ τους. Με προβληματίζει ιδιαίτερα η στάση του, όμως μπορεί απλώς να χρειάζεται κάποιο στήριγμα. Αλλά έχει αρκετούς φίλους. Αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι συνεχώς. Γιατί εμένα;

Λίγες ημέρες πριν δεν ήθελε καν να με βλέπει. Συγκεκριμένα τον απέφευγα. Η τελευταία φορά που βρεθήκαμε κάπως πιο ιδιωτικά ήταν αρκετά παράξενη. Ήταν επιθετικός μαζί μου, ίσως επικίνδυνος. Ευγνωμονώ τον εαυτό μου που σταμάτησα την τρέλα του, εγκαίρως. Ποιος ξέρει τι μπορεί να γινόταν αν δεν έκανα κάτι για να τον σταματήσω. Μπορεί αυτή τη στιγμή να ήμουν ένα από τα θύματα του. Μια από τις κατακτήσεις του. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Είχα πληροφορηθεί από την Ελένα πως σχεδόν κάθε εβδομάδα ακόμη μια κοπέλα δένεται στο κρεβάτι του. Αυτό το ειδύλλιο κρατάει περίπου μια εβδομάδα. Εκείνος όταν βαριέται τις αφήσει χωρίς να δώσει εξηγήσεις. Το χειρότερο σε αυτό ήταν πως πολλά κορίτσια καταλήγουν ερωτευμένα μαζί του. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Είναι απλά ένας άνθρωπος με απαίσιο χαρακτήρα, αγενής και νευρικός. Τις τελευταίες μέρες όμως έχει φανερώσει σε εμένα μια ευαισθησία που ποτέ δεν πίστευα πως είχε. Όμως αυτή η διπολική συμπεριφορά συνεπάγεται με τοξικότητα και δεν θέλω να υπάρχει κατι τέτοιο σε καμία από τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Τις σκέψεις μου διακόπτει ωστόσο η εικόνα του Ντράκο στηριγμένο σε έναν τοίχο. Κάθεται στο πάτωμα και τα πόδια του είναι απλωμένα. Ένα μπουκάλι ουίσκι βρίσκεται δίπλα του και εκείνος ανά μικρά διαστήματα κατεβάζει γενναιόδωρες γουλιες. Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι. Φαινόταν σαν να είχε χάσει τον έλεγχο. Όλοι τον χαρακτήριζαν ως το αγόρι που πάντα διαχώριζε τα συναισθήματα από αυτόν τον χαρακτήρα που ήθελε να δείχνει. Επίσης πάντα ήταν υποτίθεται συγκρατημένος αν και σε εμένα έδειχνε το εντελώς αντίθετο. Ήταν ένας εκφοβιστης. Αυτό ήξερε να κάνει, με μεγάλη επιτυχία μάλιστα. Πάντα είχε τη διάθεση να ταπεινώνει χωρίς ενδοιασμούς και τύψεις όσους δεν ήταν καθαρόαιμοι. Φταίει το γεγονός ότι κατάγεται από μια οικογένεια όπου πίστευε πως δεν μπορούν να υπάρξουν παραβάσεις και εμπλοκές στο αίμα. Οι Μαλφόι ήταν αυστηροί σε αυτό το θέμα. Ο Ντράκο είναι μοναχοπαίδι, όπως κι εγώ. Όμως οι διαφορα μας είναι πως εγώ δεν γεννήθηκα από μάγους γονείς. Όμως εγώ ήμουν περήφανη για στην οικογένεια μου. Ο Μάγκνους μου είχε πει ότι οι γονείς μου ήταν αρκετά αγαπημένοι. Στεναχωριέμαι που δεν μπόρεσα να τους γνωρίσω καλύτερα όμως συνεχίζω να τους εκτιμώ που θυσιάστηκαν για να ζήσω ήρεμα και γαλήνια.