stay draco

2. Το αγόρι στο τρένο

Ελεγχω το εισιτήριο μου. Έγραφε πάνω θέση 30Β. Έτσι κατευθύνομαι κι εγώ από βαγόνι σε βαγόνι μέχρι να βρω γραμμένη κάπου αυτή τη θέση. Ευτυχώς δεν άργησα πολύ, όμως λίγα λεπτά ψάχνοντας, μου φάνηκαν αιώνας καθώς πολλά μάτια είχαν επικεντρωθεί στη παρουσία μου. Φαίνεται τους έκανε εντύπωση μια διαφορετική παρουσία. Με αυτόν τον τρόπο ήθελα να δικαιολογήσω αυτή την αντίδραση. Έπρεπε να εφαρμόσω το ξόρκι που με έκανε αόρατη. Θα ήμουν περισσότερο ήσυχη. Δεν το σκέφτηκα πιο νωρίς δυστυχώς. Επιτέλους, έφτασα στη θέση μου. Κοιτάζω δειλά μέσα από το τζάμι. Κοριτσοπαρέα! Ανακουφίζομαι. Ελπίζω να είναι φιλόξενες και να μην ξινήσει το πρόσωπο τους μόλις με δουν σε αντίθεση με πολλά κορίτσια στις άλλες θέσεις εξω. Πραγματικά δεν θα αντέξω δύο ώρες εκεί μέσα. Εύχομαι να είναι καλές. Μόνο αυτό. Δεν χρειάζεται να μου μιλάνε κι όλας ούτε να αναπτύξουμε φιλία. Βάζω το κεφάλι μου μέσα στηρίζοντας τα χέρια μου στη λεπτή στρώση τζαμιού που υπήρχε.

"Καλημέρα!"τους λέω δειλά. "Θα προκαλούσα κάποιο θέμα αν καθόμουν μαζί σας ως το σχολείο; Γράφει τη θέση 30Β στο εισιτήριο μου και..." με διέκοψε με ενα τεράστιο χαμόγελο η ξανθιά κοπέλα.

"Φυσικά κάθισε δεν έχουμε τέτοια κολλήματα" μίλησε και ένιωσα τη φωνή της πολύ λεπτή κι γλυκιά. Σκέφτηκα πως ήταν ο,τι πρέπει για να κοιμήσει κάποιον. Ήταν τόσο ήρεμη που αμέσως χαλάρωσα ενώ ξαφνικά όλο μου το άγχος έβγαλε φτερά και πέταξε. Κοίταξα και τις υπόλοιπες κοπέλες.

"Έλα" μου είπε η καστανή χαμογελώντας επίσης. Κούνησε τα χέρια της υποδηλώνοντας την πρόσκληση μου δίπλα της. Έπειτα ,εκανε λίγο χώρο αρπάζοντας την στίβα των βιβλίων της. Προχώρησα ως εκεί και κάθισα αμίλητη.