CHAPTER ELEVEN
The long wait is over... ayan ha. Christmas gift ko sa inyo iyan mga readers ko kaya sana kayo rin bigyan ako at alam nyo na kung paano yon.hahah
Namiss kong mag-UD... ang sabi ko kay frappiness kapag nakita ko yung crush ko na nakilala ko sa simbahan mag-uUD ako kaso wala siya kasi EWAN KO!hahaaha. pero ito na ang UD ko dahil LOVE KO KAYO!!!
Isa kasi siyang guro sa isang kilalang unibersidad [huwaaaaw! Ang lalim. Ndi ko maarok.] eh! Basta crush ko yun!
May importanteng mahalagang naka-note sa ibaba..hahah kayo bahala kung babasahin ninyo o hindi bahala ko baka may mamiss kayo....nyahahahah *evil grin*
Anyways, anyhow, anywhere, anywhat, anywhen... ENJOY READING!
play video at the side...ala lang trip ko lang..hahah
******************************************************************************************************************************************
[there are scenes that are not so for children kaya read on your own risk. Hindi ko kayo sagutin]
"Oh! Ang aga mo atang nauwi?" tanong ko kay Levy na kakarating lang. Nakakapag-taka lang kasi malimit siyang umuuwi ng kalaliman ng gabi.
Buti at nakaluto na ako.
Nandito lang ako sa sala katabi si tummy na nanonood ng Scooby. Nakakatawa lang. Wala lang, mukhang enjoy naman ni baby iyung pinapanood namin.
Sa paghimas-himas ko kay tummy naging paborito ko iyong tiyan niya.kaya siguro tummy pangalan nya kasi ang sarap haplus-haplusin ng tiyan niya. Ang lambot na ewan.
"Masama bang umuwi ng maaga?" tanong niya then hinalikan niya ako sa pisngi. Nagulat man ak pero agad din akong nakabawi kasi alam ko namang wala lang 'yon katulad ng kanina niyang paghalik sa akin sa store.
"Hindi naman." Sagot ko. "Tummy oh, bad yun. Huwag mong gagayahin." Ika ko kay tummy kasi naman si Scooby pasaway.
"Magbihis ka na at pagbaba mo kakain na tayo." Utos ko kay Levy para na rin makakain na kami.
Naghain na ako habang hinihintay siyang bumaba. Nakakatuwa dahil matagal-tagal din noong huli kaming sabay na kumain ng hapunan ng sabay.
"Oh! Tara na!" aya ko sa kanya ng matanaw ko siya sa may hamba ng pintuan.
Nag0uusap rin naman kami ni Levy paminsan-minsan habang kumakain kami. Kayang nga sobrang saya ko kasi maayos kami. Magkasundo at hindi tulad ng mga nakaraang buwan a distant kami sa isa't isa.
"Hoi! Levy, alalahanin mo gabi ngayon kaya hinay-hinay lang." Paalala ko kay Levy. Ang dami ng nakakain at ito pa at humihirit.
"Eh! Bakit ba eh sa nagugutom ako." At sumubo ulit siya. "Tsaka ngayon lang ulit ako nakakain ng matino at masarap." dagdag pa niya.
Natuwa naman ako sa komento niya, masarap daw ang luto ko.
Weh! Hindi nga Levy. Alam ko naman yun, eh!
Hindi mo nakailangan sabihing na gutom ka para makakain ng marami kasi kung gusto mo man o hindi ipagluluto at ipagluluto kita ng mga pagkaing luto mula sa pag-mamahal ko sayo.Chosz!
Ang arte lang.
Pero iyon naman talaga ang ginagawa ko sa tuwina kasi nga may kasabihan tayo na 'to get a man's heart is through his stomach'
BINABASA MO ANG
Utang na Loob
Humortotoo ba ang love at first sight? eh ang true love? eh anu naman sa first love? ano ang mas matimbang ang true love or ang first love mo? basta akong author naniniwala sa "TRUE LOVE WAITS"
