Utang na Loob

chapter seven (part d...)

“Tandaan mo hindi ka pa magaling, pinilit mo lang yung doctor na palabasin ka.’ Sabi niya na hindi manlang tumitingin sa akin.

                “Ah... Eh... oo na no. Pero kaya ko naman na.sige bye.” Pagkasbi ko nun tumakbo na ako palabas ng bahay.

                Pagdating ko sa office ni Homer, dumeretso ako sa sofa at dumapa. Laging ganito naman ang arte ko dito kaya sanay na kaming lahat kasi kahit sekretarya niya ka-close ko.

                “Nasaan ba ang asawa mo at gusto mo a namanang gumala?” tanong sa akin ni Homer na maydalang tasa ng kape marahil.

                “Nasa bahay.”maikli kong sagt at umayos na rin ng upo.

                “Buti at pinayagan ka. Diba kagagaling mo langsa sakit.” Umupo siya sa tabi ko.

“Ako pa.” Sagot ko at tumayo na at hinila siya patayo. “Tara na.”

“Oo heto na. Mamaya mabinat ka. Lagot ako kay James.” He. Wala namang palialam yon sa akin. Siguro nga ngayon tuwang-tuwa iyon dahil wala ako.

Nakabihis na si Homer ng simpleng t-shirt at pants lang malang pumunta ka ng zoo wearing your business attire. First stop sa zoo, para maiba naman.

Pumunta kami sa mga ibon. Ang dami talagang ibon. At ang ingay nila. Dumaan kami ni Homer sa tunel na kulungan ng mga ibon.

“Homer bilisanmo, baka mapupuan tayo. Dali.” Tulak ko kay Homer. Baka kasi mapupuan kami.

“Hehe. Ito na nga.” Nagmamadali niyang sabi at lakad.

“Kasi anu ba. Bilis. Hala ayan an yung ibon.”  At sa takot ko. Naunahan ko pa siya.

Nang makalabas na kami. Hingal na hingal ako at siya tatawa-tawa lang. “Tumigil ka mga.” Angil ko sa kanya.

“Tara daan ilit tayo.” Tapos hinila nuya ako palapit sa tunel.

“Ayoko, ayoko, ayoko.” Pag-pupumiglas ko. “Duon na lang tayo sa kabila.” Hila ko sa kanya duon sa mga ahas.

“hahahaha. Aray masakit yon ha.” Sabi niya habang hinihimas-himas yung braso niyang kinurot ko. Nakakaasar kasi tawa ng tawa.

“Eh, bakit ka ba kasi tawa ng tawa?” tanong ko then nag-pout.

“Kasi ang cute mo.” Then pinisil niya yung pisngi ko.

“Aray... ang sama mo.” Cute tapos pipisilin niya bigla. Naglakad na ako palayo sa kanya.

“Oi, oi, oi.” Si Homer yon panigurado. “Needs naman eh, sorry na.” Hinila niya ako palapit sa kanya. Pero di ako tumitingin sa kanya. Gamit ang hintuturo niya na inilagay niya sa ilalim ng baba ko, ay naituon ang aking pansin sa kanya. “Oi, sorry na.”

“Eh, kasi naman ikaw, tawa ka ng tawa.” Sabi ko na naka-simangot.

“Sorry na. Tara na.” Tinutulak ko siya para hindi niya ako makilit. Nagulat na alng ako ng bigla niya akong buhatin mula sa likod at paikutin.

“Waaah! Nahhilo ako. Nahihilo ako.” Oo nahihilo ako pero ang sweet lang talaga ni Homer.

                Binaba na niya ako. Tapos hinawaka niya ang magkabilang pisngi ko at pinatong ko naman ang mga kamay ko sa mga kamay niya para suporta kasi nahihilo ako. “Oh! Tara na sa mga snakes.” Tumango lang ako.

                Inakbayan nya ako at nag-lakad na kami papunta sa mga snakes. Pag-dating namin duon napanga-nga talaga ako sa lalaki ng mga ahas na nakikita ko. Jusko kayang-kayang  lumulon ng tao.

                “Oi, nababaliw ka na ba?” si Homer hawak-hawak yung ahas na ang lusog. Naku naman! Baka mamaya, puluputan siya nun tapos tuklawin tapos matitigok siya. Hala! Wala na akong makakasama palagi. “Ibalik mo nga kay kuya yan.” Sabi ko kay Homer.

                “Kuya kunin mo na nga yung ahas.” Utos ko kay kuya na inilapit pa sa akin yung ahas na hawak niya.

                Baliw ka rin kuya eh, alam mo yung ayoko? Ayoko nga diba. Kaya sabi ko kunin mo na.

                “Eh! Kuya ilayo mo sa akin yan.” Naka-extend pa yung mga kamay ko para pigilan siyag lumapit sa akin.

                “Oh! Sige, tara Needs, picture tayo.” Sabi ni Homer na papalapit sa akin. Umiling-iling ako. “Sige na, isa lang tapos wala na.” Sabi pa niya then nag-pout.

                “Oo na. Isa lang tapos kakain na tayo. Gutom na ko.” Sabi ko habang pumapadyak kasi naman naiinis ako. Tapos kinakabahan ako kasi parang kanina pa mayroong nakasunod sa amin. Palagi na lang ganun.

                Pumayag na ako kasi gutom na ako. Baka imbis na yung ahas yung kumain sa akin eh, baka ako pa yung kumain sa ahas.

                “Sige. Sige.” Tumango-tango pa si Homer.

                Pag-katapos nung picture-picture. Umalis na rim kami sa zoo at kumain sa fastfood. Yung sa bubuyog na ewan-ewan. Tapos paborito ng mga bata.

                Habang kuma-kain nasusura ako sa cellphone ko, ring ng ring at alam nyo kung sino?, si Levy? Tapos yung inbox ko na palaging walang laman ngayon sasabog na ata. Exaggerated naman Needy.

                “Bakit di mo pa kasi sagutin.” Sabi ni Homer habang nakatingin sa akin at may kumakain ng frenh fries .

                “Eh. Mamaya na.” Tapos pinatong ko na yung phone ko sa table. Then nag-ring na naman.

                “Akin na nga yan.” Utos ko kay Homer. Si Homer kasi kinuha yung phone ko.

                “Hindi. Ako na lang ang sasagot.” Inilayo niya sa akin yung phone ko. “Hello, pre.” Bungad niya.

                “O! Dahan-dahan lang. Easy. Nandito... ayaw nyang sagutin kaya ako na yung sumagot.” Ako nakatitig lang kay Homer habang nakikinig. “Kakausapin ka raw niya. Oh!” sabay abot sa akin ng phone ko.

                “Bakit?” tanong ko sa kalmadong tono.

                (“Umuwi ka na nga. Hinahanap ka ni Mommy.”)sabi niya na pasigaw. Wait si mommy? Bale yung nanay niya? Oo , naku naman.

                “Oo na. Ito na.” Sabi ko sa kanya. “Bye Homer. Mauna na ako.” Sabi ko naman kay Homer at tinanguan lang ako.

                “Sabihin mo kay titia, I mean mommy, sandali lang.” Sabi ko.

                (“Humanda ko sa akin, napagalitan pati ako.”) sabi niya na may halong pag-babanta.

                Ayoko na tuloy umuwi. Kinkabahan ako. Natatakot ako kay Levy. In-end call ko na kasi kinakabahan ako kay Levy.