Utang na Loob

Utang na Loob (chapter four.B)

kasunod po ito nung last chapter..obvious ba..hahah

Napapikit na lang ako ng isinara niya ang pinto ng car nya. Ang lakas kasi ng pagkakasara nya. Then pinatakbo na niya yung car. Parang buwis-buhay kami pero tahimik lang ako. Sa palagay ko topakin ang isang to.

                Bakit kaya? Jusko nakakatakot siya kasi paminsan minsan humihigpit yung pagkakahayak mya sa manubela.

                Nako kung galit man to, wag po sana ako ang pagbuntungan nya.

                Nagpark na siya. “Baba” ang cold ng voice nya. Bumaba naman ako.

                Pagkababa ko inintay ko na lang siya sa may pintuan nung bahay nila dito sa L.A.

                “hintay-hintay, ng bigla nya akong hilahin papasok sa loob hanggang sa kwarto namin. Yun kasi ang gusto nila Ma’am Lorie.. kahit ayaw NAMIN?, may magagwa ba kami?

                Masakit na talaga yung braso ko. Kanina pa siya ha.

                “Oi!Oi!Oi!Teka nga.” Tinulak nya ako. Napasubsob naman ako sa sofa. “Bakit na?” tanong ko.

                Alam mo yung bagang niya nag-tiim tapos yung kamay nya naka-ikom na anytime ready to punch.

                Alam mo yung naka-wedding gown ka pa tapos ganito yung sitwasyon mo.

                “Sandali lang akong nawala nakalimutan mo na may asawa ko na.” Nangi-ngiti niyang sabi.

                “Errr.” Anu na naman ang pinagsasabi mito.

                Naglakad ako papunta sa side table habang tinatanggal yung hikaw ko. Pagkapatong ko humarap ako sa kanya na laking gulat ko dahil sobrang lapit nya sa akin. Umatras ako. “Ano ba kasi yung ibig mong sabihin?”

                “Wala kang idey ha?” hinawakan na naman niya yung braso ko. Bugbog na yung braso ko. Tapos yung eardrums ko basag na, sigawan ka ba naman eh.

                “Anu ba ksi ang ikinagagalit mo?” tanong ko kasi naman nakakapika na.

                Hinilamos niya yung mukha nya at mahahalata mo namang galit siya kasi yung mga mata nya. “Sabihin mo nga sa akin ha, sinong asawa ang hindi magagalit kung nakita nyang nakikipag-landian yung asawa nya ha.” Wow, nagseselos ba sya. Kasi hidi naman siguro sya magagalit kung hindi nya rin ako mahal. Ang bilis naman ata nyang nain-love sa akin.

                Eh, kung ikaw nga noon mo lang nakita na-inlove ka na.

                Ehhh! Ano naman . paki mo ba. Kakaiba kasi siya.

                “Ano hindi ka makapag-salita kasi totoo.”

                Wait ng lang kanina pa siya sigaw ng sigaw ha. “Wala naman sigurong masama duon and maghihiwalay rin naman tayo atleast merong tanggap ako.” Totoo naman kasi eh.

                Kasi kung mag-hihiwalay na kami atleast may taong sasalo sa akin.

                “Aba!Aba!” hinawakan nya ako sa mukha ng isa kamay niya, sa may part ng palad niya yung baba ko at pisil-pisil nya yung pisngi ko. Basta di ko madicribe. “Baka nakakalimot ka, pagmamay-ari kita, kaya mag-hiwlay man tayo o hindi akinka lang.”

                Naiyak na ako sa sakit pero ang saya ko ksi kahit na ganoon ang dahilan kung bakit ko lang siya makakasama, okay lang. Atleat hindi ko kailangang ipag-pilitan ang sarili ko.