MY LOVER'S RIVAL ( ETERNAL LOVE ) BXB COMPLETED

CHAPTER ELEVEN

T O B E R

Nag-aalala ako para kay Two nang nagmamadali siyang lumapit kung saan sumabog ang sasakyan ni Uno. Nakapark lang sa harap ng resto ang Sports car niya. Mas lalo akong nag-alala at natakot ng makita kong nakahandusay sa sahig ang duguang katawan ni Saturn.

Saturn is always alert in every move he will take. I was just really wondering why he can so easily distracted today. He is so carefull wherever he goes, dahil hindi na nagpapakampante ang kambal nang mag-join force sila Papa at Grey. Marami silang kalaban kahit saang lugar sila magpunta. Kaya delikado sa kanilang magpakita ng madalas sa pampublikong lugar.

"Let's take a look Tober, maybe we can help them for something" hinawakan ni Ana ang kamay ko. Buhat niya si Nickolai at nasa tabi lang namin si Naina.

"But the kids ...."

She smile at me. Anastacia's never failed to amused me ever since I met her. The sweet smile and soft personality of her can sweep me off my feet. And I'm so very thankful because she took care and she love my father when I'm not around. I'm so bless. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag wala si Ana.

"It's okay, I can handle them" ni minsan hindi ko nakitaan ng takot si Anastacia. Kahit pa alam naming delikado lagi ang buhay ng pamilya niya.

"Okay"

She laugh. Walang mababakas na takot o pangamba sa mukha niya. Marahil alam niyang protektado siya ng kaniyang asawa at mga kapatid.

I look at Two who's beside Uno. Anastacia's husband who's helping our friends. Alam ko namang maraming tao ang nandiyan at hindi kami pababayaan. Mga baliw man silang tingnan, nandiyan naman sila kapag kinakailangan.

But this time maybe I was wrong. Maybe not every time Two will be here to protect me. Siguro kasi may kaibigan kaming mas kailangan ang atensyon niya. Siguro kasi alam niyang walang mangyayari saking masama.

Hindi ko namalayan ang pagtigil ng motorbike sa harap ko. Sa isang iglap, nanlabo ang paningin ko at nanghina ang mga tuhod ko. Isang tao lang ang nasa isip ko nang tuluyang bumigay ang katawan ko at nawalan ng malay.

Two ....

Masakit ang katawan kong nagmulat ng mga mata. Nararamdaman ko ang hapdi ng mga mata ko at naaamoy ko pa ang amoy kemikal na inispray sa mukha ko kanina bago ako mawalan ng malay. Even my throat was aching. My heart beat is faster than normal. 

My vision is still blur when I finally open my eyes. I try to lift my arms but unfortunately they are tied up. I look at my legs but they are also in chains. Masyadong galit na galit sakin ang taong gumawa sakin nito.

I groan in frustration. I close my eyes again. Nawawalan na agad ako ng pag-asa kahit wala pa naman akong ginagawa. I take a deep breath, kailangan ko pa ding mag-isip ng paraan para makawala dito.

The sound of the door make my heart beat fast. My eyes still close. Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sakin. Pakiramdam ko katapusan ko na.

"I know you're awake now love, please look into my eyes and talk to me" nakakapandiri ang tono ng pananalita ng taong pumasok sa kwarto. It give me chills. Parang ayokong magmulat ng mata, hahayaan ko na lang na isipin niyang tulog pa talaga ako.

Hindi ko pinahalatang nagtataka ako sa sinasabi niya. Inalala ko kung saan ko narinig ang pamilyar na boses ng taong 'to. Pero hindi ko matandaan kung saan o kailan ko narinig ang nakakakilabot niyang boses.  

"Maybe your wondering if who I am?" Basag niya ulit sa panandaliang katahimikan.

Yes, you're right! Sino ka nga ba?