MY LOVER'S RIVAL ( ETERNAL LOVE ) BXB COMPLETED

CHAPTER EIGHTEEN

T O B E R

Naalimpungatan ako at nilibot ang paningin sa paligid. Nasa opisina pa din pala ako at nakatulog. Halos tapos ko na din naman ang ginagawa ko at ipi-print na lang ang mga yun.

I streched my arms while yawning when I saw the time clocking on twelve midnight. Lumaki ang mga mata ko at nabitin ang paghihikab dahil sa gulat.

"Madaling araw na pala, andito pa din ako?"

Shooking my head while fixing my things. Bukas ko na ipagpapatuloy ang ginagawa dahil madali na lang naman magprint nang mga yun. Aabot pa sa pasahan bukas.

Inilalagay ko na ang mga gamit ko sa loob ng bag, nang mahagip ng mga mata ang lalaking natutulog sa kabilang mesa. My lenses went dimmed when I saw Two sleeping. I suddenly remembered the first day I met him. Ganiyang ganiyan din ang posisyon niya noon. A small smile flashed on my lips.

"Hindi na talaga matatanggal nang isang tao kapag nakasanayan na"

Tinapos ko na ang pagliligpit at pag-aayos sa mga gamit ko, bago ko nilapitan si Two.

I sat infront of him where I can clearly see his face. Inaayos ko ang magulo niyang buhok nang unti unting dumilat ang mga mata niya. His eyes were still adjusting before he could open those eyes completely.

"Bakit dito ka natutulog?"

He yawn while he streghten his back while looking at his wrist watch.

"Nadatnan kitang tulog kaya hindi na kita ginising, I just planning to take a nap, but unfortunately I fell asleep"

I get up and fix my things.

"Let's go home?"

I was about to walked at the alley of the office when he grab the hem of my polo. Binalingan ko siya at nakita ko ang malulungkot na mga matang nakatitig sakin.

"I'm sorry for being stupid again, I know it can't discard the fact that it's my fault but can you forgive me? Promise, hinding hindi ko na ilalapit ang sarili ko sa kaniya, lahat ng gagawin at ginawa ko ipapaalam ko na sayo, hindi lang mangyari ulit ang ganito"

Inilapit ko ang sarili sa kaniya at tinulungan siyang makatayo. I held his both arms and stared at his tired eyes. Parang wala siyang maayos na tulog at pahinga sa itsura niya.

"Sinu sa ating dalawa ang hindi umuwi nang bahay ng dalawang araw?" Napataas ang isang kilay ko nang magtanong.

He looked away and the guilt trace on his face. He sighed and landed again his gaze at me.

"Ako?" Tinuro pa niya ang sarili.

"Yun naman pala"

"But your mad and I saw you crying ....."

Hindi niya naituloy ang sasabihin. My brow furrowed and I remembered that time when I cried because of him.

"Just forget about it Two, huwag na lang natin pag-usapan at baka di kita matantiya"

"Babe naman" maktol niya.

Aba! Nagawa pa niya akong ngusuan?

"Huwag mo kong mababe babe dahil naaamoy ko ang alak sayo, pinaiinit mo ang ulo ko"

He pouted his lips and roaming his eyes around, kapag talaga nakagawa siya nang kasalanan hindi makatingin sakin.

Tsk!

"Speed and Boss always asking about you, dahil nangako ka kay Speed na tuturuan mo siyang magluto, nangako ka tapos hindi mo tutuparin?"

Malungkot siyang nagbaba ng tingin at bagsak ang mga balikat na kinukuha ang dala kong bag.