CHAPTER TWENTY EIGHT

22 3 0
                                    

A I R



Hindi ako masyadong naglalagi sa condo nitong nakaraang buwan, kaya pagpasok ko sa loob parang hindi na pamilyar sakin ang lugar. Kung wala ako sa bahay nila Two o sa resto, kasama ko sila Jupiter at Saturn sa kanila para lang makitulog.

Hindi ko na nararamdaman ang init ng pagyakap sakin ng paligid. Our house went dull when we decided to take a break and lived our own life. Hindi na din ako makahinga kapag nasa bahay lang ako at walang kasama. Nasanay akong may inaasikaso at may nadadatnang tao kapag umuuwi ako.

I saw his laugage beside the couch while his sitting, as he sip the wine at his glass. Hindi niya ako nilingon kahit alam niyang may pumasok sa loob ng bahay.

Slowly walking towards were he is, I sat on the chair infront of him as I look at him with tender and care. Ganun pa din naman ang pakikitungo ko sa kaniya pero yung pagmamahal na nilaan ko na sa kaniya ko lang binigay, wala na.

"Where are you going?"

Mapait siyang ngumiti at tumingin sakin. He loose his weight. Dark circle around his eyes and messy hair. Hindi ko alam kung naaalagaan ba niya ng maayos ang sarili simula ng hindi na kami nagsasama. Nag-aalala pa din naman ako sa kaniya dahil may pinagsamahan kaming dalawa.

"I'll stay to my sister's place, kailangan niya ako lalo na ngayon na nagpapagaling siya, I just came here for my old stuff and I want to talk to you if you have some time"

Alam kong nagbigayan na kaming ng closure bago mangyari ang kaguluhan nung nakaraang araw. I'm not mad because once again he betrayed us. were friends and a brother, hindi yun mapapantayan ang kamaliang nagawa niya kahit kailan.

"What do you want to talk about? Hindi pa ba natin napag-usapan nung huli tayong nagkita?"

Inubos niya ang laman ng baso bago muling tumingin sakin. Hindi ko mapangalanan ang mga emosyong dumadaan sa kaniyang mga mata. Minsan naaawa ako sa kaniya pero mas nangingibabaw ang kirot na binigay niya sakin nung panahing iniwan niya ako.

"I just want to apologize again" Matamlay siyang tumawa at iniwas ang tingin. He roamed his eyes around the place, kung saan umusbong ang pagmamahalan naming dalawa.

Sa ilang taon naming pagsasama, hindi ko akalaing sa ganito hahantong ang lahat. We've been happy together. Share our dreams together. Accompanying each other. In sickness and in health we've been held our hands, but not 'til death do us part.

"Apology accepted, kung hindi man masama sa loob mo pwede mo na ding kausapin sila Two para maintindihan ka nila, they are waiting for you, you know"

He put a small smile at his lips while staring at me intently. Kung dati marahil niya ginagawa 'to sakin hindi ako makakatingin sa nakakahipnotismo niyang mata. Pero ngayon parang isang normal na tao lang siya sa paningin ko. Isang kaibigan na matagal kong hindi nakita.

"Maybe when I see them" Tumayo siya at inabot ang mga bagahe sa tabi niya.

"Anyways, I'm happy for you because you found your true love again, no hard feelings really, Jupiter is the best bro for me"

I get up. I shed a tears as I reach his hand and hold it tight. Hindi ko man alam ang nararamdaman niya, pero para sakin nasaktan ko din siya. Huminga ako ng malalim at umiiyak na tinitigan siya. His eyes was full of loved for me, before. now maybe, the love was there but not the person anymore.

"Just remember that your always here no matter what Sky, kung kailangan mo ng kaibigan huwag kang mangingiming puntahan ako o kami ng mga kaibigan natin, were always here for you and love you"

He pulled me close to him and hug me. Tumatawa akong inalo alo siya dahil umiiyak na din siyang tulad ko. Hindi siya iyaking tao pero nagawa niya umiyak ngayon sa harap ko.

MY LOVER'S RIVAL ( ETERNAL LOVE ) BXB COMPLETEDWhere stories live. Discover now