Dolunayın Altında

52. Bölüm

Ben geldimmm. Bu bölümü miniklpatatesss ve cutekutu 'a ithaf ediyorumm. Seviliyorsunuz 😘

Multide ki şarkıyı dinleyebilirsiniz.

Ve lütfen hayalet okuyucu olmayalım. Oy verelim bebeklerim.

İyi okumalarrr ❤

Gözlerinin içine bakarak geri çekildiğimde ilk bana şaşkınca baktı sonra ise beni kendine çekip üzerime çıktı. "Beni kışkırtma" Dedi dudaklarıma nefesini üfleyerek.

"Kışkırtırsam nolur?" Evet, kesinlikle kaşınıyordum ama şuanlık utanma duygumu bir kenara çekmiş, duygularımla hareket ediyordum.

Sırıtarak başını boynuma doğru eğdi. "Benim küçük kurtuma cesaret mi gelmiş?" dediğinde dudağımın kenarı hafifçe kıvrıldı.

Elini saçlarıma çıkartıp önüme gelen saç tutamlarını kulağımın arkasına yerleştirdi. "Bebeğim, onu yakında sana uygulamalı olarak göstereceğim ama şuanda değil" dedikten sonra bakışlarını dudaklarıma indirdi. Kendi dudağını dilinin ucuyla ıslatıp gözlerimin içine duygu dolu bir şekilde baktı. "Beni delirtiyorsun..." deyip baş parmağını alt dudağımın çizgisinde gezdirdi. "Ama senden vazgeçemiyorum..." dedi ve yavaşça iç çekti. "Ne yapıyorsun bana?"

Mavi gözleri, kahverengi gözlerimle buluştuğunda daha önce gözlerinde görmediğim bir duyguyla baktı bana. Önce çeneme küçük bir öpücük kondurdu, sonrada alnıma. Geri çekildiğinde üzerimden kalkıp yanıma uzandı. "Uyu hadi" deyip başını göğsüme yasladı.

Derin bir nefes alıp, şeytanın burnuma dolan kokusuyla gözlerimi kapattım. Ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama, rüyalar alemine çekilmeden önce duyduğum titrek sesi, söylediği her sözde kalbime bir sızı bıraktı.

Ben ise bunun rüya olup olmadığını ayırt edemeyecek bir araftaydım.

Dedi ki; "Ben..."

"Sana aşık oluyorum..."

🍃

Birinin beni kolumdan dürtüklemesiyle gözlerimi bıkkınlıkla araladım. O kadar uykum vardı ki etrafa bakıyordum ama neler olduğunu algılayamıyordum. Sadece Nova ve Ela'nın sesleri kulağıma acı verici bir şekilde işkence yapıyorlardı.

"Dolunay, çabuk kalk" Nova'nın bir kez daha uyarı dolu cümlesini duymamla yavaşça iç çektim. Kirpiklerim birbirine yapışmıştı sanki. Gözlerimi aralayamıyordum.

Buradan da anlamış olduğum kadarıyla saat daha çok erkendi.

"Noldu" deyip derin bir nefes aldım ve elimi yüzüme çıkartıp saçlarımı karıştırdım. Gözlerimi ikisinin üzerinde gezdirdiğimde bana endişeyle bakıyorlardı. Başımı yanıma çevirip yatakta Şeytanın uyuduğu tarafa baktım. Onu göremeyince ise bakışlarımı yatakta sabitledim.

Tek umudum dün uyumadan önce söylediği sözlerin gerçek olmasıydı.

Bunu neden istediğimi ise bilmiyordum... Ya da biliyordum ama bilmemezlikten geliyordum.

"Dolunay!" Nova'nın sesini duymamla irkilerek düşüncelerimden sıyrıldım ve onlara döndüm.

"Savaş nerede?" diye sormamla gecikmeden cevap verdi.

"Herkes toplantı odasında seni bekliyor"

Kaçınılmaz olan geliyordu işte. Kral kesinlikle hesap soracaktı. Dün olayın şokuyla konuşma yapmamıştı ama şimdi, ortalık sakinleştiğine göre önünde bir engel kalmamıştı.