Dolunayın Altında

16. Bölüm

Bağlı olduğun kişi de ne demek oluyordu? Şuanda beynim durmuştu, hareket etmiyordum dona kalmış bir şekilde şeytanın gözlerine bakıyordum. Ya da bağlı olduğum kişiye mi demeliydim?

Psikolojim bozulmuş gibi ağzımdan bir kıkırdama kaçtı, sanırım deli oluyordum bunlar çok fazla geliyordu.

"Siz şaka mı yapıyorsunuz? Bağlı olmakta ne demek? Ben kimseye bağlı değilim, özelliklede bu kendini beğenmiş şeytana"

Şeytan söylediğim sözlere sinirlenmiş gibi araya girdi.

"Orada dur bakalım, şuanda haddini aşıyorsun, ben olmasam sen bir hiçsin ama 'ben sana bağlı değilim, sensizde yaşayabilirim' diyorsan" kafasıyla kapıyı işaret etti. "Kapı orada, benden uzakta iki saniye bile yaşayamazsın"

Sözleri bıçak gibi zihnime saplanırken korkuyla yutkundum. Ben nasıl bir olayın içine girmiştim böyle? Ayrıca bağlanmak için başka biri mi kalmamıştı da gelip şeytanı bulmuştum? Saçmalık.

"Ben gidiyorum"  dedim keskin bir sesle "Ama siz isterseniz saçmalıklarınıza devam edebilirsiniz"
Biraz durdum ve abimin gözlerinin içine baktım "Ben kimseye bağlı değilim, olmayacağımda"

Sinirli bir şekilde kapıya yürümeye başladım. Odada sadece adım seslerim yankılanıyordu. Abim bir şey söylemiyordu sadece arkamdan bakıyordu. Kapıdan tam çıkacakken şeytanın sözleriyle durdum.

"Ben istemedikçe hiç bir yere gidemezsin" Dedi sert bir şekilde "İstersen deneyebilirsin"

Kaşlarımı çattım ve elimi kapı koluna uzattım. Ama kapı kolu sanki yasaklıymış gibi dokunduğum anda beni çarptı. Hemen elimi geri çektim ve geriye bir adım attım.

Derince bir nefes aldım, çaresiz bir şekilde kapıya bakıyordum. Düşüncelerimi kontrol edemiyordum, hepsi patlamaya hazır bir bomba gibi zihnimde sıralanmışlardı. Gözlerimi kapattım ve gözlerimin kararmasının geçmesini bekledim, kapı kolu çarptıktan sonra gözlerim kararmaya başlamıştı.

Kimseden ses çıkmıyordu. Bıkkınca bir nefes daha aldım ve kafamı geriye attım. "Bana şu bağlanma olayını anlatır mısınız?" Hala daha gözlerim kapalıydı.

Konuşmaya abim başladı. "Pekala" Dedi ve yanıma geldi. Gözlerimi açtım ve abimi dinlemeye başladım. "Bağ bizim dünyamızda çok güçlü bir şeydir Dolunay" biraz ara verdi ve gözlerimin içine baktı. Sindirmemi bekliyordu heralde.

"Öyle güçlüdür ki bağlı olan iki kişi bir araya geldiği zaman etrafa çok fazla enerji yayarlar ve birbirlerine güç verirler." Boğazını temizledi ve ciddi bir şey söyleyecekmiş gibi kaşları çatıldı. "Ama bu kişiler uzak yerlere giderlerse ya da ayrılırlarsa... Bunun sonucu ölüme kadar gidebilir."

Şimdi ben bu şeytandan ayrılamayacak mıydım? Hayır ya!

"Bağlı olan kişileride en güçlü büyü dahi ayıramaz" Dedi ve gözlerini benden çekip şeytana baktı "Ama sorun şu ki sizin durumunuz farklı"

Bu sefer ben kaşlarımı çattım ve abime baktım. "Ne demek farklı? Şu konuyu düzgünce anlatır mısınız?"

Abimin bakışları tekrar bana döndü."Savaş sana bağlı değil" Dedi ve gözlerime çaresizce baktı."Sen ona bağlısın"

Boğazımı temizledim ve üzgünce bakışlarımı yere indirdim. "Yani?"

"Savaş senden uzaklaşsa ona bir şey olmaz ama sen... Sen yaşayamazsın"

Yere bakmaya devam ediyordum. Şimdi benim hayatım bu şeytanın ellerinde miydi?

Şeytanın sesiyle donuk ve üzgün bakışlarımı yerden kaldırdım ve mavi gözlerine baktım,

"Bu da demek oluyor ki" Dedi Şeytan ve sırıtmaya başladı. "Beni sinirlendirmesen ve sözümden çıkmazsan iyi olur ufaklık" Gözlerimi gözlerinden çektim ve tekrar abime baktım.

Eceyle Yiğit sessizce burayı izliyordu.
Abim onlara döndü ve konuşmaya başladı. "Bu bağdan kimsenin haberi olmamalı" Dedi ve tekrar bana döndü "Ötekilerin eline geçmemeli" Yanımdan ayrıldı ve salonun ortasına geçti.

"Nerde kalmıştık?" Dedi ve bize bakmaya başladı. Bizden cevap alamayacağını anladığı zaman kendi sorusunu kendi cevapladı. "Daha fazla oyalanmamalıyız, Dolunayı dönüştürmemiz gerek"

Baygın gözlerle abime baktım. "Yarın yapsak olmaz mı, kendimi bayılacakmış gibi hissediyorum."

Abim olmaz dedi ve karşısını gösterdi.
"Karşıma geçmen lazım" Ben hala daha harakete geçmeden işaret ettiği yöne bakıyordum.

"Hadi Dolunay" Abimin sözüyle ona ürkek gözlerle baktım. Korktuğumu anlamış olacak ki bana döndü ve "Korkma" Dedi.

Sonunda karşısına geçtim ve durdum. Şeytan yaslandığı duvardan ayrıldı ve ciddi durmaya başladı. Gözleri benim üzerimdeydi.

Abim başlayalım dedi ve gözlerini kapattı. Bende gözlerimi kapattım ve olacakları beklemeye başladım...

............

Huh, yoruldum. Güzel bir bölümdü özellikle Dolunay için şaşırtıcı oldu bdbdbjdnsks

Bu seferki oy sınırımız 12 dostlarım.

Umarım beğenmişinizdir

Hepinizi çok seviyorum, sonra görüşmek üzere😘😘