"Anne biz geldik" kapıyı açıp anneme seslenmiştim, Yiğitte arkamda duruyordu.
"Hoş geldin kızım... Bir dakika biz mi?" Annem şaşırmakta haklıydı, daha ilk günden eve arkadaşımı getirmiştim, pekte benlik bir hareket değildi...
Evin içinde annemi bulup yanına gittim okuldan sonra Yiğitle anlaşıp bizim eve yürümeye başlamıştık. Annemden sabah yaşanan olayların nedenini öğrenmek için...
"Bu yanında ki yakışıklı beyefendi de kim?" Ah anne, her şeyi yanlış anlamasan olmazdı değil mi? Beni yerin dibine sokmaya çalışıyor heralde.
"Anne! okuldan arkadaşım bugün tanıştık adı Yiğit" dedim ve uyarıcı bakışlarımı anneme gönderdim.
Yiğit yanıma gelerek anneme elini uzattı ve "Tanıştığıma memnun oldum efendim" Dedi.
Hala daha kapının önünde duruyorduk. Annem durumu farketmiş olacak ki konuşmaya başladı.
"Dolunaycım çocuğu ayakta bekletmesene, geç içeri buyur oğlum" Gözlerimi devirdim ve kenara çekildim.
İçeri geçtik, herkes bir koltuğa oturdu bende anneme bakıp konuşmaya başladım.
"Eee...şey anne sen biliyor musun bilmiyorum ama biz sana önemli bir şey soracaktık.." Direk söyleyemizdim herhalde kadının yüreğini indirme gibi bir niyetim yok.
"Bu kadar önemli ne olabilir ki arkadaşını da zahmet edip buraya getirmişsin?" Dedi sorar gözlerle.
Duraksadığımı anlayan Yiğit devam etti.
"Gülay teyzeciğim, ben anneme de birşey söylemedim belki siz biliyorsunuzdur diye"
"E hadi çocuklar çok uzattınız bende merak ettim" Annelerde sabırsız olabiliyormuş demek ki
"Anne sen omzumda ki iz hakkında ne biliyorsun?" Oh be söyledim sonunda! Ne kadar zormuş...
Salonda uzun bir sessizlik oldu. Yiğitle annemin konuşmasını bekliyorduk.
"Çocuklar ne oldu bilmiyorum ama bu konuyu kimseye söylememeniz gerekiyor Yiğit sen annene şimdilik birşey söyleme bunu size anlatması gereken ben değilim ve ne yaparsanız yapın sakın omzunuzdaki izi kimseye göstermeyin." Şuanda dehşetle anneme bakıyordum... Beni korkutuyordu.
"Benim omzumda iz olduğunu nereden biliyorsunuz ben öyle birşey söylemedim"dedi Yiğit.
"Bunu öğrenmenizin sırası değil şimdilik ben bilirim diyebilirim bakın bu konu çok önemli çok fazla güç yayıyorsunuz birbirinizi kollayın tamam mı kimseye güvenmek yok birbirinizden başka kimseyle arkadaş olmuyorsunuz,anladınız mı beni?" Evet gerçektende korkmaya başladım.
Sadece başımı onaylar şekilde sallayabildim konuşamadım, Yiğitte tamam dedi.
Neler olduğunu anlamadım ama gerçekten büyük bir tehlikede olduğumuzu söyleyebilirim...
![](https://img.wattpad.com/cover/211048489-288-k252433.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dolunayın Altında
FantasyHiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde...