Chapter 16
CONTINUEJisoo's P.O.V
- Dinala kami ng dalawa sa dalampasigan, hindi namen mawari kung bakit dito kami dinala pero pumapasok sa isip ko na di kaya mga .... mga .... mga engkanto sila na nakadrugs?
- Lisa: bakit dito niyo kami dinala sa dagat? *paunang tanong ni Lisa*
- Jennie: desperado na po kami! *tila may nilabas silang isang bagay at isang singsing sabay isinuot ito*
- Nagulat kami sa aming nasaksihan naging kalahating isda at kalahating tao. Hindi kami nakapagsalita ni Lisa sa nakita ng aming dalawa mata, ngunit nakatingin lang sa amin ang dalawa na hindi kumikibo.
- Napaluha na lamang kaming dalawa sabay kami napaluhod sa kanilang dalawa mismo sa harapan nila dahil hindi namen nakakalimutan ang kulay nang buntot ng dalawang special na nilalang sa puso namen dito mundo.
- Jennie: b-bakit kayo umiiyak? *nakatingin lamang kami*
- Rosè: n-natakot ba kayo sa amin? *may lungkot pareho sa kanilang mga mukha*
- Jisoo: Lisa! Nakita na natin!
- Lisa: tama ka Jisoo sila nga!
- Lisa: Prinsesa? *napatingin si Jennie*
- Jennie: B-bakit po Lisa?
- Lisa: *may nilabas siya sa kaniyang bulsa at ganon din ang aking ginawa*
- Lisa: Naaalala mo pa ba ito? *sabay angat ng polseras na gawa sa shell.. Kita ko sa mukha ng Prinsesa ang gulat at napatingin kay lisa na luha ang kaniyang naging sagot*
- Jennie: Li-li-lili? I-ikaw na yan? * sabay yakap ni Lisa sa kaniya*
- Jisoo: Rosè ako ito si Jiji! *alam kong alam na ni Rosè na ako si Jiji hindi siya makapaniwala*
- Rosè: k-kaya pala magaan loob ko sayo!! *nilapitan ko siya at niyakap*
- Lisa: matagal na namen kayo hinahanap Nini!!
- Jennie: lagi kami naghihintay Lili! Araw araw bumabalik kami sa dalampasigan!
- Jisoo: Rosè, matagal kaming nawala hindi kami nakadalaw dito dahil maraming nangyari sa buhay namen!
- Rosè: ayos lang! Maging kami din!
- Lisa: pero di namen kayo nakalimutan, palagi kami pumupunta ni Jiji sa dalampasigan sa bawat lugar na puntahan nameng dalawa baka sakaling dun namen kayo mahanap!
- Jennie: itong misyon nameng hanapin kayo, ay siya ding pagkakataong kinuha namen para mahanap kayo! Sa di inaasahan iisang tao lang ang aming hinahanap!
- Lisa: wag kayo mag-alala! * sabay tingin sa akin ni Lisa tumango na lamang ako dahil alam ko na ibig niya sabihin* Tutulong kami kahit sa ilalim pa ng dagat yan susuongin namen!
- Jisoo: so ano pa ba hinihintay natin! Tara na!? *pag-aya ko*
- Rosè: pero hindi kayo makahinga sa tubig!
- Jennie: may paraan naman! Para madala namen kayo kay Amang Hari bibigyan niya kayo ng hasang!
- Lisa: oh sige pero! Hindi naman kami pwede makatagal sa tubig lalo pag nasa ilalim na kami ng tubig tataas ang pressure na doon!
- Jisoo: gumamit tayo ng scuba para makahinga kami!
- Lisa: tama!
- Jennie: hindi na kailangan may paraan kami!
- LiSoo: Ha ? Ano ? *sabay tinginan ng dalawa at ngumiti*
- Rosè: handa na ba kayo? *uy si mareng korina!*
- Jennie: may tiwala naman kayo sa amin di ba? *napatango na lamang kami .. Pumunta sa tubig ang dalawa at agad kaming sumunod sa kanila*- Nasa tubig na kami ni Lisa katabi namen sila pinaharap nila kaming dalawa sa kanila.
(INSERT: BREATHE BY FAITH HILL)
♪♪
I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
I watch the sunlight dance across your face
And I've never been this swept away
All my thoughts just seem to settle on the breeze
When I'm lying wrapped up in your arms
The whole world just fades away
The only thing I hear is the beating of your heartCause I can feel you breathe
It's washing over me
And suddenly I'm melting into you
There's nothing left to prove
Baby all we need is just to be
Caught up in the touch
Slow and steady rush
Baby isn't that the way that love's supposed to be?
I can feel you breathe
Just breathe
Rose's P.O.V
- Humarap kaming dalawa ni Jennie sa kanila, sa pagharap namen ay agad namen silang hinalikan sa labi na alam nameng kinagulat nila, napamulat silang dalawa ngunit ipinikit na nila ang mga mata nila ngunit may ngiti sa aming mukha dahil ito ang unang pagkakataon na nakahalik kami, sila ang aming matamis na unang halik.
- Patuloy lamang kami sa paghalik sa kanila kami ang nagbibigay nang hangin sa kanila para mas makatagal pa sila sa ilalaim ng dagat nilalangoy namen ang ilalim ng dagat habang nakayakap kami sa kanila mulat lang ang aming mata malamang kasi serena kami eh.
- Mabilis nameng nilangoy ang ilalim ng tubig dahil pag nasa ilalim kami ay napakabilis nameng gumalaw dahil nandito ang aming lakas ang tubig, malayo din ang aming kaharian umaabot nang apat na ektaryang sukat kung susumahin.
- Sa paghalik namen sa kanila ay ramdam namen ang init nang dampi ng kanilang labi, iginalaw namen ang aming mga labi na siyang kinagulat nila. Pero nginingitian lamang namen sila habang hinahalikan sila. Konti na lang makakarating na tayo doon mahal kong Jiji wag kang mag-alala hindi kita pababayaan masaya ako na nakita kitang muli.
- Nakita namen ni Jennie ang paligid labis ang lungkot nameng dalawa dahil maayos pa ito nang aming iwan ngayon ay parang isang mistulang kawalan na ang aming kaharian. Nang makarating kami ay bumungad sa amin ang Amang Hari at Inang Reyna nagulat sila dahil may bitbit kami at yakap na dalawang tao.
- Jennie: Ama! Bigyan niyo ho sila ng hasang para makahinga nakuha na po namen sila pumayag ho sila Ama!! *pag-mamadali ni Jennie dahil nawawalan na sila ng pag hinga*
- Amang Hari: *agad ginawa ng hari*
- Rosè: *hawak ko lamang si Jiji*
- Jennie: *nabigyan na ng hasang ang dalawa* Lili ayos ka na ba? Nakakahinga ka na?
- Lisa: oo Nini! s-salamat po Mahal na Hari! *sabay yakap ni Jennie sa kaniya*
- Amang Hari: walang anoman tao!
- Rosè: i-ikaw Jiji ayos ka na rin ba?
- Jisoo: Oo Rosè! Salamat din ho!
- Amang Hari: Basta sa inyo! Maraming salamat at pinaunlakan nyo kami! Matagal na nila kayo hinahanap!
- Lisa: pero wala po kaming kapangyarihan para makatulong!
- Amang Hari: alam namen yun!
- Jisoo: isa lang po kaming tao!
- Amang Hari: tama kayo! Pero ang puso niyong busilak ay merong malakas na kapangyarihan, mas lalakas pa yan kung papayag kayo sa alok namen!
- LiSoo: a-ano po yun? *sabay nilang sambit*
- Inang Reyna: Kailangan niyong.... Mag... Maging kagaya namen ang maging Merman! *nagulat ang dalawa*
- Lisa: m-maging serena rin ho?
- Jisoo: m-magkakabuntot din ho kami?
- Inang Reyna: Oo mga anak dahil pag pinagsanib ang inyong kapangyarihang tao at kapangyarihang serena walang hanggang lakas ang meron kayo!
- LiSoo: *nagkatinginan lamang sila at napatingin sa amin ni Jennie*
- LiSoo: Malugod po nameng tinatanggap Inang Reyna at Amang Hari! *sabay luhod at yuko*
- Amang Hari: Salamat mga Anak! Hindi kami nagkamaling piliin kayo! *napangiti kami ni Jennie at masaya kaming marinig sa kanila iyon*- Ginawa na ng aming Hari na maging Serena sina Lili at Jiji.
- Nang maging serena na ang dalawa ay napahanga rin kaming dalawa ni Jennie dahil napakaganda ng kanilang buntot gaya rin sa amin ngunit iba ang kulay.
- Kay Jisoo ay kulay asul ang kaniyang buntot at may kulay pilak na linya sa gitna. Kay Lisa naman ay kulay dilaw na may ginto sa gitna nito.
- Lisa: wow napakaganda nitong buntot ko Jis ang astig!! *paghanga niya*
- Jisoo: haha sa akin din ganito pala ang may buntot?! *sabay langoy langoy nilang dalawa tila ba wala kami sa kanilang harapan nagtawanan na lamang kami*Inang Reyna's P.O.V
- Napansin ko sa aking Anak na iba ang tingin niya kay Lisa na parang may kahulugan ang kaniyang titig at mga ngiti, ngunit alam ko naman ang ibig sabihin ng bagay na yun isa rin akong babae kaya alam ko habang pinagmamasdan namen ang dalawa.
- Inang Reyna: Anak??
- Jennie: Ano po yun Ina?
- Inang Reyna: Mahal mo ang taong yun?! *sabay turo ko*
- Jennie: *nagulat siya at napayuko* O-opo Ina hindi ko po itatanggi!
- Inang Reyna: tama nga ako!
- Jennie: pero baka di niya ramdam ano ang nararamdaman ko Ina lalo na't tao siya, magkaiba po kami nang mundong ginagalawan Ina!
- Inang Reyna: Sinabe ba niya na walang siyang nararamdaman sayo?
- Jennie: hindi po!
- Inang Reyna: hindi naman pala eh pano kung pareho kayo nang nararamdaman?
- Jennie: *natahimik lang siya at napabuntong hininga* Hindi ko po kaya pa sabihin Ina wala po akong lakas ng loob eh! Ina si Lili at siya ay iisa kanina ko lang din po nalaman!
- Inang Reyna: talaga anak!Amang Hari's P.O.V
- Habang pinagmamasdan ko ang dalawang tao ay hindi ko naman sinasadyang marinig ang pag-uusap ng aking Mag-Ina , napaisip ako sa kanilang pag-uusap mahal ng anak ko ang tao ngunit umaasa ako na ang taong yun ay ganon din ang nararamdaman niya. Dahil alam ko pag nagsanib ang kanilang lahi ay mas makapangyarihan.
- Lumapit ako sa dalawang tao kinausap ko sila nang masinsinan. Nang makalapit na ako ay agad ko silang niyaya para kausapin at tumango lang ang dalawa.