Chapter 5
Jisoo's P.O.V
- Abala kami ni Lisa sa aming negosyo, naalala ko noong mga bata kami ay nangarap kami na ang maging pangalan ng aming negosyo ay OrangeGreen Paradise Tail Resort and Farm, inspired yan sa dalawang mahalaga sa amin. Ginawa namen ito para sa kanila para isang araw makita namen sila, walang araw na di nawaglit sa isipan namen ang dalawa umaasa kami na makikita namen sila. May binigay siya sa aking perlas na nabuong hugis puso hinati niya yon nang wala kahirap hirap may kapangyarihan sila eh kaya hindi na ako magtataka, tinago ko ito san man ako magpunta dala ko lagi ito ginawa ko siyang kwentas hindi ito nahihiwalay sa akin. Same as Lisa, yung ginawa nila ni Nini na polseras ay andun nakalagay sa safe na lalagyan ni Lisa, lagi niya itong pinagmamasdan napapangiti na lang ang kaibigan ko ganon din naman ako. Suot lamang namen ito pag pupunta kami sa dalampasigan.
- Jisoo: hey Lis! Heto nga pala yong pipirmahan mo tapos na ako magpirma dyan! Bukas lilipad na tayo sa Thailand pagkatapos non ay sa South Korea para sa iba pa nating resort doon!! *sabay abot ng mga papeles*
- Lisa: oh sure Jis! Handa na ako as always! Pero namimiss ko na sa Pilipinas! *cool na sambit niya*
- Jisoo: ako din! Di bale pagkatapos sa huling dalawang bansa na yun makakabalik naman na tayo eh!! *wink and smile*
- Lisa: Jis, after this! Tara sa dalampasigan!?! *pag-aya niya*
- Jisoo: aba oo naman! Never ako tumanggi dyan!! *tawanan nameng dalawa*
- Matapos ang kanilang trabaho, agad tumakbo sa dalmpasigan para pag masdan ang paligid ng dagat tila may inaabangan at hinihintay nakapikit pareho ang dalawa na tila may iniisip..
(Lisa's Mind)
- Sariwa pa rin sa akin ang mga alaala mo Nini ang mukha mo! Ang amoy mong medyo malansa hehe pero ok lang sa akin ikaw lang ang isdang malansa na gusto ko amuyin. Kita ko pa rin ang ngiti mo at napakagandang mukha mo sa isip ko. *napapangiti habang nakapikit habang hawak ang polseras* Mahal kita Nini! Patuloy lamang ako maghihintay ng araw na makita ka, babalik ako! *hanggang pag mulat ng kaniyang mga mata*
(Jisoo's Mind)
- Sa tuwing andito ako sa dalampasigan, mukha mo Rosè ang aking nakikita ang matamis na ngiti at malambing mong boses dinig ko kasabay nang malakas na alon at hampas sa mga bato.*habang hawak hawak ang kwentas* Mahal kita Rosè balang araw masasabe ko ito sayo! Hintayin mo lamang ako! *hanggang minulat na niya ang kaniyang mga mata*
Rose's P.O.V
- Bago kami lumakbay ni Jennie sa buong mundo sa bawat karagatan sa mundo ay dumaan muna kami sa dalampasigan. Dahil matagal kaming mawawala para sa aming misyon dahil kukuha kami rito nang lakas at tatag para magawa namen ang aming misyon na may inspirasyon at dedikasyon. Napapangiti na lamang kami ni Jennie sa tuwing andito kami dahil naalala pa namen ang masasayang tinig ng dalawa, dito namen inuubos ang aming oras, habang tumatagal mas lalong lumalalim ang nararamdaman namen para sa kanilang dalawa.
- Rosè: Sana dumating na yung araw na makita natin muli sila?!! *paninimula niya na dahilan para mapatingin si Jennie sa kaniya*
- Jennie: Darating din yun Rosè! Sa pag punta natin sa kanilang mundo makikita natin sila umaasa ako dun!
- Rosè: yung binigay kong kalahati ng perlas na hugis puso, ginawa kong kwentas heto ang magiging pag-asa ko! *habang nakatingin ako sa kwentas*
- Jennie: ako nasa pulso ko lamang ito! *sabay hawak sa polseras* Pero itatago kuma ito dahil sa paglalakbay natin baka mawala ko pa ito... Saka ko na lang ito isusuot kapag nasa lupa na tayo!
- Tahimik kaming pinagmamasdan ang pag lubog ng araw, nakangiti dinig ang huni ng alon. Napakatahimik ng dagat pag pinagmamasdan mo kahit sumasayaw ito paatras at paabante pero tahimik siyang tignan napakagaan sa pakiramdam. Sabay nameng naalala ni Jennie ang mga tawanan , daldalan at paghahanap nang balat ng tulya sa sandaling panahon na nakasama namen sila ay saya lamang ang naidulot nila sa amin na hindi nawala sa isip namen yon, sa tuwing inaalala namen yon? Nararamdaman nameng andito sila katabi nameng dalawa.
- Mahal kita Jiji!
