"Mau, Dad said that next week will be our flight." imporma nya sa kaibigan ng makakuha ng tsempo na tawagan ito.
"Okay. We're raising the case now. Maybe 2 to 3 days from now makakalaya si Karita sa jail. We just need to bail for her temporary release while the case is pending." paliwanag ni Mau sa kanya.
"Bail? Can you--ahm. Provide for it muna?" nahihiyang paki-usap ni Jazmine.
"Ofcourse! No need to mention that." walang pagdadalawang isip na sagot ni Maureen.
"Oh my gosh! Thank you so much, Mau. I really owe you."
"C'mon Yaz! It's just a small thing compared to our 10 years of friendship!" napangiti naman si Jazmine sa narinig.
"Anyway, how's my palangga doin'?" nag-aalalang tanong nito.
"She's okay naman. She's pretty pala! You didn't mentioned that." natawa naman si Jazmine sa narinig.
"That's mine!" paalala niya sa kaibigan.
"I know. Not my type ah!" malditang sagot din nito.
"Thank you! Haha" marahan pang silang tumawa na dalawa.
"By the way, we found out something about her!" bulalas ni Maureen.
"Something?"
--
Makalipas ang tatlong araw ay nagpupuyos sa galit na pumunta ang Daddy ni Jazmine sa kwarto niya.
"How the hell did your friends know about Karita's case?!" tahimik lang na nakatingin si Jazmine sa kanya.
"Nakalaya siya sa kulongan! They bailed for her!" ngumisi lang si Jazmine sa narinig.
Masaya siyang nakalabas na pala ng kulongan si Karita.
Ini-expect niya na rin talagang magpupuyos sa galit ang ama kapag nalaman ito."Paano mo nagawa yun?! May nagpapasok ba dito ng mga kaibigan mo o may nagpahiram ba sayo ng cellphone?" galit na tanong nito.
"I don't know what are you talking about." pagtanggi ni Jazmine.
"Ilipat siya sa ibang kwarto!" utos ng ama nya sa mga tauhan nito.
Kinabahan si Jazmine sa narinig. Nasa ilalim ng damitan niya pa ang cellphone. Kailangan niya iyon para makausap sila Maureen.
Kailangan niyang mapigil ang Daddy niya bago pa sila makarating ng Thailand para i-abort ang baby.
"Why do you need change my room?! I'm comfortable na here! This is my room!" giit nya sa ama.
"No. Maybe your hiding something here or meeting someone through your windows! 'coz how the fuck did Maureen and Austin know about it?! For sure you contacted them!" galit na saad nito at pwersahang kinaladkad si Jazmine palabas ng kwarto nito.
"Wait! I'm nasasaktan na. Let go of my arm!" pero parang walang narinig ang kanyang ama. Dinala siya nito sa isang guest room at pabalibag na tinulak pa sa kama.
Mabuti na lang malambot ang kama na binagsakan niya at di siya masyadong nasaktan. Kung hindi baka kung napaano na ang baby niya.
"Hindi ka lalabas dito hanggang araw ng flight natin!" sambit nito at mabilis na sinara ang pinto.
Sinubukan ni Jazmine na habolin ito pero nilock niya na ang pinto ng kwarto.
"Fuck!!" tanging nasigaw ni Jazmine.
Pakiramdam niya ay wala na namang makakatulong sa kanya. Paano pa siya matutulongan ni Maureen gayong wala na siyang contact dito? Naiwan niya ang cellphone sa kabilang kwarto at walang kahit na anong pwede niyang magamit sa maliit na kwartong kinalalagian niya ngayon.
BINABASA MO ANG
Lost in the Island
FanfictionSi Jazmine ay isang typical na RK Conyo girl na galing sa Syudad. Ang kanyang magulang ay naipit sa sitwasyon kung saan kailangan nila gamitin si Jazmine para masalba ang kompanya. Kailangan ni Jazmine ikasal sa taong ni minsan ay di niya pa nakilal...