KOMUTANIN IŞIĞI

12-⛓

Başlıyorduk herşeye.Ya da çoktan başlamıştık bu adi savaşa bilemiyordum.Tek yapmam gereken düşmanıma karşı ailemi ve kendimi korumam gerektiği gerçeğiydi.Her ne olcaksa onları koruyacaktım. Herşeye katlanırdım fakat benim yüzümden canlarının yanmasına asla.

2 gün olmuştu.Ilgaz'la tuhaf konuşmamızın üzerine 2 gün geçip gitmişti.Zaten ne ara eve gelmiştim pek hatırladığım söylenemezdi.Değişik şeyler olduğunun farkındaydım ama böyle bir durumda bunu düşünmem pek doğru değildi.Herşey zamandı.

Bizimkiler göreve gitmişti,ne zaman gelecekleri belli değildi o yüzden bugün ufak çaplı alışveriş yapmak için kızlarla merkeze inecektik.Abimler bilse izin vermezdi bunu biliyorduk,fakat Elif çok ısrar etmişti.Bir işinin olduğunu söylüyor ama ne işi olduğunu söylemiyordu bizimki.

Hazırlanıp odamdan çıktığımda kızlarda çoktan hazırlanmış beni bekliyordu,daha doğrusu İclal Elif'e ne işi olduğunu sorup duruyordu. "Söylesene kızım ne işin var ya." Elif olmaz anlamında cıkladı. "Ya gidince öğrenirsiniz kuzucuk."

"Ya söylersin ya da ben gelmem." Elif bıkkınlıkla göz devirdi.Ben ise sohbete dahil olmamayı tercih ediyordum. "Gelme kızım kendin bilirsin." Ardından ayakkabılarını giyip İclal'e döndü. "Hamilelik testini Berrumla alırım bende."

Ne hissiydi bu? Mutluluk,hüzün...Hiçbiri.Şuan hissetiğim şeyin tarifi yoktu.Mutluydum ama farklı bir mutluluktu bu.Bambaşka bir duyguydu...

İclal benden önce davranarak sarıldı.Çok uzun süre olmamıştı onlar tanışalı ama kardeş olmuşlardı artık... " Oha oha oha." Kıkırdadım İclal'e "Ya kızım teyze oluyoruz aman tanrım."

Evin içinde oynarken bende sarıldım Elif'e. Sıkı sıkı sarıldık birbirimize çok güzel bir duyguydu bu. "Umarım yanılmıyorsundur kuzum."Sarılmamıza son verip ona döndüm. "Bilmiyorum hissediyorum işte."Başımı olumlu anlamda salladım.Bende farkındaydım birşeylerin büyük ihtimal hamileydi.

İclal sonunda oynamayı bırakıp yanımıza geldiğinde bana döndü. "Bak tamam şimdi sen arabayı kullanmıyorsun Berru."Anlamaz gözlerle ona baktım. "Öyle bakma çok hızlı sürüyorsun daha dünyaya gelmeden yeğenime birşey olmasına göz yumamam."Ardından elini havaya kaldırıp beni gösterdi. "Bunu istemezsin değil mi güzelim?"Tehditkâr sesine gülerek cevap verdim. "Tabiki canım bende ölmeye razı değilim şuan."

İkiside güldüler,ardından aşağıya inmiştik.İclal arabayı almak için gitmişti,ha bu arada askerlerin biri yanımıza gelip dışarı çıkmamız konusunda uyarmıştı fakat biz şu hamilelik testi yüzünden buna imkansız gözüyle bakmıştık.

"Umarım yanılmam ."Bakışlarım Elif'i buldu. "Saçmalama bebeğim umutsuz düşünme." Kafasını salladı ardından gülümseyerek önüne döndü.Zaten çok geçmedi ki İclal arabayla önümüzde durdu bizde beklemeden bindik.

"Evet kızlar heyecanlımıyız?" Kıkırdadım.Ben öne Elif ise arkaya geçmek istemişti çünkü Elif ön tarafta oturmayı seven bir tip değildi benim aksime."Heyecanlı olmazmıyım."Diye hülyalı hülyalı konuşan Elif'e samimi bir gülüş gönderdim.Bakışlarımı dışarı çevirdiğimde ormanlık bir alandan geçiyorduk.Arabanın sağ aynasına baktığımda ise arkadaki siyah aracı gördüm.Önce normal bir araba diye düşündüm fakat koruma mesafesini koruyarak bizi takip ediyordu ve ne yazık ki ön tarafta olan hareketliliği farketmiştim.

"İclal biraz hızlan ve sakin ol sakın arkadaki arabanın önümüze geçmesine izin verme." Elimi çantama atarak Ilgaz'ın bana verdiği silahın emniyet düğmesini açarak aktif hâle getirdim. "Ne oluyor kızım."Elif'e döndüm. "Elif korkmana gerek yok takip ediliyoruz." İkiside aynı andan bağırınca kendime küfrettim. "İclal dediğim gibi arabayı hızlı sür ve dediğim anda gaza bas ardındanherhangi bir yere gir." Ardından tekrar arabaya baktığımda daha çok yaklaşmıştı.Camlarını açtıklarında ellerini uzatarak gösterdikleri silahlarla sesim tüm arabayı doldurdu. "Eğilin." Sözümü bitirir bitirmez silah sesleri kulaklarımızı doldurmaya başlamıştı.