KOMUTANIN IŞIĞI

4-⛓

Biz istemedende olsa hayat bizi farklı yerlere sürükleyebiliyordu , bu her ne kadar can sıkıcı birşey de olsa , sırf can sıkıcı diye gittiğin bu yolda önüne çıkan güzellikleri gittiğin bir yol uğruna görmezden gelmemeliyiz . Belkide o yol o güzellikleri keşfetmemiz için bize sunulan bir hediyedir,bilemeyiz...

Ve benim şuan nasıl bir yola çıktığım hakkında bir fikrim yoktu , bu yolun bana nasıl bir hediye armağan edeceğine dair bir düşüncemde , ama çıktığım bu yolda bana lutüf edilen güzellikleri geri çevirmeyecektim.

Ilgaz'la bulduğumuz notun ardından tam 10 dakika geçmişti , hızlıca beni içeri sokup abim ve ekibe haber vermişti , ben ise koltukta oturmuş ne olacağına dair kafamda kuruyordum .

Notu ilk başta kendi üzerime almamıştım ama notun sonunda yazan B.I harflerini görünce Ilgaz'la hemen içeri girmiştik. Korkuyormuydum? Hayır . Bir it sürüsünden korkmazdım . Korkamazdım...Vücümda dolaşan bu kanın son damlasına kadar savaşırdım...

Harelerimi bir bir odalarından çıkan Ferman , Mert , Celal ve abime yönlendirdim . Ne olduğunu anlamak istercesine Ilgaz'ın yüzüne bakıyorlardı.

"Komutanım gece gece hayırdır ?" Celalin lafa atılmasıyla Ilgaz'ın gözleri onu buldu ardından abim en son ise beni.

"Dışarda not bulduk ." Bana baktı ardından tüm ekibin üzerinde bakışlarını gezdirdi , bir süre konuşmadı , ama farkındaydı burda 5 çift göz ona bakıyordu .

"Yeni hedef Berru." Ani bi haraketle abim ayağa kalktı önce bana baktı ardından Ilgaz'a .

"Bu ne demek komutanım Berruyu nasıl tanısınlar."

"Bu adamlar çok dişli demiştim size Halit her yerde adamları var itlerin." Ilgaz sinirlenmişti bunu sıktığı yumruklarından anlayabiliyordum .

"Artık daha dikkatli olmalıyız o zaman komutanım."Bu sefer bakışlarım Fermanı buldu .

"Aynen öyle Berruyu bizim oraya götüreceğiz benim evde kalıcak bir süre ." Gözlerimi halıdan çekip ona yönlendirdiğimde abime bakıyordu . İzin almayacaktı emir cümlesiydi, ama ben abimin böyle bir durumda benim için hangi açıdan iyi olursa onda karar kılacağını biliyordum .

"Komutanım sizce bu ne kadar doğru olur ." Ferman Ilgaz'a yönelttiği soruya bende hak vermiştim .

"Ne demek ne ne kadar doğru ." Sinirli bakışları fermanın üzerinde geziniyordu fakat böyle bir konudan yana kalplerini kırmayacaklarını biliyordum .

"Komutanım Berru açık hedef haline gelecek o soysuzların bizim oradada adamları olduğuna eminim." Haklı olabilirdi bu sebeple ağzımı aralayıp tek bir kelime edemeden geri kapadım.

"Yarın yola çıkalım bu konu üzerine plan yapmalıyız işler iyice sarpa sardı."

Son sözü söylemişti işte . Abimle sarılıp korkmamam adına birkaç olumlu nida söylemişti . Korkusunu anlayabiliyordum,bu sebeple dediği herşeyi dinliyordum .

Abimin kapısının önünden ayrılıp diğerlerine iyi geceler dedikten sonra merdivenlerden yukarı çıktım kapımın eşiğine geldiğimde arkamı dönüp onun kapısına baktım,bu gece bende kalacak demesi nedendi diye düşünmeden edemedim.Ama o bir Askerdi tabiki yaşatmak için çabalıyordu.Yaşatmak...

Gözlerimi kapısından çekip içeri girdim , göz kapaklarım bu geceki heyecandan olsa gerek çoktan kapanmaya başlamıştı bende itiraz etmeyip hazır soğumuş olan yatağıma girip kendimi uykuya teslim ettim.

***

Tekrar güneşli bir sabaha uyanmıştım tabi bu dışardan bakılınca öyleydi içimde kopan fırtınalardan kimse bir haber değildi . Odamın camına gidip içeri süzülen hafif güneş ışıklarının tenimi okşamasına izin verdim . Hoşuma gidiyordu...Gözlerimi hafif araladığımda notu bulduğumuz yer takıldı gözlerim düşünmeden edemedim . Benden ne istemiş olabilirlerdiki ? Dertleri neydi? Sonra soysuzlar işte diye geçirdim içimden. Karşımıza çıkamayacak not bırakacak kadar korkuyorlardı bizden.