"İyi geceler Işık."
Kurduğu cümleyi biraz olsun garipsesemde tebessüm edip merdivenlere yöneldim. Her ne kadar soyadımla seslendiğini düşünsemde en son aklıma askerler kendileri soyadlarıyla tanıtıyordu belki de oradan alışkanlık etmişti . Şuanlık bu konuya kafamı veremeyecektim çünkü üzerimdeki yorgunluk beni daha çok içine çekiyordu.
Odama girip üstümdekileri kirli sepetine koyup lavobaya girdim , suyun sıcaklığına kendimi bırakırken bir sürede olsa rahatlamıştım...
Şimdi ise üzerimdeki pembe ayıcıklı pijamaya bakıp tebessüm ettim, ardından da yatağıma uzanıp gözlerimi tavana diktim.
Her gece bu beyaz tavanla az da olsa bakışırdık . Neden mi? Sormayın bende bilmiyorum...
İş yorgunluğu üstüne her an her dakika abime veya bir ana ocağına şehit düşecek korkusuyla yaşıyorduk.
Düşünüyorum her gece tıpkı şuan olduğu gibi . Abim ölse toparlanamazdım, küçükken her ne kadar anlaşamasak da büyüdükçe birbirimize daha çok bağlanmış her derdimizi beraber atlatır olmuştuk.
Ama abimin Asker olacağını ögrenen annem asla izin vermemişti bunun aksine babam abimi desteklemişti , ki zaten abim annemi her ne kadar sevsede bu meslekten vazgeçmeyeceğini cümle âlem biliyordu.
Bana gelirsek eğer çok fazla bişey konuşamayacaktım çünkü ne istediğim mesleği yapıyordum ne de aileme karşı gelebiliyordum, berbat bir durum içerisindeydim ama bu duruma çoktan alışmıştım.
Küçüklüğümden beri jandarma olmak istiyordum küçük ilçelerde yardıma muhtaç olan çocuklara yardım etmek ,mutlu etmek istiyordum . Fakat annem Benim hep doktor olmamı istiyordu . Zaten her ne kadar bu konu üzerine tartışsakda sonuç belliydi...
Düşüncelerim zihnimi ele geçirirken bende gözlerimi kapattım ve zor olsa da uyku moduna geçebilmiştim.
•••••••••••••
"Ya tamam kalktım abi , vurup durma şu kapıya."
"2 dakikan var Berru çabuk."
Ya bunun erkenden gitmesi gerekmiyormuydu? Sabahın bilmem kaçıydı ama tabi kargalar daha bokunu yemeden canım abim beni ayağa dikiyordu.
Daha fazla azar yememek adına hızlıca yatakta toparlandım ve odamdaki küçük siyah ve krem karışımı olan lavobaya girdim.
İşlerimi halledip lavobadan çıkmıştım çıkmasına ama 2 saatir dolabın karşısında ne giyeceğime karar vermeyi bekliyordum.
En sonunda karar verdiğim kombinimle daha fazla vakit harcamamak adına giyindim. Saçımada biraz şekil verip azda olsa makyaj yaptıktan sonra hazırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOMUTANIN IŞIĞI
Teen Fiction"Oradan kurtulacaksın biliyorsun değil mi?"Telsizin diğer ucundan gelen sesle birlikte son kalan gücümle ayağa kalktım.Başaracaktım. "Biliyorum tabiki karalara bağlamaya gerek yok." Kıkırdadığını işittim,tüm ekip beni arıyordu biliyordum.Pest etmeye...
