KOMUTANIN IŞIĞI

FİNAL

Geldi finalke

Başım ağrıyordu.Büyük ihtimal dün girdiğim ameliyattan dolayıydı.Gerçekten zordu ve 8 saat sürmüştü.Kendimi toparlamaya çalışırken çalan telefonumla yatağımdan kalktım.Elif arıyordu.Açtım.

"Kuzum Günaydın."

"Günaydın."

"Geliyorsun değil mi?Unutma diye aradım." Unutmuştum. "Unutmadım geleceğim." Güldü. "Tamamdır o zaman ben ve Ülkü seni bekliyoruz."Gülümsedim. "Öp benim yerime."

"Öperim canım Görüşürüz." Telefonu kapatarak öncelikle Evi toparladım.Ardından takvimden bir sayfa kopardım.12 Ağustos 2021 yazıyordu. 3 yıl olmasına gerçekten bir gün kalmıştı.Takvimdeki tüm Ağustos ayını kaldırdım.

Üzerimi giyindim.Mavi bir pantolon üstünede beyaz bir crop giyip,kırmızı gkömlek çektim üzerime.Hazırdım.Arabaya binerken Elif'e yolda olduğuma dair bir mesaj attım fakat biraz geç kalacağımdan bahsettim.

Kara gözlümün yanına gidiyordum.

****
"Ilgaz'ım ben geldim."Başını okşadım.Öptüm. "Çok özledim seni çok." Bir avuç toprağını aldım avucuma.Onun başı mezar taşıydı. Kokusunu hissetmemede sebep olan toprağıydı. "Biliyormusun Ülke 3 yaşına girecek artık.Abim ve ekipte iyi."Güldüm. "İclal ve Mert'te evleniyor."Sonra sustum. "Çok konuşuyorum değil mi?Her geldiğimde aynı şeyleri anlatmamdan sıkılmıyorsundur umarım."

Ufak ufak akmaya çalışan göz yaşlarımı geri ittim. "Bak ben seni bekliyorum.Üç yıl olacak ama bir gün bile seni sevmekten vazgeçmedim,vazgeçmem.Sen ki onlarca insanın hayatını kurtaransın."Derin bir nefes aldım.

"Benim hayatım karanlık olsun yapacak yok."

Ellerimi mezarın üzerinde dolaştırdım.Bi nebze daha iyi hissediyordum. "Bazen yanına gelmek istiyorum ama olmuyor.Dayanmam gerektiğini hatırlıyorum hep." Daha da birşey diyemedim.Usulca başını tekrar öptüm arabaya geri döndüm.

Başkalarının hayatı kararmasın diye kendi hayatını karartmıştı.

Ve hayatını karanlığa teslim eden insanlar varken bu mezar taşlarının başı daha çok öpülürdü.

                               S O N
Final uzun olmadı zaten kurgu çok hoşuma gitmiyordu.Öncelikle bu kurguda yanımda olanlara çok teşekkür ederim.Böyle bir final yapmamın sebebi askerlerimizin hayatlarının ne kadar zor olduğunda bir nebze anlatmak istedim.

Ölümle birlikte yaşıyorlar.Kimileri abisini,eşini,dostunu,oğlunu veya babasını kaybediyor.

Kadın askerlerimizi,Erkek askerlerimizi bu vatan için çalışıp çabalayan herkesin hayatı böyle bir yani ölüm.

Yeni kurgum daha güzel olacak.Karakterler hazır yazmaya başlarım yakın zamanda.

Tekrar hepinize teşekkür ediyorum Allah'a emanetsiniz 🖤🇹🇷