boyfriend scenarios ~ harry potter

04. Randka?

Harry

Nigdy nie przypuszczałaś, że Harry Potter mógłby stać się Twoim przyjacielem, ale oto się to stało. I to tak niespodziewanie, że nawet nie byłaś pewna co Cię strzeliło. Oczywiście ludzie ze Slytherinu próbowali jakoś was poróżnić czy zmusić Cię byś zerwała tę znajomość, ale nie było siły, która by Cię od niego odciągnęła. Był zbyt wartościową osobą, która miała fajne priorytety oraz same dobre cechy charakteru. Do tego ludzie z Twojego domu nie byli zbytnio przekonujący.
- Idziemy na błonie? Może popływamy?* - spytała Twoja przyjaciółka, a ty zmrużyłaś na nią oczy.
- Pamiętasz o tym, że nie umiem pływać, prawda?
- Zapomniało mi się, wybacz.
- W porządku. Mogę iść dla towarzystwa - odczekałaś pięć minut by (imię przyjaciółki) założyła strój kąpielowy i ruszyłaś z nią na zewnątrz.

Podczas, gdy ona rozebrała się i wskoczyła do wody, ty rozłożyłaś kocyk i na nim usiadłaś by po chwili się położyć by skorzystać ze słonecznej pogody. W pewnym momencie padł na Ciebie jakiś cień, na co zmarszczyłaś brwi i uniosłaś delikatnie powieki.
- Odsłoń mi słońce, Potter.
- Kiedy mi pasuje stanie tutaj. Widoki mam ładne - podniosłaś się na łokciach by móc przewrócić oczami.
- Kłóciłabym się. Coś ode mnie oczekujesz?
- Chciałem zabrać Cię na randkę, ale nie wiem czy zasłużyłaś - otworzyłaś usta by mu odpowiedzieć, ale nic sensownego nie przychodziło Ci do głowy. - Wystarczy taka wiadomość byś zaniemówiła? Trzeba było mówić szybciej, zorganizowałbym coś szybciej.
- Bardzo śmieszne, Potter. Co za randka? Muszę przemyśleć czy warto w ogóle się podnieść.

- Niestety będziesz musiała przekonać się na własne oczy - wyciągnął w Twoją stronę dłoń, a ty bez zawahania ją pochwyciłaś. Poinformowałaś swoją przyjaciółkę o tym, że sobie idziesz, a ona rzuciła jakimś sprośnym żartem, na który się zarumieniłaś. Pokazałaś jej jeszcze dyskretnie środkowy palec, zanim dałaś się zaciągnąć z powrotem do zamku. W pewnym momencie mężczyzna kazał Ci zamknąć oczy.
- (Imię przyjaciółki) wie z kim poszłam, więc radzę mnie nie zabijać.
- Zepsułaś mi teraz plany - uśmiechnął się rozbrajająco, a ty przewróciłaś oczami by następnie je zamknąć. Harry poprowadził Cię jeszcze kilka metrów po czym usłyszałaś dźwięk otwieranych drzwi. Randka w pustej sali? Brzmi niezbyt zachęcająco.
- Otwórz oczy - wykonałaś jego polecenie i mimowolnie wciągnęłaś mocniej powietrze.
- Jak tu pięknie. Ale jak..? - zaczęłaś, ale nie skończyłaś. Ruszyłaś do przodu i ściągnęłaś buty by móc w pełni cieszyć się trawą oraz kwiatami pod Twoimi stopami.

Ron

Od kilku dni zastanawiałaś się jak możesz odpłacić się Ronowi za to, co robił dla Ciebie oraz dla Twojego kota. Niestety, nic sensownego nie przychodziło Ci do głowy, ponieważ miałaś wrażenie, że rudowłosy niczego nie potrzebuje.
- Dajesz głowisz się co dać Weasley'owi? - spytała Twoja najlepsza przyjaciółka, a ty kiwnęłaś krótko głową, grzebiąc w swoim jedzeniu.
- Co można dać komuś, kto praktycznie wszystko już ma?
- Może po prostu swój wolny czas? - spojrzałaś na nią zdezorientowana, a ona westchnęła ciężko, uśmiechając się jednak łagodnie.
- Ron od kilku dni stara się Ciebie gdzieś wyciągnąć, ale ty ciągle nie masz czasu. Może zaskocz go więc i zabierz gdzieś byście mogli porozmawiać sami, a nie w otoczeniu setki ludzi?

- To.. Nawet nie taki najgorszy pomysł. Dziękuję, (imię przyjaciółki), jesteś najlepsza.
- Zawsze do usług, skarbie - poczochrała Cię po włosach i nakazała jeść. Przewróciłaś oczami, ponieważ z nią było gorzej niż z Twoją mamą, ale posłuchałaś. Co chwilę obserwowałaś stół Gryffonów by na czas zauważyć, gdy Ron postanowi wyjść. I, kiedy mężczyzna podniósł się wraz z przyjaciółmi ruszyłaś za nimi by zatrzymać go na korytarzu.
- Później do was dołączę - machnął ręką na Hermionę oraz Harrego, którzy tylko wymienili pomiędzy sobą spojrzenia i chichocząc pod nosem, zniknęli wam z oczu. Miałaś ochotę spytać o to Rona, ale w końcu odpuściłaś. Na pewno przyjdzie jeszcze okazja by poruszyć ten temat, a teraz miałaś ważniejszą misję do wykonania.