Hissettiğim tek şeydi hissizlik.
Bir cehennemin içinde olduğum kesindi.
Çünkü O, kesinlikle bir iblisti.
Ben, hayat denilen bu korku filminin kurbanı;
O ise canavarıydı.
Onun hayatı gizemli bir kara kutudan faksızdı.
Ve benim, ne yazık ki onun şe...
"Yaşamın büyük kederleri için cesaret, küçük kederleri için ise sabır gereklidir." (Victor Hugo)
Selam, N'abersiniz? 💋
Uzun bir aradan sonra telafi amaçlı şu ana kadarki en uzun soluklu bölümümüzle, yaklaşık 13K kelimelik, bir bölümle geldim.❤️🔥
Dinlemek isterseniz...
Medya|The Weekend - Call Out My Name|
•Yazmayacağımı söylemiştim ama durumlar değişti. Yaman Sarar'dan uzunca bir kısım yazdım.
•Bölümü hemen şimdi yıldızlamaya başlayın çünkü vote sayıları gerçek okuyucu sayısını belirler. Ve rica etsem hazır votelere el atmışken votelemediğiniz diğer bölümleride yıldızlar mısınız? Elleriniz klavyenizde hazırda dursun. Çünkü benim yazmaktaki en büyük kamçım sizin güzide yorumlarınız. 🤍
•Küçük bir uyarı: Bölümün bir kısmı +18 sahneler barındırmakta. Rahatsızlık duyanlar varsa o kısımları okumadan geçebilirler. (Bölüm arasında karşılaşacağınız afişlerden hangi kısımları geçmeniz gerektini kolaylıkla anlayabilirsiniz. )
•BÖLÜM BARAJIMIZ: 200 Vote ve 1K Yorum. Geçen bölüm vote sayısı her zamankinden çok düşüktü. (ki 4 ay kadar bir süre vardı.) Dolaysıyla tabii geçen bölümün barajıda geçilmedi. Bu kez lütfen öyle olmasın kuşlarım yoksa daha önce paylaştığım duyuruda olduğu gibi baraj aşılmazsa bölüm sıralaması HNZ17'ye geçmiş olacaktır. 💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|YAZAR ANLATIMI|
Yaman'ın ölen eşine kolları kalp masajı yapmaktan ağrımaya, dudaklarından içeri nefes vermekten; başı dönmeye başlamıştı. Ama duramazdı son şansıda yitip gidiyordu belkide gitmişti. Son bir nefes çekti dönen başına rağmen, kuru dudaklardan içeri üflemeden önce "Bari sen gitme" diye kıpırdandı umutsuz dudakları. kendi ciğerlerini şişirip dolduran havayı son kez ölü kadının ciğerlerini şişirmesi için yolladı.
Bir müddet sancılı saniyeler geçerirken o yalnızca; bekledi... bekledi... bekledi...
Lâkin sonuç değişmemişti.
Kadın ölmüştü.
Kadınla birlikte artık umutlarıda kesin olarak can vermişti...
Genç adamın gözleri ve bedeni donuk bir ahvâl içersindeyken dipsiz bir kuyuyu andıran koyu hareleri yeşil çimenlerin üzerinde hareketsiz kalan kadının üzerindeydi. Kaybetmenin verdiği yenilgi sıfatıyla omuzları düştü, ümitleri ve geleceğini tamamen yitirdiğini hissettiği işte o kısacık anda... ihtimâl ve olasılıkların katledildiği zaman dilimi içersinde yaşanması nâmümkün bir mucize can bularak, dünyaya doğdu.
